Περιοδικά της περιοχής μας

^{"ο Προφήτης Ηλίας".}

ΑΓΙΑΝΑΝΝΑ

Στο 4ο τεύχος, το πρώτο μετά την καταστροφική πυρκαγιά, καταγράφει με θλίψη και δάκρυα τις δύσκολες ώρες που πέρασε ο τόπος.

του Χρήστου Διαμαντόπουλου «Η Αγία Άννα που ξέρατε δεν υπάρχει πλέον…»,

του Ανδρέα Αθανασόπουλου « Βρέχει ο ουρανός στάχτες …Ο ήλιος ματωμένος…. και οι κρατούντες φοβούνται μήπως και ξυπνήσουν οι αποκοιμισμένες συνειδήσεις…..» ,

του Γιώργου Αθανασόπουλου «Δεν θα ξεχάσω ποτέ»,

του Γιώργου Μαρκόπουλου « Η Αγία Άννα εάλω… τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται »

^{… Σαν τα παραμύθια με τους δράκους, μια φωτιά μικρή και πεινασμένη έφαγε στην αρχή ένα δέντρο, ένα χωράφι, ένα δάσος, ένα νομό, δυο νομούς, τρεις… Κι πείνα της θεριό ανήμερο, ποιος να τη δαμάσει;!;!;
Ένας παππούς με μια κλάρα, μια γιαγιά με ένα κουβά, δυο – τρεις πυροσβέστες, ένα ελικόπτερο, σαν πεταλούδες γύρω από το φως να καψαλίζουν τα φτερά τους, να καίνε τις αντοχές και τις ελπίδες τους… Και μες τη νύχτα, μες το δάσος εκατοντάδες καντήλια στο νεκροταφείο των δέντρων να λικνίζουν τις φλόγες τους όλο και πιο ψηλά… Όλες οι αισθήσεις του ανθρώπου στήνουν τραγικό χορό: μυρωδιές από ξύλο και σάρκες καμένες, μάτια κλαμένα από τη λάμψη της φλόγας και τον καπνό, παλάμες ιδρωμένες από φόβο, ήχοι από δέντρα που σκίζονται, κάπου στο βάθος φωνές ζώων και μια γεύση πικρή… Όλοι και όλα χαμένα… Χαμένα και καμένα…
Σαν σε σχολική εκδρομή μαζεύονται οι κάτοικοι στις αλάνες, αλλού λείπουν δυο, αλλού τέσσερις, αλλού ένας. Ένας που έμεινε πίσω, ένας που δεν είχε λόγο να σωθεί αφού δεν είχε σώσει τίποτα… Ένας που η ελπίδα του πως κάποιος θα έρθει να τον σώσει πέθανε τελευταία.
1.000.000 ευρώ, λένε η επικήρυξη για τους εμπρηστές! Πόση είναι η επικήρυξη γι’ αυτούς που μετά τον «εμπρησμό» απουσίαζαν; Πού θα βρούμε δέντρο να κρεμαστεί ο «προδότης», να κρεμαστούν αυτοί που η φωτιά τους έπιασε στον ύπνο κι ακόμα φαίνονται να κοιμούνται;
3.000 ευρώ, λένε το επίδομα για κάθε δάκρυ που κυλάει στα χαρακωμένα, από το χρόνο και τον κόπο, πρόσωπα αυτών που ξόδεψαν 50 – 60 – 70 χρόνια για να στήσουν δέκα τούβλα για τέσσερις τοίχους, που τώρα δεν στηρίζουν καμιά στέγη!
Κάποτε ήξερα ένα πεύκο, σημάδι βαλμένο για να ξέρω πως έφτασα στο χωριό… Κάποτε ήξερα ένα πεύκο που με περίμενε να γυρίσω… Κάποτε ήξερα ένα πεύκο που τώρα δεν ξέρω που να βρω….}

^{ΑΓΙΑΝΑΝΝΑ και ΚΑΜΕΝΑ,}

^{ΒΡΕΧΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΤΑΧΤΕΣ … Ο ΗΛΙΟΣ ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ….}

^{του Αντρέα Αθανασόπουλου,}

^{ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ του Γιώργου Αναστασόπουλου,}

^{TOΝ ΠΑΛΙΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙΡΟ, άρθρο απο το περιοδικό "Η ΑΓΙΑΝΝΑΝΑ" του 1984,}

^{Ποιοι είναι οι δολοφόνοι των ονείρων μας? του Χρήστου Διαμαντόπουλου,}

^{ΚΑΠΟΤΕ ΗΞΕΡΑ ΕΝΑ ΠΕΥΚΟ.... της Ασημένιας Σπυριδάκη,}

^{ΤΑ ΝΕΑ ΠΗΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΩΛΕΝΗΣ,}

^{ΟΧΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΩΛΕΝΗΣ ΣΤΟ ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΦΟΛΟΗΣ ...του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΧΙΛΛΕΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΥΜΕΡΟΥ ΗΛΕΙΑΣ "Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ,}

^{ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΟΕΟ ?,}

^{ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ,}

^{Να πως σε σκοτώνει μια χωματερή! της Κατερίνας Κορρέ,}

^{ΤΕΧΝΗΤΗ ΑΝΑΔΑΣΩΣ}

^{Συγχαρητήρια πατριώτες για την όμορφη προσπάθειά σας, που θαρρώ πως είναι παρηγοριά για το χωριό σας τούτες τις δύσκολες ώρες.}

^{Έχω διαβάσει τα τελευταία άρθρα σας πολλές φορές με θλίψη και δάκρυα. Εύχομαι να είναι χαρούμενα τα επόμενα τεύχη σας και ελπίζω να θαυμάσω την Αγιαννάνα σας ένα καλοκαίρι καταπράσινη και πάλι.} 

^{BINTEO ΑΠΟ THN KATAΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑΝΑΝΝΑ}