Στην Ελληνική Μυθολογία οι Κύκλωπες ήταν μονόφθαλμοι γίγαντες με μεγάλη δύναμη, χαμηλή νοημοσύνη, άγρια φύση και αντικοινωνική συμπεριφορά. Ο πιο γνωστός Κύκλωπας ήταν ο Πολύφημος, είναι γνωστός από την Οδύσσεια ήταν γιος του θεού Ποσειδώνα και της Νύμφης Θοώσης, κόρης του Φόρκυος τον οποίο αντιμετώπισε ο Οδυσσέας κατά την επιστροφή του μετά τον Τρωικό Πόλεμο. Στη Θεογονία, όπου ο ποιητής Ησίοδος περιγράφει τη δημιουργία του κόσμου, οι Κύκλωπες ήταν τρεις αθάνατοι γίγαντες που γεννήθηκαν από τον Ουρανό και τη Γη στα πρώτα στάδια της δημιουργίας του σύμπαντος.
Ο Οδυσσέας και οι άνδρες του τυφλώνουν τον Πολύφημο (λεπτομέρεια πρωτοαττικού αμφορέως, περ. 650 π.Χ., Μουσείο Ελευσίνας).
Μολογάγανε οι παλαιοί ότι τους μπιτ παλιούς χρόνους τότενες που ο τόπος ήτανε απάτητος και είχε τρανά δάση, στα Λουμιά παραπάνου από του Περαχώρι, ζούσανε κάτι θεριακωμένοι άνθρωποι που ’χανε μόνο με ένα μάτι στην μέση στο κούτελο και τους λέγανε «Μονόματους» ή «Μονομάτηδες». Μολογάγανε ότι ευτούνοι μένανε τρουπωμένοι μέσα βαθιά στην Μπούκα και δεν βγαίνανε μέρα ποτέ στον όξω κόσμο.
