Γράφει ο Ηλίας Τουτούνης
Ο Γιάννης Χρήστου Καψής (1898-1950) από την Αμαλιάδα, είχε μεταβεί στην Αίγυπτο για να εργασθεί κοντά σ' ένα θείο του, τον Μενέλαο Καψή, αδελφό του πατέρα του, που διατηρούσε ξενοδοχειακή επιχείρηση. Κατά την παραμονή του στην Αίγυπτο, γνώρισε την γερμανίδα Έλλη Όττο (1892-1944) από την Λειψία, μαία στο επάγγελμα και το έτος 1929 την πανδρεύτηκε. Όταν απεβίωσε ο θείος του, κληρονόμησε ξενοδοχείο και μετά από παράκληση του πατέρα του, πούλησαν το ξενοδοχείο στην Αίγυπτο και το 1932 ήλθαν και διέμειναν στην Αμαλιάδα. Όταν επαναπατρίσθηκαν αγόρασαν κτήματα στην περιοχή Παπακασελά, όπου εκεί ανήγειραν και την κατοικία τους.
Το 1942, όταν οι Γερμανοί έφθασαν στην πόλη της Αμαλιάδας, εισήλθαν στην πόλη από τον δημόσιο δρόμο από την είσοδο Παπακασελά (σημ. διασταύρωση Κουρούτας). Ένας Γερμανός μοτοσικλετιστής, ανιψιός της Έλλης Όττο, γνώριζε ακριβώς την θέση της οικίας που διέμενε η θεία του Έλλη στην Αμαλιάδα και ήταν ο πρώτος γερμανός που την επισκέφθηκε ως συγγενής της, τον οποίο και περίμενε η Έλλη Όττο. Αυτός συνέστησε στον διοικητή του Λίφ, την θεία του κι τοιουτοτρόπως ολόκληρη η οικογένεια Γιάννη Καψή, απέκτησε αγαθές σχέσεις με τον Γερμανό Φρούραρχο Λίφ, καθώς και με τον περιφερειακό Διοικητή Δυτικής Πελοποννήσου Μπρίχνερ. Ο ρόλος της Έλλης Όττο- Καψή, καθ' όλη την διάρκεια της παραμονής των κατοχικών στρατευμάτων στην Αμαλιάδα, υπήρξε επωφελής για την πόλη, για την οποία, κατά τα λεγόμενα, ο Λίφ τρεις φορές αποπειράθηκε να τιμωρήσει τον λαό της Αμαλιάδας και της ευρύτερης περιοχής με πυρπόληση και εκτελέσεις αθώων ανθρώπων, αλλά η επέμβαση της Έλλης τον απέτρεψε και τις τρεις φορές.
Η προσβολή όμως της υγείας της από την επάρατο νόσο, την ταλαιπώρησε και έκτοτε αναγκαζόταν συχνά να μεταβαίνει στην Αθήνα για θεραπεία. Σε μια τέτοια απομάκρυνσή της από την Αμαλιάδα έγινε και η καταστροφή στο χωριό Γεράκι πλησίον της Αμαλιάδας. Όπου μετά την επάνοδό της μαθαίνοντας για τα γεγονότα στεναχωρήθηκε. Φρόντισε ιδιαίτερα για τις σχέσεις των Γερμανικών στρατευμάτων με τους ηγήτορες της πόλης και τοιουτοτρόπως απετράπησαν πολλά δεινά γι αυτήν. Πέθανε στην Αμαλιάδα στις 5 Αυγούστου 1944, ο δήμος της Αμαλιάδος, για τον θάνατο της Έλλης Όττο- Καψή, εξέδωσε το ακόλουθο ψήφισμα:
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΔΗΜΟΣ ΑΜΑΛΙΑΔΟΣ
Ο ΔΗΜΟΣ ΑΜΑΛΙΑΔΟΣ
Δια του Δημάρχου κ. Αριστομένους Παπαγιαννοπούλου επί τω προώρω θανάτω της συζύγου Έλλης Ιωάννου Καψή απεφάσισεν:
1. αντί στεφάνου την κατάθεσιν δέκα εκατομμυρίων δραχμών υπέρ των Παιδικών Συσσιτίων Ε.Ο.Χ.Α. της πόλεως και
2. την έκφρασιν θερμών συλλυπητηρίων εις τον βαρέως πενθούντα σύζυγον της κ. Ιωάννην Καψήν, διότι, ως Γερμανίς την καταγωγήν, συνετέλεσεν μεγάλως εις την διατήρησιν αγαθοτάτων σχέσεων με τους εν τη πόλει ηγήτορας των Γερμανικών Στρατευμάτων Κατοχής.
Η παρούσα δημοσιευθήτω δια της εφημερίδος «ΠΑΤΡΙΣ» Πύργου και εγχειρισθή εις τον σύζυγόν της.
Αμαλιάς τη 5 Αυγούστου 1944
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΜΑΛΙΑΔΟΣ
ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ.
Αναφέρεται μάλιστα ότι, όταν οι Γερμανοί αποχωρούσαν στις 4-9-1944 από την Αμαλιάδα και βάδιζαν προς τα Σαβάλια, επειδή δεχόντουσαν παρενοχλήσεις από Αντιστασιακές Οργανώσεις, ο Λίφ αποχωρώντας σκέφθηκε, να βομβαρδίσει την Αμαλιάδα με τον βαρύ οπλισμό του, αλλά τρέχοντας όπισθεν τους, ο Γιάννης Καψής και ένας άλλος ακόμη Αμαλιαδίτης ονομαζόμενος Χριστοφόρου, πρόλαβαν και έπεισαν τον Λίφ και τοιουτοτρόπως τον απέτρεψαν από αυτό το καταστροφικό για την πόλη εγχείρημα.
ΠΗΓΕΣ:
(-Καρνάρος Κ. Λεωνίδας, «Πρωτοδικείο Αμαλιάδας», έκδοση Δικηγορικού Συλλόγου Αμαλιάδας, Αμαλιάδα 2003.
-Παπαδόπουλος Θ. Ιωάννης, «Το Γεράκι Ηλείας», εκδόσεις Βιβλιοπανόραμα, Αμαλιάδα 2011.
-Σιμιτζής Ι. Θεόδωρος, «Προσωπικές εντυπώσεις και Ιστορικά ντοκουμέντα για την πόλη της Αμαλιάδας 1900-1950», εκδόσεις Γκοβότση, Αθήνα 1993).
www.antroni.gr 2015
