Ξέρει κάποιος να μας πει, όχι για το σπίτι δεξιά αλλά για το «αξιοθέατο τρενάκι» που ξεκινάει από την χαμοκέλα του +Γιάννη Παπαδημητρόπουλου (Κουρατζή), «περπατάει…» και σε λίγο θα φτάσει στο σημείο που έπεσε νεκρός ο Χατζής, εκεί που είναι το θεατράκι…, στον κεντρικό δρόμο.
Θα θυμάστε όλοι και περισσότερο οι συμμαθητές μου, ότι ο χώρος αυτός ήταν δασικός και ελεύθερος. Εκεί παίζαμε... και μια μέρα που βρισκόμασταν όλοι στο σχολείο, ζήσαμε μια συγκλονιστική σκηνή όταν το γαϊδούρι του γέρο +Νάστου που έβοσκε εκεί αμέριμνο, από κάτι πρόγκηξε και έπεσε στο μπουντρούμι όπου βέβαια και έσκασε. Ακόμη δεν έχω ξεχάσει τον δυνατό γδούπο!
Στην δεύτερη φωτογραφία, φαίνεται καθαρά πως ήταν ο χώρος πριν πενήντα (50) χρόνια περίπου. Το δείχνουν κι άλλες φωτό και οι δασικοί χάρτες.
Θα μπορούσε εκεί να επεκταθεί ο χώρος του θεάτρου προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για εκδηλώσεις, να γίνει πάρκινγ ή έστω μια παιδική χαρά μιας και δεν υπάρχει χώρος όπως υπαινίσσονται… κάποιοι.
Σε πείσμα μερικών, είμαι ακόμη μέλος του κακό διαφημισμένου «Ωλονού» και εξηγούμαι, ότι εάν ξανακατεβώ και ιδώ αυτό το έκτρωμα, λυπάμαι… και «γράμματα γνωρίζει…» ο ιδιοκτήτης.
Υγ. Εξαίρεση μόνον εάν είναι κανένας φουκαράς που «δεν έχει που την κεφαλήν κλίναι».