Featured Articles

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΟΧΙΑΣ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΙΑ

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 17 Ιουνίου 2019

Τουτούνης Ηλίας

Με το όνομα Κάστρο της Οχιάς της Οβριάς ή Ωριάς αποκαλούνται πολλά κάστρα στην Ελλάδα και μεταξύ αυτών και τα ερείπια μεσαιωνικού κάστρου αλλά και οικισμού στην Ηλεία. Το όνομα του οικισμού ήταν Οxivuni (Οξυβούνι). Η θέση βρίσκεται στα σύνορα των νομών Αχαΐας και Ηλείας, στο νοτιοδυτικό άκρο του Ερυμάνθου, που αποκαλείται Σκιαδοβούνι, ενδιάμεσα στα χωριά Κακοτάρι, Τσίπιανα, Κερέσοβα και στον συνοικισμό Ντιναίικα.

Η ακρόπολη βρίσκεται χτισμένη στην κορυφή ενός πετρώδους λόφου, Ενώ στους πρόποδες του λόφου υπάρχουν ερείπια κατοικιών εκκλησιών και νεκροταφείου, στην ευρύτερη περιοχή έχουν ανεβρεθεί νερόμυλοι οθωμανικής περιόδου και σε κοντινή θέση έχουν βρεθεί τα ερείπια ναού του Απόλλωνα.

Η λαϊκή παράδοση το αναφέρει ως «Κάστρο της Οχιάς» ή «Κάστρο της Ωριάς». Κατά μία εκδοχή οι κάτοικοι για να αποτρέψουν τις συχνές επιδρομές στο φρούριο έτρεφαν δηλητηριώδεις οχιές που στη συνέχεια και με τη βοήθεια της κλίσης του εδάφους τις εκσφενδόνιζαν κατά των εισβολέων, τότε αυτές όταν προσγειώνονταν επάνω στους επιτιθέμενους τους δάγκωναν και τους διοχέτευαν δηλητήριο.

Περισσότερα...

Αντρώνι: Φωτογραφίες από την σοφίτα μου

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 02 Ιουνίου 2019

Αντρώνι: Φωτογραφίες απομακρυσμένης λήψης από το σπίτι μου με μεγάλης αυτονομίας GSM κάμερες!

Περισσότερα...

Δολοφόνοι της Ορεινής Ηλείας

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 23 Μαΐου 2019

Εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, έχουμε υποχρέωση ως πολίτες να εκφραστούμε για ανθρώπους που θεωρούμε έντιμους και άξιους να υπηρετήσουν την αυτοδιοίκηση αλλά και να εκφέρουμε τη γνώμη μας και για τους άλλους, για αυτούς που κατεβαίνουν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους ή διάφορους άλλους σκοτεινούς σκοπούς.

Έρχομαι αμέσως στον τίτλο του άρθρου που αναφέρεται στον μαρασμό και την απαξίωση των χωριών μας με αποτέλεσμα, να μην αφήσει σχεδόν κανένας ετεροδημότης τα εκλογικά του δικαιώματα στον τόπο του. Είναι τέτοια η επικρατούσα κατάσταση στα χωριά μας που αν έβρισκαν να πουλήσουν τα σπίτια τους θα έριχναν «μαύρη πέτρα» και μην τον «είδατε τον Παναή…».

Σε όλο σχεδόν το διάστημα των Καλλικρατικών χρόνων από το 2010 και δώθε, ποτέ δεν είδα καθαριότητα στο χωριό. Τα σκουπίδια ήταν το κυρίαρχο αξιοθέατο με τιγκαρισμένους κάδους να «ξεχειλίζουν» από σκουπίδια και επειδή η μυρωδιά μέσα στο χωριά ήταν αφόρητη είχαν την φαεινή ιδέα οι ανεγκέφαλοι να βγάλουν τους κάδους έξω από τα χωριό και τα σκουπίδια να φτάνουν ως τα ρέματα με τελική κατάληξη, τις πηγές και τα φαράγγια.

http://www.antroni.gr/…/1552-kername-kafe-to-dimarxo-olympi…

Άιντε να μιλήσεις σε αυτούς τους «άρχοντες» για ανάπτυξη προγράμματος ανακύκλωσης και λιπασματοποίηση των αποβλήτων;

Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με τους βόθρους και τα λύματα.

Πλήρη ασυδοσία παντού. Άγνωστη η διαχείριση - επεξεργασία υγρών & στερεών αποβλήτων. Δολοφονικές παραλείψεις από τους υποψήφιους δήμαρχους, Γκοτζά, Γεωργιόπουλο (αντί περιφερειάρχη) αλλά και Αηδόνη σαν αντιπολίτευση με τις ανάλογες ευθύνες. Το έχω επισημάνει αρκετές φορές ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν κοιτάνε προς τα βουνά αλλά έχουν στρέψει τις παρωπίδες τους προς την θάλασσα.

Περισσότερα...

Ανδρέας Χρονόπουλος Υποψ. Πρόεδρος της Γιάρμενας

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 18 Μαΐου 2019

Εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών έχω υποχρέωση να μιλήσω για ανθρώπους που θεωρώ έντιμους και άξιους να υπηρετήσουν την αυτοδιοίκηση αλλά και για τους άχρηστους, τα λεγόμενα λαμόγια που κατεβαίνουν για να εξυπερήτησουν τα συμφέροντά τους και διάφορους άλλους σκοτεινούς σκοπούς.

Θέλω από δω να γνωστοποιήσω στους φίλους μου Γιαρμεναίους να προσέξουν πολύ τον Ανδρέα Χρονόπουλο και να μην κάνουν τα λάθη που έκαναν στο παρελθόν.

Με τον Ανδρέα, μας συνδέει κοινή πορεία 15 περίπου χρόνων.

Τον ξεχώρισα αμέσως, ύστερα από τις κοινές μας ανησυχίες γύρω από τα μεγάλα προβλήματα που ταλάνιζαν την περιοχή μας, την Ορεινή Ηλεία.

Κάναμε τότε, αρκετές συναντήσεις με ατέλειωτες συζητήσεις για το πώς θα προστατεύσουμε την πολιτιστική μας κληρονομία.

Εκείνη την περίοδο, βίωνα σοβαρά προβλήματα γύρω από κατεστραμμένες αρχαιότητες στην περιοχή του Αρχαίου Λασιώνα στο λόφο Κούτι, στην Αρχαία Ψωφίδα στα Τριπόταμα, στον Αρχαίο Ναό του Κακοταροβουνίου στον Ερύμανθο, στην Αρχαία Τριταία κ.α.

Ο Ανδρέας, συμφωνούσε με τις σκέψεις μου για την προστασία των αρχαιοτήτων αλλά νοιαζόταν περισσότερο για την προστασία του δρυοδάσους. Βίωνε τις μεγάλες καταστροφές στο δάσος και έψαχνε τρόπους άμεσης παρέμβασης - επέμβασης.

Οι σκέψεις μας τότε, ήταν να δημιουργηθούν δύο σύλλογοι, ο ένας προστασίας του δάσους και ο άλλος για την προστασία των αρχαιοτήτων.

 Ύστερα από την προσχώρηση του τρίτου μέλους της συντροφιά μας, του Ανδρέα Αθανασόπουλου, καταλήξαμε στη δημιουργία ενός δυναμικού καταγγελτικού συλλόγου.

Την ιδέα μας, στήριξε αμέσως το έτερο διαμάντι της Φολόης, ο Ταμπουρόγιαννης (Γιάννης Μαρκόπουλος) που και αυτόν πρέπει να προσέχετε αγαπητοί φίλοι Γιαρμεναίοι διότι μας κάνει όλους περήφανους εκεί στην Ορεινή Ηλεία.

Αυτό ήταν όλο και σε λίγο διάστημα ήταν γεγονός ο γνωστός πλέον Σύλλογος Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής κληρονομιάς Ερυμάνθου - Φολόης ο «Ωλονός», με πρόεδρο τον Ηλία Τουτούνη και αντιπρόεδρο τον Ανδρέα που διανύει σήμερα το ένατο έτος της λειτουργίας του με τα γνωστά αποτελέσματα.

Στα πρώτα χρόνια του συλλόγου, ο Ανδρέας δέχτηκε πολλές πιέσεις από την camorra (μαφία) του δάσους αλλά αυτός εκεί, «βράχος», δεν λύγισε ποτέ.

Είναι ατέλειωτος ο κατάλογος με τα έργα του Ανδρέα αλλά για την ώρα θα σταθώ μόνο σε δύο τρία σημεία. Η πλακόστρωση της πλατείας στη Γιάρμενα που είναι γεγονός και σε εξέλιξη είναι οι δύο παιδικές χαρές και η μεγάλη επένδυση με τα μονοπάτια.

Τέλος, του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία, σέβομαι τον δρόμο που διάλεξε αλλά θέλω και από δω να τον καθησυχάσω και θα είμαι πάντα κοντά του. Επίσης θέλω να του τονίσω ότι, εάν οι Γιαρμεναίοι δεν το τολμήσουν, έχει δυνατά μετερίζια που τον περιμένουν.

Κώστας Παπαντωνόπουλος Μάης 2019

Ανακοίνωση Υποψηφιότητας για το Αξίωμα του Προέδρου της

Τοπικής Κοινότητας Φολόης, του Δήμου Αρχαίας Ολύμπιας.

Αγαπητές φίλες, φίλοι συγχωριανοί,

 Κατόπιν ώριμης σκέψης και με μόνα εφόδια την ειλικρινή αγάπη για τον τόπο μου και τη διάθεση για ανιδιοτελή προσφορά, αποφάσισα στις επερχόμενες εκλογές, να θέσω υποψηφιότητα για τον αξίωμα του Προέδρου της Κοινότητας Φολόης.

 Την απόφαση μου αυτή ενίσχυσαν οι παροτρύνσεις πολλών φίλων και συγχωριανών, οι οποίες αποτέλεσαν για μένα καταλυτική πρόκληση για να δηλώσω «παρών» στις επερχόμενες εκλογές.

Συντάσσεται δε η υποψηφιότητά μου, με την έμφυτη τάση μου να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στο συνάνθρωπο και την κοινωνία.

Γνωρίζετε όλοι το ποιόν του χαρακτήρα μου, το ενωτικό και συνεργατικό πνεύμα μου, την εμπειρία μου από τη συμμετοχή μου σε τοπικούς συλλόγους, την άοκνη επιμονή μου για τη διεκδίκηση τοπικών ωφελημάτων καθώς και τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα των ενεργειών μου.

Η υποψηφιότητα μου, ως πρόεδρος της κοινότητας, μέσα από θεσμικό πλέον ρόλο, μου δίνει τη δυνατότητα - σε συνδυασμό με τη δική σας συμπαράσταση - να εργαστούμε από κοινού, όχι μόνο να διαχειριστούμε τα θέματα που απασχολούν το τόπο μας, αλλά και να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε την υλοποίηση έργων που θα αναβαθμίσουν την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής.

Τέτοια θέματα είναι: η μερίμνα για την αγροτική οδοποιία, η πλακόστρωση και η βελτίωση των δρόμων μέσα στον οικισμό, έργα που σχετίζονται με τη βελτίωση και την ενίσχυση των υποδομών (ύδρευσης, αποχέτευσης, καθαριότητας, ανακύκλωσης), ο κατάλληλος και επαρκής φωτισμός, η διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, η προστασία και η αξιοποίηση του περιβάλλοντος κ.α. θα μας απασχολήσουν την πενταετία που έρχεται.

Θέλουμε να είμαστε υπερήφανοι για τον τόπο μας. Ένα τόπο με προοπτικές ανάπτυξης που οφείλουμε να προστατεύουμε, να αξιοποιήσουμε και να αναδείξουμε, ώστε να λειτουργήσει ως πόλος ανάπτυξης και έλξης ποιοτικού τουρισμού.

Καλώ όλους εσάς που μοιράζεστε τις ίδιες ανησυχίες και τα ίδια όνειρα για τη ΦΟΛΟΗ ΜΑΣ, να στηρίξετε την προσπάθεια μου.

Σας ευχαριστώ θερμά.

Με τιμή,

Ανδρέας Χρονόπουλος

Υποψήφιος Πρόεδρος Κοινότητας Φολόης Ηλείας

Τηλ. επικοιν.: 6942991465

«Καπνεργοστάσιο»: Ντοκιμαντέρ από τον Παπαντωνόπουλο Μιχάλη

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 08 Μαΐου 2019

Είχα υποσχεθεί σε φίλους και γνωστούς μου να αναρτήσω και εδώ το ντοκιμαντέρ για το δημόσιο «Καπνεργοστάσιο» της οδού Λένορμαν που επιμελήθηκε και σκηνοθέτησε ο Μιχάλης.

Εξ εφτά μήνες που διήρκεσε η όλη εργασία, το σπίτι έγινε κέντρο διερχομένων από σπουδαστές συντελεστές καθηγητές, τεχνικούς κλπ.  

Η ντοκιμαντέρ αυτό είναι ιστορικού και λαογραφικού περιεχομένου και όπως καταλαβαίνετε ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον για την αφεντιά μου. Τα είδα και τα παρακολούθησα σχεδόν όλα, τις πλάκες τους, διάφορες συζητήσεις, αφηγήσεις, έρευνες, ηχογραφήσεις, και αυτό το χρονοβόρο μοντάζ με όλα του τα παρελκόμενα.

Ήταν η τελευταία ταινία που έγινε στο σπίτι μας και την θυμάμαι με νοσταλγία διότι ύστερα από λίγους μήνες, άνοιξε τα φτερά του ο μικρός μου και «μην τον είδατε τον Παναή…», μια φορά την βδομάδα και αν!

Σκέφτομαι να του κάνω πρόταση-πρόσκληση να κατέβει κάτω στα χωριά μας και εκεί να συναντήσει τον διεθνούς φήμης στα ντοκιμαντέρ, Μοστενιτσάνο κολέγα μου, Αλέξη Μπαρτζό για να «κεντήσουν…» και να ανεβάσουν έτσι, την Ορεινή Ηλεία στα επουράνια.

Κώστας Παπαντωνόπουλος Μάης 2019

Η συνέντευξη στην σελίδα  mikrocosmos.gr στις 15 Ιανουαρίου 2015:

Το "Καπνεργοστάσιο" της Λένορμαν

Στην οδό Λένορμαν 218       mixalis

Επτά μήνες δουλειά, έρευνα, σημειώσεις, ερωτήσεις και τρέξιμο. Το έργο ολοκληρώθηκε και «καρπός» αυτής της κούρασης είναι το «Καπνεργοστάσιο», ένα ντοκιμαντέρ με ατμοσφαιρικές εικόνες, εντυπωσιακά πανοραμικά πλάνα, αφηγήσεις που μεταφέρουν εμπειρίες των τότε εργαζομένων. Οι τέσσερις «αυτουργοί», τρεις ερευνήτριες η Μαριάννα Κατσαούνη, η Κωνσταντίνα Γαβαλά, η Στεφανία Κωνσταντοπούλου και ο σκηνοθέτης Μιχάλης Παπαντωνόπουλος που ανέδειξαν ένα από τα εναπομείναντα μνημεία βιομηχανικού πολιτισμού στην Αθήνα

Ετοιμάσατε ένα ντοκιμαντέρ για ένα Καπνεργοστάσιο στην Αθήνα. Γιατί επιλέξατε αυτό το θέμα;

Πρώτη φορά μπήκαμε στο κτίριο του Καπνεργοστασίου στα πλαίσια ενός μαθήματος του Παντείου Πανεπιστημίου, του οποίου διδάσκουσα ήταν η κα Χρυσάνθη Αυλάμη (επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα ΕΜΠΟ). Εν τέλει αποφασίσαμε να αφιερώσουμε την πτυχιακή μας εργασία στο κτήριο, με επιβλέπουσα την κα Αυλάμη. Είναι ένα οικοδόμημα εντυπωσιακό, μεγάλο μέρος του οποίου παραμένει ανεκμετάλλευτο. Αυτό είναι που μας κίνησε το ενδιαφέρον σε πρώτο στάδιο. Δεδομένου ότι πρόκειται για ένα διατηρητέο μνημείο βιομηχανικής αρχιτεκτονικής, θεωρήσαμε ότι αναμοχλεύοντας την ιστορία και τη σημασία του θα μπορούσαμε τόσο να ενημερώσουμε το κοινό όσο και να θέσουμε ένα  ερώτημα σχετικά με την παρούσα και μελλοντική χρήση του – πρόκειται, άλλωστε, για ένα ερώτημα που παραμένει αναπάντητο.

Περισσότερα...

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΜΠΟΥΚΟΒΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΑΛΑΜΠΡΕΖΑΣ

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 03 Μαΐου 2019

Καταγραφή Ηλίας Τουτούνης

Σε κάθε τόπο και σε κάθε χωριό παλαιά λέγανε ότι τρυγύριζαν τα στοιχειά. Ευτούνα τα στοιχειά, άλλες φορές τρώγανε τον κόσμο και άλλες φορές τον φυλάγανε. Στο χωριό Παλιομπουκοβίνα λέγανε ότι το στοιχειό τους ήτανε ένα αστεράτο* δαμάλι που πολέμαγε με μια λιάρα αγελάδα από την Χαλαμπρέζα, στην βρύση του χωριού. Λέγανε ότι άμα νικηθεί το ένα από τα δυο θεριά, τότενες θα χαθεί ούλο το χωριό του.

Πρώτα μολογάγανε ότι ζυγαρώνανε (μαρκαλιόσαντε) με το δαμάλι, και μετά το ζευγάρωμα μαλώνανε και άμα νίκαγε το αστεράτο δαμάλι που ήτανε από ξένο χωριό τότενες θα χανότανε η Χαλαμπρέζα, ενώ άμα νίκαγε η λιάρα αγελάδα, τότενες θα χανότανε η Παλιομπουκοβίνα.

Η λιάρα αγελάδα της Χαλαμπρέζας νόησε ότι δεν δυνώτανε να τα βγάλει πέρα με το τρανύτερο αστεράτο δαμάλι της Παλιομπουκοβίνας και μια μέρα εκεί που βόσκαγε στο χωράφι καποιανού Χαλαμπρεζαίου, που τόνε λέγανε παρατσούκλι Ζούδιαρη, γιατί ευτούνος τις νύχτες και το καταμεσήμερο το Καλοκαίρι, λέγανε τάχατις ότι πάλευε με τα στοιχειά. Εκεί τόνε βρήκε η λιάρα αγελάδα και μεταμορφώθηκε σε άνθρωπο και του είπε.

Αύριο το μεσάνυχτα που το φεγγάρι θα είναι ολάκερο τεψί, να ’ρθεις στην βρύση, γιατί εκεί θα παλέψω με το αστεράτο δαμάλι. Θα πας πιο γλήγορα και θα κρυφτείς απάνου στον πλάτανο με το ντουφέκι σου, και δεν θα σαλέψεις ρούπι, αλλά ούτενες θα βγάλεις τσιμουδιά, προτού σου μιλήσει εκείνο και άμα ιδείς ότι με νικάει, σημάδεψέ το με το ζερβί σου χέρι στο να του ρίξεις ένα σμπάρο στο ζερβό του μάτι και άμα σου ειπεί ρίξε και άλλη μια τότενες εσύ θα του ειπείς, μια φορά γεννήθηκα, μια βαφτίστηκα και μια φορά θα πεθάνω. Κι άμα σου ξανά ειπεί ρίξε κι άλλο, εσύ θα του ειπείς μια φορά έριξα μια και καλή και τίποτις άλλο.

Έτσι και έγινε, ταχειά την άλλη μέρα το βράδυ ετοιμάστηκε ο Ζούδιαρης πήρε την μπιστόλα του την γιόμισε με τρανό βόλι και κίνησε αμίλητος για την βρύση. Μόλις έφτασε χάμου στην βρύση τήραξε τρογύρω του μην ιδεί τίποτα και αφού δεν σάλευε φύλλο, σκαρφάλωσε απάνου στον πλάτανο. Εκειά απάνου βρήκε μια θέση μεριά και έκατσε εδεκεί και περίμενε για να βγάλει το άχτι του. Τα μεσάνυχτα μόλις το φεγγάρι φογγοβόλαγε σαν ημέρα αγκουρμάστηκε κάτι πατήματα μέσα στα κλαριά και τηράει πέρα δώθε και βλέπει την λιάρα αγελάδα της Χαλαμπρέζας να ζυγώνει κοντά στην βρύση. Να σου και το αστεράτο δαμάλι εκεί μυριστήκανε τα δυο τους και αρχίσανε να μαρκαλιώνται αναμεταξύ τους κανά δυο τρεις φορές. Μόλις έσωσε ο μάρκαλος, τότενες το αστεράτο δαμάλι αγρίεψε απότομα και άρχισε να μουγκρίζει άγρια και με δαγκωματιές βούτηξε απάνου στην λιάρα αγελάδα, να την σκοτώσει. Εκείνη μούγκρισε άγρια και άρχισε να το δαγκώνει του λόγου της και να το κλωτσάει με τα πισινά ποδάρια της. Κάνανε τέτοιο τρανό πόλεμο, που σιώτανε ούλος ο τόπος. Αφού πολεμήξανε κάμποσο, για λίγο τότενες μεταμορφωθήκανε σε σκυλιά και τρωγόσαντε σαν λυσσασμένα και μετά αφού δεν νίκησε κανένα, τότενες πάλενες μεταμορφωθήκανε σε αγελάδια. Ο Ζούδιαρης, εκεί απάνου στον πλάτανο, ασάλευτος από τον φόβο και περιέργεια, είδε ότι το αστεράτο δαμάλι, σε κάποια στιγμή, ότι νίκαγε την λιάρα αγελάδα, γιατί την είχε γονατίσει χάμου και τήραγε με τα τσέπια του να την ξεκοιλιάσει. Τότενες αυτός κατάλαβε ότι ήρθε η στιγμή να σκοτώσει το αστεράτο δαμάλι, σημαδεύει στο ζερβί μάτι με το ζερβί του χέρι και μπαμ ένα σπάρο. Αντιλάλησε ούλος ο τόπος μέσα στην νυχτιά και βλέπει το αστεράτο δαμάλι να βγάνει ένα μουγκρητό και να πέφτει χάμου. Το δαμάλι εκεί σπαρτάραγε από τον πόνο, σε μια στιγμή σταμάτησε τηράει απάνου στον πλάτανο και λέει στον Ζούδιαρη, να ρίξει άλλη μια να το ξεκάνει γιατί δεν θέλει να γυρίσει ξοπίσω μ’ ένα μάτι, γιατί θα του μολογάνε ότι νικήθηκε από την λιάρα αγελάδα. Ο Ζούδιαρης τότενες απολογήθηκε μια φορά γεννήθηκα, μια βαφτίστηκα και μια θα πεθάνω. Και του ξαναλέει το στοιχειό ρίξε κι άλλη.

-Μια φορά έριξα μια και καλή, του είπε ο Ζούδιαρης.

-Άντε χαλάλι σου! του λέει το στοιχειό και έκανε κείθενες κατά την Παλιομπουκοβίνα. Δεν πρόκανε να όμως φτάσει στην Παλιομπουκοβίνα, έπεσε και ψόφησε μέσα στην κάπελη. Κι από τότενες στο χωριό έπεσε τρανή αρρώστια και ρήμωσε από τον κόσμο και φύγανε ούλοι και πήγανε ούλοι στην νέα Μπουκοβίνα, εκεί που είναι σήμερα και την λένε Αγιά Τριάδα.

Εκείνο το βράδυ, είχε θολώσει το νερό από το πάλεμα των στοιχειών, και για εννιά ημέρες η βρύση έβγανε κόκκινο νερό ίδιο σαν το αίμα. Μετά καθάρισε το νερό και το στοιχειό, το αστεράτο δαμάλι δεν ξαναγύρισε στο χωριό. Ούτενες η αγελάδα εφάνηκε, λέγανε ότι η αγελάδα ήτανε ο Αγιάννης που μεταμορφώθηκε σε αγελάδα για να διώξει μια για πάντα το στοιχειό από τον τόπο τους, που έτρωγε τους ανθρώπους της Χαλαμπρέζας!

*Aστεράτο λέγεται αυτό που είχε ένα μπαλιάδι στο κούτελο