Καλώς ορίσατε στην αρχαιότερη ιστοσελίδα της Ηλείας, στο Αντρώνι και στην Ορεινή Ηλεία.
Είναι οι κατάφυτες διαδρομές μέσα στις βελανιδιές και στα πλατάνια στο κέντρο της Κάπελης με τις απόκρημνες πλαγιές, τα σκιερά φαράγγια με τις πολλές σπηλιές, τους καταρράκτες, τους νερόμυλους και τις νεροτριβές, με τις δροσερές πηγές και τα καθαρά ποτάμια... Με τα πετρόχτιστα σπίτια, τα νόστιμα φαγητά και το καλό κρασί, τα αρχοντικά γλέντια και τους φιλόξενους κατοίκους.
Έφυγε σήμερα Τετάρτη 13.11.2019 ο Κωνσταντίνος Κωστόπουλος του Ιωάννη που γεννήθηκε πριν 61 χρόνια στη Σπαρτουλιά Αντρωνίου.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο Πέμπτη ώρα 11.00 στη γενέτειρά του.
Στην μητέρα του Γεωργία, στα αδέλφια του Δήμο, Μαρία, Αθανασία εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας.
Ο πατέρας του ο Γιάννης Κωστόπουλος πέθανε το 1987, 61 χρόνων. Η μητέρα του η Γιωργία είναι κόρη του Δήμου και της Μαρίτσας, αδελφή του Κατσένη και των άλλων παιδιών απο το Αντρώνι.
Η ενημέρωση μας ήλθε μπονόρα από τις βροχερές Χαραγές, από τον Γιαρμεναίο φίλο μας Γιώργο Μαρκόπουλο.
Μνημόσυνο σήμερα στο χωριό, ένας χρόνος του Λάμπη.
Εδώ..., ένα όμορφο πρωινό Δευτέρας, 28 Αυγούστου 2006, 10:32:22 μμ, στου Θανάση του Τρικκόκη με τον Γκιαούρη (Αντρέα του Πλίθα) που έφυγε το 2008.
Έφυγε χθες Τετάρτη 6.11.2019 η Θεοδώρα Θεοδωροπούλου του Νικολάου (Σούτα) που γεννήθηκε στο Πανόπουλο πριν 50 χρόνια.
Η κηδεία έγινε τώρα το μεσημέρι στο Πανόπουλο
Στους γονείς της Νικόλαο και Ευφροσύνη στα αδέλφια της Ασημίνα, Πηνελόπη, Δημοσθένη, Κωνσταντίνο, Αθανάσιο και σε όλους τους συγγενείς της εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας.
Ο Πατέρας της ο Νίκος Σούτας ήλθε σώγαμπρος από το Μπουρντάνου στον Δημοσθένη Κανελλόπουλο (Ζεματούρα). Το 2016 έχασε τον γιό του Θεόδωρο από την ίδια ασθένεια που όλοι φαντάζεστε.
Η πληροφόρηση προέρχεται από τον γνωστό φίλο μας, Γιώργο Μαρκόπουλο.
Έσβησε το χαμόγελο της Ρίας την αυγή της Τρίτης 22.10.2019
Είναι κόρη του αείμνηστου Λύσανδρου Παναγόπουλου (Μπουλουγούρη) και της Ελένης (κόρη του Ν. Σίνου). Αδέλφια της είναι ο Νικόλας που ζει στην Αυστραλία, ο Κώστας, η Μάγδα και η Βάσω.
Έφυγε από τούτον τον κόσμο όπως ήσυχα και σιωπηλά έζησε, ελεύθερη σαν το όνομά της χωρίς φανφάρες, ράσα και καλυμμαύκια.
Ένα ανοικτό μυαλό με ήθος, ευγένειά, νηφαλιότητα, σπινθηροβόλα σκέψη, ελευθερία έκφρασης και δράσης που σε αποδεχόταν και σε υπερασπιζόταν ακόμα κι αν δεν συμφωνούσε μαζί σου.
Θρήνος για τον σύζυγό της Μανώλη, τους συγγενείς της αλλά και εμάς τους συγχωριανούς της μας βύθισε στο πένθος. Έφυγε να ανταμώσει τον Γιώργο, το άλλο στερνοπούλι του Μπουλουγούρη που τόσο αγαπούσε.
Στην Αθήνα που ήλθε, έμεινε στο Παγκράτι. Εκεί συνήθως την βλέπαμε αλλά και στην Καισαριανή με τις αγαπημένες της ξαδέλφες, την Λεμονιά και την Πόπη. Αξίζει εδώ να μνημονεύσουμε, ότι στα πρώτα χρόνια στην πρωτεύουσα, κατεβήκαμε και οι τέσσερις από τα Ιλίσια στο Παγκράτι λόγω και της τότε ανύπαρκτης συγκοινωνίας με το διαβολεμένο μηχανάκι (Samurai 750), τετρακάβαλο στη μία ρόδα.
Η Ρία σπούδασε αυτό που αγαπούσε, την τέχνη σχετικά με τον καλλωπισμό - αισθητική του προσώπου. Ήταν μεγάλο ταλέντο, περιζήτητη στη δουλειά της και όπως μας είχε εκμυστηρευτεί βρέθηκε ένα διάστημα για περαιτέρω εξειδίκευση στο Παρίσι. Προφέσορα τη λέγαμε όταν πέρναγε το όνομά της ως μακιγιέρ, στους τίτλους των συντελεστών στην τηλεόραση.
Συμμετείχε ενεργά στις εκδηλώσεις στο χωριό μας και δεν δίσταζε ακόμη και στις πλάκες όπως θα δείτε και στο υλικό που παραθέτουμε, με σεβασμό στη μνήμη της.
Στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας και όταν έμαθε ότι συγκεντρώνονται αντικείμενα για το Λαογραφικό μας Μουσείο, μας κάλεσε αυτοβούλως να πάρουμε όσα θέλαμε. Κρατήσαμε περισσότερα από δέκα εξαιρετικά και πολύ αξιόλογα κομμάτια που πάνω τους θα φιγουράρει σύντομα το όνομά της, «εις τους αιώνες των αιώνων…». Ήθελε να τα δώσει όλα όπως ανέφερε σε συγγενικό της πρόσωπο λίγο πριν το τέλος: «δεν τα έδινα όλα του Κωστάκη, χαμένα θα πάνε». Αυτή ήταν η Ρία!
Την αρρώστια της την αντιμετώπισε με αξιοπρέπεια, η οποία αν και το πάλεψε με θάρρος, σθένος και αισιοδοξία, δεν κατόρθωσε να βγει νικήτρια.
Ομοιοπαθείς… όταν βιώναμε την πιο σκληρή δοκιμασία, συμφωνήσαμε να ανταμώσουμε αλλά, «άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει». Δεν προκάναμε, μείναμε ξοπίσω να την αποχαιρετήσουμε, να της πούμε το τελευταίο αντίο αν και τα αποχαιρετιστήρια αυτά είναι λυπηρά, τα οφείλουμε όμως ή αν θέλετε τα περιμένει. Οι φίλοι που φεύγουν για το μεγάλο ταξίδι, παίρνουν κάτι δικό μας, που φεύγει κι αυτό και χάνεται μαζί τους.
Άντε να περάσεις κάτου τώρα, κατά τα Μπουλουγουραίικα, εκεί που στεκόταν και μας περίμενε με αυτό το ζεστό της χαμόγελο, εκεί στο πεζούλι με τη μουριά που τσορομπίλια σταλίζαμε να παρακολουθούμε από το παραθύρι τον μπάρμπα Λύσανδρο να φτιάχνει τσαρούχια.
Καλή αντάμωση αγαπητή συμπατριώτισσα, η απώλειά σου αφήνει μεγάλο κενό σε όλους μας.
Στην κυριακάτικη βόλτα μας το πρωί βρεθήκαμε στα Ιλίσια, στην συνοικία που μετοίκησαν οι πρώτοι Αντρωναίοι όταν πρώτο ήλθαν στην Αθήνα. Ύστερα έρχονται τα Νέα Λιόσια το σημερινό Ίλιον και έπονται και άλλες συνοικίες.
Στο Καφενείο, εκεί στα Ιλίσια, βρήκαμε τους αγαπητούς φίλους και συμπατριώτες μας τον κυρ Νίκο Λαμπαδά και τον Νικολό Συλάιδο. Καλαμπουρίσαμε, κουβεντιάσαμε κιόλας για θέματα κυρίως γύρω από το χωριό και τους ανθρώπους του.
ή συμπληρώστε την ηλεκτρονική φόρμα επικοινωνίας που θα βρείτε εδω.
Παράκληση
To antroni.gr καταβάλλει συνεχείς προσπάθειες για την συγκέντρωση γραπτού υλικού και φωτογραφιών πάσης φύσεως βγαλμένες από την ζωή των κατοίκων των χωριών μας, για την δημιουργία αρχείου. Παράκληση εάν κατέχετε τέτοιου είδους υλικό να μας το ενεχυρήσετε για ανατύπωση και επιστροφή του εντός ολίγων ημερών. Για το σκοπό αυτό μπορείτε να απευθυνθείτε στο email:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Κούμανι και Αντρώνι Κούμανι και Αντρώνι ο θεός να σε γλυτώνει και αν περάσεις από τη Γιάρμενα θα σε ψήσουνε στα κάρβουνα και αν περάσεις από τη Δίβρη θα σε φάει το μαύρο φίδι.
Ο δικτυακός τόπος www.mikra.gr είναι προέκταση της αρχικής εταιρίας ΜΙΚΡΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ που ιδρύθηκε το 2001 από τον Κώστα Παπαντωνόπουλο.
The Top Features Αντρώνι
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut vitae commodo lectus, non dignissim ante. Fusce lobortis justo nulla, convallis aliquet nulla semper vel. Integer blandit egestas libero et malesuada. Curabitur sem turpis, tincidunt.
Κούμανι και Αντρώνι Κούμανι και Αντρώνι ο θεός να σε γλυτώνει και αν περάσεις από τη Γιάρμενα θα σε ψήσουνε στα κάρβουνα και αν περάσεις από τη Δίβρη θα σε φάει το μαύρο φίδι.
Το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου προστασίας της φύσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς, Ερυμάνθου - Φολόης, μετά την πρόσφατη ανάδειξή του, σύμφωνα με το καταστατικό του, θέτει τους εξής στόχους...
Η ομάδα, έχει ως σκοπό της, την προβολή παλαιών φωτογραφιών (βίντεο, αφίσα, κάρτα, σφραγίδα, έγγραφο) των περασμένων χρόνων, ώστε να θυμηθούν οι μεγαλύτεροι και να γνωρίσουν οι νεότεροι. Κλειστή ομάδα. Για να δείτε τις δημοσιεύσεις πρέπει πρώτα να εγγραφείτε και να γίνετε μέλος..
Τα cookies επιτρέπουν μια σειρά από λειτουργίες που ενισχύουν την απόλαυση του Antroni.gr. Χρησιμοποιώντας τον ιστότοπο, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies.
Τρούπιο Λιθάρι: Ένα βράχος αρκετών κυβικών μέτρων στο Αντρώνι.
Τρούπιο Λιθάρι: Το στοιχειό όπως το σκάλισε η φύση! φωτο:2009
Ο δικτυακός τόπος 
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ "ΩΛΟΝΟΣ"
ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ και των ανθρώπων της - Old photos from Ilia
Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας, Dimos Arxaias Olympias