Αναφορά των Καπελησίων προς τον έκλαμπρον κύριον Ανδρέαν Ζαΐμην δια τας καταχρήσεις όπου δοκιμάζουν από τον Γεώργιο Σισίνην

<p>Η επιστολή που στέλνουν οι Καπελήσιοι προς τον Ανδρέα Ζαίμη, περί ζητήματος Γεωργίου Σισίνη, είναι γραμμένη σε απλή κατανοητή γλώσσα. Δηλώνουν την άκρα υποταγή τους στον αγώνα για την πατρίδα και ύστερα με αναφορά τους ζητούν να επέμβει η Διοίκηση και να κάνει κάτι για την περίπτωση του «τερατώδη τυρράνου», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν. Ο ίδιος είναι κατηγορούμενος για τους βανδαλισμούς των Καραμεραίων στα χωριά της Κάπελης, οι οποίοι επικαλούνται το όνομα της Διοικήσεως για ό,τι κάνουν.<br />Εδώ παραθέτουμε ακριβώς το αυθεντικό περιεχόμενο αυτής:<br /><br /><strong>«<span style="font-style: italic;">Προς το έκλαμπρον μέλος του Εκτελεστικού Σώματος, Κύριον Ανδρέαν Ζαΐμην.</span></strong></p>
<hr id="system-readmore" />
<span style="font-style: italic;">Αναφερόμεθα δια της παρούσης μας ταπεινώς οι υπογεγραμμένοι προς την εκλαμπρότητά σας. Ημείς, απ’ αρχής του ιερού τούτου αγώνος γνωρίσαντες καλώς το προς την πατρίδα χρέος μας, εστάθημεν με άκρον ζήλον και ενθουσιασμόν και ετρέξαμεν εναντίον του εχθρού με πολλούς στρατιώτας των χωρίων μας με έξοδα ιδικά μας.</span><br />
<p><span style="font-style: italic;"> Αντεπαρετάχθημεν εις πόλεμον προκρίνοντας να θυσιάσωμεν και την ιδίαν ζωήν μας δια την διαυθέντευσιν της πατρίδος, καθώς είναι γνωστόν και μαρτυρημένον από πολλούς. Αφού ασυστήθη η Διοίκησις, εστάθημεν υπήκοοι εις τας σεβαστάς διαταγάς της, ετρέξαμεν εις την Ρούμελην εναντίον των εχθρών. Δεν ελείψαμεν ποτέ από το χρέος όπου ανήκει εις κάθε ειλικρινή πατριώτην, καταξωδεύθημεν υπέρ τη δύναμίν μας, απρακινούμενοι από μόνον ειλικρινή πατριωτισμόν προς το κοινόν όφελος. Ερχάμενος ο απεσταλμένος έπαρχος παρά της Διοικήσεως εις την επαρχίαν μας, εφάνημεν εις αυτόν ευπειθείς, τον εβοηθήσαμεν καθ’ όλα, θέλοντες μίαν κοινήν ευταξίαν εις την επαρχίαν μας, καθότι γνωρίζομεν, χωρίς Διοίκησιν κανένα πράγμα δεν λαμβάνει καλόν τέλος. Τώρα δε εσχάτως, βλέποντες με πόνον της ψυχής μας μίαν αδιαφορίαν της επαρχίας μας κατά του εχθρού και καθ’ ημέραν τους εχθρούς να καταπατούν την επαρχίαν μας και να κατασκλαβώνουν τους αδελφούς μας χριστιανούς και να τους κατασφάττουν, απεφασίσαμεν να εκστρατεύσωμεν με αρκετούς στρατιώτες. Επιάσαμεν τας αναγκαίας θέσεις δια να προφυλάξωμεν την επαρχίαν μας και να αντιπαραχθώμεν κατά των εχθρών, αν ήθελε τολμήσουν και άλλην φοράν εναντίον του τόπου μας. Εις τούτο παρεκινήθημεν, καθώς και εξ’ αρχής, όχι από άλλο ειμή από καθαρόν πατριωτισμόν˙ αφήσαμεν οπίσω εις την επαρχίαν μας τον καπ. Γεωργάκην Κρασάκη, δια να μας στέλνη τον αναγκαίον ζαερέ εις το στράτευμα.</span><br /><span style="font-style: italic;"> Ο κύριος Γεώργιος Σισίνης, από τι παρακινούμενος (αυτό το αφίνομεν εις την κρίσιν της Σεβαστής Διοικήσεως), στέλνει τους Καραμεραίους ανθρώπους, γνωστούς εις όλους δια την κακίαν τους, εις το χωρίον Μπουχιώτης και θανατώνουν αιφνιδίως αυτόν τον μακαρίτην, μαζεύουν τους κατοίκους του κάμπου, άλλους με βία και άλλους με ταξίματα, και κατατρέχουν τα χωρία της Κάπελης, φωνάζοντες ότι έχουν εντολή της Διοικήσεως εις τούτο. Κατάρπαξαν το πράγμα όλον του Κρασάκη και, δια να φανερώσουν το πραγμά του, έκαψαν τη μητέρα του με λάδι, εκρέμασαν τον παπά του χωρίου του, επίασαν τον Παναγιωτάκην Βελανιδιώτην, τον εκρέμασαν, του έκαυσαν τρία σπίτγια του, κατηφάνισαν όλα τα χωρία, κατάρπασαν το πραγμά τους, καθώς του παπα- Στάθη από Ταράταλη του επήραν όλο το πραγμά του, έτι και μετρητά εικοσιδύο πουγγία, ομοίως και του Παπαλαγανιώτη κατάρπασαν το πραγμά του.</span><br /><span style="font-style: italic;"> Αφίνομεν πόσα άλλα κακά επροξένησαν εις την επαρχία μας, τα οποία δεν ήθελε τα κάμουν ούτε οι άγριοι Αφρικανοί. Είναι γνωστόν έτι και ο θάνατος του Λάμπρου από του Καρδιακαύτη όπου δια συνεργίας του κυρίου Γεώργιου Σισίνη ηκολούθησεν, ομοίως και του καπετάν Ιωάννη από Βαρθαλαμιό. Αφίνομεν και άλλων πατριωτών τον θάνατον. Αυτά ας τα στοχασθή η Σεβαστή Διοίκησις και ας κρίνη τα καλά έργα του κυρίου Σισίνη, όστις δεν αποβλέπει εις άλλο ειμή να γένει ένας τερατώδης τύραννος. Ημείς, ευρισκόμενοι εις την πολιορκίαν Πατρών δια την προφύλαξιν της επαρχίας μας, μανθάνοντας αιφνιδίως τον θάνατον του Κρασάκη, τα ειρημένα κακά εις τα χωρία μας, ελύσαμεν την πολιορκίαν και ήλθομεν να ιδούμεν ποία είναι τα αίτια αυτών των βαρβαρικών αταξιών και να διαυθεντεύσωμεν τον τόπον μας από κάθε κακόν εναντίον. Ακούομεν από τους εναντίους ότι όλοι αυτοί οι κατατρεγμοί εις τα χωρία μας είναι με διαταγή της Διοικήσεως. </span><br /><span style="font-style: italic;"> Ημείς ετραβήχθημεν εις τα χωρία μας, δια να μην ανάψωμεν μεγαλύτερα κακά, ακούγοντες ότι είναι διαταγή της Διοικήσεως να κατατρεχθώμεν, και απεφασίσαμεν να κριθώμεν εις την Διοίκησιν και, αν είμεθα πταίσται, να παιδευθώμεν, ειδεμή να παιδευθούν οι εναντίοι, κατά το δίκαιον, και να διαυθεντευθούν οι αδικημένοι. Αυτά τα αναφέρομεν εις την εκλαμπρότητά σας και παρακαλούμεν να τα φανερώσετε όπου ανήκει, επειδή απορούμεν μεγάλων δια ποίαν αιτίαν να κατατρεχώμεθα ημείς όπου απ’ αρχής εθυσιάσαμεν την ζωήν μας, την κατάστασήν μας και όλα μας δια την πατρίδα και να θριαμβεύουν άλλοι οι οποίοι κοιτάζουν μόνο τα νιτερέσα τους. Παρακαλούμεν την Σεβαστήν Διοίκησιν να λάβη μεγάλα μέτρα δια την επαρχίαν μας, να στοχασθή ότι ευρισκόμεθα εις μεγάλον κίνδυνον, επειδή και οι εχθροί είναι πλησίον μας. Παρακαλούμεν να βάλη μίαν ευταξίαν εις τα άρματα της επαρχίας μας, καθώς είναι και εις πολλάς άλλας, δια να την διαυθεντεύσωμεν από τους εχθρούς. Εις το εναντίον δε, οπού ποτέ δεν ελπίζομεν, να μην λάβη πρόνοια η Διοίκησις, θέλουν ακολουθήσει μεγάλες σύγχυσες και ανιάτρευτα κακά, διατί ο εχθρός θέλει εύρει καιρόν να καταφανίση την επαρχίαν και ο λαός θα κατατρώγεται, με το να παραβλέπωνται τα δίκαιά του. Είμεθα εις χρηστάς ελπίδας ότι η Διοίκησις θέλει λάβει μεγάλην προμήθειαν δια ταύτην την επαρχίαν και άμποτε να ιδούμεν και το καλόν τέλος.</span><br /><span style="font-style: italic;">Μένομεν με όλον το σέβας.</span>»<br />Η επιστολή αυτή συντάχθηκε και υπεγράφη στην Ανδραβίδα την 30ή Οκτωβρίου 1823. Οι Επαρχιώτες Γαστούνης και Καπεταναίοι που υπογράφουν είναι: «<span style="font-style: italic;">Στάθης Ταταραλιώτης, Αναγνώστης Παλιοπολίτης, Θεοχάρης, Δημητράκης Ρούβαλης, Φώτης Λουκαβιτζώτης, Αποστολάκος Λουκαβιτζώτης, Βασίλης Μαυροειδής, Νικολάκης Αντρονιώτης, Γιώργο από Χαλαβρέζα, Νικολός από Σινούζι, Φίλιππος Καλοπηδιώτης, Δημήτρης Λιβανός, Σπήλιος Κουμανιώτης, Ζώης Λαγανιώτης, Δημήτρης Κατζαλιάρης, Κυριακούλης Κουμανιώτης, Σηλάντος Τζαούσης Κουμανιώτης, Θανάσης Καρκούλας Κουμανιώτης, Αγγελής Γιαρμενίτης, Χρύσατος Γιαρμενίτης, Γερ- Αναστάση από Κάλφα, Γιάννη Πανουτζόπλου, Ρόδη Καρατζά από Ντζιπιανά, Θόδωρο από του Πέτα, Νάνος Κουμανιώτης, Θανάσης Διβριώτης, Πάνος Αντρονιώτης, Κώστας Κουμανιώτης, Αντράκος Παλάσκας, Κωνσταντής, Νικολός, Χριστόδουλος ούλα τ’ αδέρφια, Κωστάκης Καρσάκης, Κυργιάκος Ποπόλης, Δημητράκης Πόπας, Κώστας Πουρτανίτης, Γιώργος Βερβινιώτης, Παναγιώτης Βερβι(νιώτης), Παλ. Κάμος, Τζιαουσάκης Κανελής, Αδάμης Λαγός, Παναγιωτάκης Βελανιδιώτης</span>».<br />Από τα ονόματα που οι ίδιοι γράφουν καταλαβαίνουμε την καταγωγή τους, από αρκετά χωριά της ορεινής Ηλείας. Λίγοι είναι αυτοί που υπογράφουν με το ονοματεπώνυμο, οι περισσότεροι καπεταναίοι προτιμούν να δηλώσουν όπως ακριβώς είναι γνωστοί στους υπόλοιπους. Ανάμεσα σε αυτούς είναι και ο Νικολός από το Σινούζι.<br /><br />Πηγή: Βουλή των Ελλήνων, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας.</p>