Featured Articles

Βασίλης Λινάρδος (Ντεληγιάννης) 1953-2021 Κούμανι

Έφυγε την Κυριακή στις 28.02.2021 σε τροχαίο δυστύχημα ο Βασίλης Λινάρδος (Ντεληγιάννης) του +Λάμπρου που γεννήθηκε πριν 68 χρόνια στο Κούμανι.

Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 2.03.2021 στις 12.00 στην γενέτειρά του

Στην σύζυγό του Σούλα, στα παιδιά του Λάμπρο, Σάκη, Κανέλλα, Ρούλα και σε όλους τους συγγενείς του εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας.

Το μοιραίο συνέβη όταν ο Βασίλης ερχόταν από την Ντάλομη που είχε τα πράματά του, στο δρόμο από Λάλα προς Ε.Ο. 111 στο ύψος του Κούμανι και στην θέση Νταρτιζέικη δεξαμενή όταν το αυτοκίνητο χτύπησε από πίσω το δίκυκλό του.

Ο Βασίλης είχε το παρωνύμιο «Ντεληγιάννης» από τον ήρωα του Ωλονού Γιαννιά που είχε μακρινή συγγένεια από την μητέρα του.

Οι πληροφορίες προέρχονται από τον φίλο της σελίδας Γιώργο Μαρκόπουλο από τη Γιάρμενα.

Έφυγε στα 61 του ο ιστοριοδίφης Λεωνίδας Καρνάρος 1960–2021 Αμαλιάδα

Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε η είδηση για την απώλεια του Λεωνίδα Καρνάρου στον πνευματικό κόσμος της Ηλείας της Αχαΐας και της Ζακύνθου. Η καρδιά του Λεωνίδα σταμάτησε να χτυπά τα ξημερώματα της Πέμπτης 25.02.2021 στην Πάτρα. Από νωρίς το πρωί ήλθαν τα θλιβερά μαντάτα και στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αμαλιάδα, βυθίζοντας την στο πένθος.

Γνωρίσαμε τον Λεωνίδα πριν 15 περίπου χρόνια στα πρώτα χρόνια της περιοδικής έκδοσης της "Ηλειακή Πρωτοχρονιάς" των εκδόσεων «Βιβλιοπανόραμα» που την επιμελείτο τότε μαζί με τον έτερο φίλο μας Ηλία Τουτούνη.

Βαθύς μελετητής της τοπικής και όχι μόνο ιστορίας, της λαογραφίας, της παράδοσης, της τέχνης και των γραμμάτων, ο Λεωνίδας  συνέγραψε πάρα πολλά βιβλία, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο έργο, το οποίο δυστυχώς δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει.

Διαβάστε παρακάτω το βιογραφικό του Λεωνίδα που αντλήσαμε από ανάρτηση του Ηλία Τουτούνη:

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΚΑΡΝΑΡΟΣ (4/3/1960 – 25 /2/2021)

Ο Καρνάρος Λεωνίδας, ήταν Ηλείος στην καταγωγή (από τα Κρέστενα ο πατέρας του Κωνσταντίνος και από την Αμαλιάδα η μητέρα του Αγγελική το γένος Θεοδώρου Φιλοπούλου). Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Μαρτίου 1960. Από το 1971 κατοικούσε στην Πάτρα. Σπούδασε Κοινωνική Εργασία στα ΚΑΤΕΕ (ΤΕΙ) Πατρών. Από τις 28 Μαρτίου 1981 έως 28 Ιανουαρίου 1983 υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στην Πολεμική Αεροπορία. Στην συνέχεια διορίστηκε υπάλληλος στο Υποθηκοφυλακείο Πατρών, από 28 Ιουνίου 1983 μέχρι 5 Δεκεμβρίου 1988. Στις 6 Δεκεμβρίου 1988 ξεκινά μια νέα καριέρα στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ρίου Πατρών (ΠΓΝΠ) «Παναγία η Βοήθεια» ως Κοινωνικός Λειτουργός και έμεινε σ’ αυτήν την θέση μέχρι το 2002. Από τότε και έπειτα διετέλεσε υπεύθυνος κατάρτισης του Κέντρου Επαγγελματικής Κατάρτισης (Κ.Ε.Κ), από το 2008 έως το 2010 Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου του ΠΓΝ και στην συνέχεια σε διάφορες θέσεις του Ιδρύματος [Αρχείο, Εθνικό Ίδρυμα Αναπήρων (Ε.Ι.Α.)], μέχρι στις 28/8/2012, οπότε μετά από 30ετή ευδόκιμο υπηρεσία συνταξιοδοτήθηκε.

ΗΛΕΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΗΛΕΙΑΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ 21 ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ 1821

Κυκλοφόρησε και φέτος ο 19ος τόμος της «ΗΛΕΙΑΚΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ – ΗΛΕΙΑΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ». Πρόκειται για μία πολυτελή έκδοση 544 σελίδων υπό την επιμέλεια του Λεωνίδα Κ. Καρνάρου που έχουν καταγραφεί σπάνια και πολύτιμα κείμενα τα οποία πλουτίζουν την ιστορία της Ηλείας.

Ο φετινός τόμος είναι αφιερωμένος στα 200 χρόνια από την έναρξη του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα των Ελλήνων το 1821. Το αφιέρωμα περιέχει πάνω από 40 κείμενα ιστορικά, λαογραφικά και λογοτεχνίας, που καλύπτουν ένα μεγάλο εύρος της περιόδου των τεσσάρων αιώνων της τουρκικής σκλαβιάς και της μεγαλειώδους εθνικής μας Επανάστασης του ’21. Παράλληλα έχουν φιλοξενηθεί και άλλα πολύτιμα κείμενα αρχαιολογικού, ιστορικού και λογοτεχνικού περιεχομένου που συμπληρώνουν και φωτίζουν και άλλες χρονικές περιόδους της τοπικής μας ιστορίας.

Είναι ένα θαυμάσιο και από την άποψη της τυπογραφικής επιμέλειας Ηλειακό Πανόραμα, του οποίου οι 73 συνεργάτες που είναι εξέχοντες κληρικοί, ιστορικοί, αρχαιολόγοι, φιλόλογοι, κοινωνιολόγοι, μελετητές, ποιητές και λογοτέχνες, γράφουν στις σελίδες του με γνώση, αγάπη και πρωτοτυπία κείμενα που αφορούν την Ηλεία μας.

Ο τόμος διατίθεται στο βιβλιοπωλείο "ΒΙΒΛΙΟΠΑΝΟΡΑΜΑ" του Γιώργου Δημητρόπουλου, στην Αμαλιάδα και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν με τα τηλέφωνα 2622021221 και 2622029638, στα mail Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και στην ιστοσελίδα www.ebibliopanorama.gr ώστε να τους σταλεί με ταχυμεταφορά στο χώρο που θα επιλέξουν.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΗΛΕΙΑΣ

του Νικόλαου Διονυσίου Σκέντζη

Οι κτηνοτρόφοι της ορεινής Ηλείας αναφέρονται με διάφορες ονομασίες: τσοπάνης, βοσκός, σκουτέρης, ξωμάχος, ποιμένας κ.α. Σαν βάση είχαν το στανοτόπι (λημέρι), ο χώρος όπου υπήρχαν οι αναγκαίες εγκαταστάσεις για την εξυπηρέτηση των ανθρώπων και των ζώων. Το καλύβι ήταν το κύριο κτίσμα που στέγαζε ανθρώπους και ζώα κατά την χειμερινή περίοδο. Το μαντρί ήταν ένας περιφραγμένος χώρος για τον αυλισμό και το τάισμα των ζώων. Γαλάρι (ξελώντσα) ήταν χώρος φτιαγμένος σε επικλινές σημείο για να στραγγίζουν τα νερά, για την διανυκτέρευση των ζώων.

Ο τσάρκος ήταν ένας μικρός χώρος για να φυλάσσονται τα νεογέννητα αρνοκάτσικα. Στις αρχές τις άνοιξης σε ανοιχτό χώρο έφτιαχναν την στρούγκα για το άρμεγμα, με κλαδιά (γκορτσιές) γύρω-γύρω και τοποθετούσαν στην έξοδο δύο μεγάλα λιθάρια τα ονομαζόμενα στρουγκολίθια στα οποία κάθονταν οι δύο που άρμεγαν, ενώ ένας τρίτος (στρουγκολάτης) προωθούσε τα ζώα προς την έξοδο. Ταυτόχρονα κοντά έφτιαχναν την παγανιά, αρκετά μεγάλος χώρος και περιφραγμένος, για γιομάτισμα το μεσημέρι και προφύλαξη το βράδυ.

Το Α/Π Χειμάρρα έσυρε στον υγρό τάφο και έναν Αντρωναίο

Γράφει ο Κώστας Παπαντωνόπουλος

Η βύθιση του ατμόπλοιου «Χειμάρρα», στις 19 Ιανουαρίου 1947 στον Νότιο Ευβοϊκό, είναι το πιο πολύνεκρο ναυτικό δυστύχημα στη χώρα μας. Έμεινε στην ιστορία ως «Ο Τιτανικός της Ελληνικής Ακτοπλοΐας» .

Το επιβατηγό ατμόπλοιο «Χειμάρρα», απέπλευσε στις 8:30 το πρωί της 18ης Ιανουαρίου 1947, από τη Θεσσαλονίκη για τον Πειραιά, με 544 επιβάτες και 86 άνδρες πλήρωμα.

Στα μέσα του χειμώνα πριν 74 χρόνια της 19ης Ιανουαρίου του 47, το «Χειμάρρα» πήρε μαζί του στον παγωμένο βυθό και τον συμπατριώτη μας Γεώργιο Συλάιδο (1914-1947), πρωτότοκο γιό του Ιωάννη Συλάιδου (1880) (Κορμπακόγιαννη).

ΤΟ ΠΕΤΑΛΩΜΑ

Άρθρο του Ηλία Τουτούνη συγγραφέα – λαογράφου

Η εργασία του πεταλωτή αφορούσε τη διαδικασία τοποθέτησης ή αντικατάστασης πετάλων στις οπλές των αλόγων, ώστε να μην φθείρονται τα πέλματα και πονούν τα ζώα. Το πετάλωμα γίνονταν κάθε τρεις ή έξι μήνες.

Την διαδικασία του πεταλώματος, την πραγματοποιούσε ο πεταλωτής ή αλμπάνης, λέξη προερχόμενη από την τουρκική λέξη nalbant, αλμπάνης = πεταλωτής ή καλιγωτής, και αυτή προερχόμενη από το λατινικό calliga, το μεσαιωνικό καλίγιον που σημαίνει υπόδημα, όπου τα καλίκια ήσαν ξύλινα πέδιλα, ιδίως γυναικεία.

Ο πεταλωτής έδενε το άλογο από το καπίστρι κοντά σ’ ένα χαλκά, που ήταν στερεωμένος στον τοίχο ή το έδενε από κάποιο στύλο (παλούκι). Μετά έπιανε ένα – ένα τα πόδια του αλόγου και τα σήκωνε προς τα πίσω, σχηματίζοντας ορθή γωνία σε σχήμα «Γ». Στη συνέχεια έπιανε την οπλή (χοντρό και σκληρό νύχι που περιβάλλει το μοναδικό δάκτυλο) του αλόγου σε κάθε πόδι και με την βοήθεια της τανάλιας αφαιρούσε (ξεκαλίγωνε – ξεπετάλωνε) τα παλιά αλογόκαρφα (πεταλόκαρφα) και το παλιό πέταλο.