Καλώς ορίσατε στην αρχαιότερη ιστοσελίδα της Ηλείας, στο Αντρώνι και στην Ορεινή Ηλεία.

Είναι οι κατάφυτες διαδρομές μέσα στις βελανιδιές και στα πλατάνια στο κέντρο της Κάπελης με τις απόκρημνες πλαγιές, τα σκιερά φαράγγια με τις πολλές σπηλιές, τους καταρράκτες, τους νερόμυλους και τις νεροτριβές, με τις δροσερές πηγές και τα καθαρά ποτάμια... Με τα πετρόχτιστα σπίτια, τα νόστιμα φαγητά και το καλό κρασί, τα αρχοντικά γλέντια και τους φιλόξενους κατοίκους.

Frontpage

11.01.1944 Θλιβερή επέτειος…!

11 Ιανουαρίου 1944.
Θλιβερή επέτειος, ο βομβαρδισμός του Πειραιά από συμμαχικά - αμερικανικά αεροσκάφη.
Τα βομβαρδιστικά αυτά βάραγαν στον «γάμο του Καραγκιόζη»
που αντί να σακατέψουνε τον κατακτητή Γερμανό προκάλεσαν τεράστιες απώλειες στον τοπικό πληθυσμό αλλάζοντας την φυσιογνωμία της πόλης.
Η σύγχυση (κατά την άποψη μας) προερχόταν από την σύγκρουση (λίγο πριν) των οκτώ από τα βομβαρδιστικά και κάποια από τα συνοδευτικά λόγω της κακοκαιρίας στον Ωλονό, πάνω από την Βερβινή και το Πορετσό που «έβρεχε» συντρίμμια μαζί με ανθρώπινα σώματα που τελικά έφτασαν ως και τα Καλάβρυτα.
Επίσης συντρίμμια βρέθηκαν και σε άλλες περιοχές της Ηλείας, Αχαΐας και της Αρκαδίας.
Σώθηκαν κάποιοι αμερικανοί αεροπόροι αλλά οι περισσότεροι σκοτώθηκαν όπου τάφηκαν σε διάφορα σημεία αλλά το κεντρικό μνημείο έγινε τελικά στην Δίβρη με τιμές και δόξα από έναν γιατρό που κινδύνευσε να εκτελεστεί από τους Γερμανούς αλλά οι Διβριώτες φρόντισαν διαχρονικά να εξαφανίσουν το μνημείο και μετά μου λέει ο παλιόφιλος, ο Θεόδωρος Θυβραίος γιατί η πάλαι ποτέ «βασιλεύουσα» πάει κατά διαόλου!
Θα επανέλθουμε αν είμαστε καλά με περισσότερα του χρόνου!

1944 Πανόπουλο: Η σύλληψη, η κακοποίηση και η απόδραση του Νικολάου Στεργιόπουλου.

Γράφει, ο Κώστας Παπαντωνόπουλος

Ο πόλεμος του 1940 όπως αναφέρει και ο φίλος Βασίλης Λαζαράκης, βρήκε τους λιγοστούς κατοίκους του Πανόπουλου (συνοικισμού του Αντρωνίου) που είχε τότενες 7- 8 σπίτια και κάποιες πρόχειρες αγροικίες ποιμένων που πηγαινοέρχονταν από το Αντρώνι.

 Στα 1944 η Αγγλική αντικατασκοπεία υπό τον Συνταγματάρχη Κάμπελ και το Λοχαγό Ντόνελ κατασκεύασε ένα πρόχειρο αεροδιάδρομο. Για τις ανάγκες της κατασκευής εκχερσώθηκε και μέρος της Κάπελης ενώ για την ολοκλήρωση του διαδρόμου εργάστηκαν και αρκετοί κάτοικοι από το Πανόπουλο αλλά και ευρύτερα. Ίσως να ήταν ένα αεροδρόμιο το οποίο έγινε για σκοπούς προπαγάνδας, προκειμένου οι Γερμανοί να παραπλανηθούν σε σχέση με τον τόπο απόβασης των συμμάχων, απόβαση η οποία έγινε τελικά στη Σικελία. Ωστόσο οι Άγγλοι αξιωματικοί και στρατιώτες κρύβονταν στα σπίτια, τις αποθήκες και τις καλύβες των περιοίκων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα στις 4 Μάη του 1944 να προσγειωθεί ένα Γερμανικό Στούκας στον πρόχειρο αεροδιάδρομο στο Πανόπουλο. Οι Γερμανοί ξεχύθηκαν προς αναζήτηση των Άγγλων καίγοντας όλα τα σπίτια του χωριού. Οι κάτοικοι φοβισμένοι κρυφτήκανε στα ρέματα για να γλιτώσουν και οι Ραγήδες όπως τους λέγανε, οι "Έλληνες" συνεργάτες των Γερμανών επιδίδονταν σε πλιάτσικο.

Όλα τα παραπάνω, μας είναι λίγο πολύ γνωστά από αφηγήσεις αλλά και από το βιβλίο του Διβριώτη Τάσου Καζάζη όπως θα δούμε παρακάτω.

Εκείνο που δεν γνωρίζαμε είναι ο ηρωισμός του συμπατριώτη και συγγενή μας Νικόλαου Στεργιόπουλου που διαπιστώνεται από τα έγγραφα που μας εμπιστεύτηκε η κόρη του, Λεμονιά Ν. Στεργιοπούλου.

1987 ΧΟΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΝΤΡΩΝΑΙΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Παραβρέθηκε τότε και η αφεντιά μου στον χορό του συλλόγου μαζί με την κόρη μου την Αγγελική που ήταν τότενες τριών χρόνων. Δεν με ενόχλησε, χόρευε και πηλάλαγε όλο το βράδυ με τα άλλα τσορομπίλια.

Είχα βέβαια μαζί μου και την φρέσκο αποχτηθείσα κάμερα Hitachi που κόστιζε τότε όσο περίπου ένα αυτοκίνητο.

Οι τότε κάμερες δεν έδειχναν καλά χωρίς επαρκή φωτισμό όπως θα διαπιστώσετε και στο βίντεο.

Προέδρος του συλλόγου τότε ήταν ο Χρήστος Λαμπαδάς.

Μιλάει για διάφορα ο Χρήστος και για τις προσφορές του συλλόγου.

Μέσα σε όλα λέει και για ένα σημαντικό ποσόν που δόθηκε για τον αείμνηστο Νίκο Πανούτσο του Μηνά.

Κατόπιν τον λόγο πήρε ο πρόεδρος του χωριού που διένυε τότε την δεύτερη τετραετία. Για τις δωρεές του συλλόγου, για την συμπαράσταση του συλλόγου προς το χωριό μας, για την επιχορήγηση με 100.000 δραχμές για την πλατεία, για τον τηλεφωνικό θάλαμο, για την αιμοδοσία που θα βοηθήσει.

Μίλησε ακόμη για κάποια έργα που ήταν σε εξέλιξη αλλά και για τους σχεδιασμούς της κοινότητας, ότι δηλαδή σχεδίαζαν να φτιάξουν αγροτικό ιατρείο, να επισκευάσουν το σχολείο, για το πρόγραμμα άρδευσης, τσιμεντοστρώσεις και από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για το γυμνάσιο στο Πανόπουλο θα έδιναν 10.000.000 δραχμές.

Κώστας Παπαντωνόπουλος

www.antroni.gr

1987 ΓΑΜΟΣ ΣΤΟ ΑΝΤΡΩΝΙ

Ο γάμος της Παναγιώτας (Τούλας) Ανάστου και του Βασίλη Παπαντώνη στο Αντρώνι στις 3.10.1987. Το τραπέζι έγινε στο κέντρο «Ροτόντα» στον Πύργο. Κουμπάρος ήταν ο Γιώργος Παπαδόπουλος 1946-2016 (του Λαήνη). Είχαμε δείξει κάποια στιγμιότυπα πριν 15 χρόνια αλλά θεωρούμε απαραίτητο να δείξουμε όλο το βίντεο λόγω της μεγάλης συμμετοχής συμπατριωτών που κατά την εκτίμησή μας ξεπερνά το 50% των ανθρώπων του χωριού μας. Τότε ο Βασίλης διένυε την δεύτερη θητεία του ως πρόεδρος του χωριού και η δημοφιλία του ήταν στο ζενίθ. Το βίντεο λόγω της μεγάλης διάρκειας ήταν χωρισμένο σε τρεις κασέτες VHS και έτσι το αφήσαμε ύστερα και από την μετατροπή του σε ψηφιακή μορφή. Στο πρώτο μέρος φαίνεται η προσέλευση του γαμπρού και των συμπεθέρων στο προαύλιο της εκκλησίας,, ακολουθεί η προσέλευση της νύφης με την συνοδεία πατινάδας από την ορχήστρα, το θρυλικό δίδυμο Λύσανδρος και Βασιλάκης Σίνος που εδώ ήταν η τελευταία τους δημόσια εμφάνιση εφόσον ύστερα από λίγο καιρό έφυγε ο Λύσανδρος. Ακόμη στο πρώτο μέρος είναι η τελετή του γάμου με τον παπά Κοσμά να πρωτοστατεί στο μυστήριο και ο χαιρετισμός που δείχνει σχεδόν όλα τα πρόσωπα που συμμετείχαν στην τελετή. Στην δεύτερη ενότητα δείχνει το τραπέζι με τους ανθρώπους που παρευρίσκονταν. Στο τρίτο μέρος δείχνει αποκλειστικά όλο το γλέντι. Το βίντεο για την εποχή του είναι άριστο και προέρχεται από επαγγελματία εικονολήπτη που δυστυχώς δεν έχουμε ακόμη το όνομά του.

2019 ΑΘΛΟΠΑΙΔΙΕΣ ΣΤΟ ΑΝΤΡΩΝΙ

Αθλοπαιδιές στο χωριό μας: Tuesday, ‎13 ‎August ‎2019

Μια από τις «όμορφες» δραστηριότητες για τα τσορομπίλια που διοργανώνει ο σύλλογος του χωριού μας τα τελευταία χρόνια. Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες των παιδιών όπως είναι η ζωγραφική, το θεατρικό, η αναζήτηση του «κρυμμένου θησαυρού» κλπ, δίνεται η δυνατότητα να γνωριστούν περισσότερο τα ντόπια παιδιά με αυτά των πόλεων που επισκέπτονται το χωριό τα καλοκαίρια και έτσι να αναπτύξουν φιλίες.

Οι φιλίες αποτελούν ένα από τα πιο όμορφα συναισθήματα που μπορεί να αναπτύξουν τα παιδιά ώστε να συνδεθούν με ισχυρούς διαπροσωπικούς δεσμούς για όλη τους τη ζωή.

Έχουμε κι άλλες τέτοιες καταγραφές και προκειμένου να χαθούν θα προτιμήσουμε να τις ανεβάσουμε για να τις μοιραστούν τα παιδιά και να θυμούνται και αυτές τις δραστηριότητές τους.

Κεντρική Σελίδα

Ο Τόπος μας

Παράδοση

Πολυμέσα

Ιστορία

Αναδημοσιεύσεις

Free Joomla! templates by Engine Templates