Έφυγε από κοντά μας σήμερα Τρίτη 7.07.2015, ο Σταύρος Συλάιδος του Νικολάου (Πιέρρου) που γεννήθηκε στην Αθήνα πριν 45 χρόνια.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο στις 17.00 στο Αντρώνι.
Στους γονείς του Νίκο, Φανή και σε όλους τους συγγενείς του εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.
Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς σ' αυτούς τους ανθρώπους που έχασαν και τα δύο παιδιά τους. Κανείς μας δεν μπορεί να βρει λέξεις που να έχουν την δύναμη ώστε να επουλώσουν αυτές τις αόρατες πληγές που συνέχεια θα αιμορραγούν! Καμία αγκαλιά, κανένα χάδι, κανένας λόγος, καμία παρηγοριά δεν είναι αρκετή. Η απώλεια των παιδιών χαράζει για πάντα τον νου και την καρδιά κάθε γονιού. Η ψυχή σκλαβώνεται και στοιχειώνει! Η χαρά και η επιθυμία για τη ζωή χάνεται στον χρόνο. Ο βουβός πόνος και η οδύνη παρασύρει τους ανθρώπους που έχασαν τα παιδιά τους να βυθιστούν στο πένθος και αυτό έχει ως αποτέλεσμα στην παραίτηση από τη δική τους ζωή!
Αναρωτιέμαι, υπάρχει για τους ανθρώπους αυτούς ανακούφιση και ελπίδα;
Υπάρχει όταν εμείς οι φίλοι και οι συγχωριανοί τους, σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και αναλογιστούμε τις ευθύνες μας, κυρίως με τη σιωπή, τις ευθυνοφοβίες και γενικά με τις παραλείψεις και τον ωχαδελφισμό μας.
Η δική μας προσέγγιση τώρα, η ανθρώπινη συμπαράσταση, η αληθινή αγάπη και ανθρωπιά θα δώσει στην τραγική οικογένεια ανακούφιση και ελπίδα. Το ειλικρινές μας ενδιαφέρον μπορεί να είναι ένα βλέμμα συμπόνιας, ένα χάδι η ακόμη ένα εγκάρδιο χαμόγελο, μια θερμή καλημέρα, οτιδήποτε μπορεί να τους κάνει να νοιώσουν ότι είμαστε δίπλα τους, ότι συμπονούμε και συμπάσχουμε μαζί τους.
Ακόμη μπορεί να είναι μια φιλική κουβέντα, μια βοήθεια σε κάποιο πρόβλημά τους. Ο δικός μας χρόνος που θα διαθέσουμε να τον περάσουμε μαζί τους, σαν πραγματικά τους αδέλφια, σαν δικοί τους άνθρωποι.
Σε τέτοιες περιπτώσεις όλοι δοκιμαζόμαστε.
Ο καθένας μας μπορεί να προσφέρει, ο καθένας μας μπορεί να βοηθήσει, με τον τρόπο του. Αρκεί να το θέλει !
Υ.γ. Οι παραπάνω αιχμές... οφείλονται σε μια μακροσκελή κουβέντα που είχα με τον τραγικό πατέρα (πριν 20 περίπου χρόνια) στο σπίτι μου στην Αθήνα. Δυστυχώς τότε, κανένας μας δεν βρέθηκε να ενσκήψει στο πρόβλημα του χωριού μας πλην ενός φωτεινού παραδείγματος που τούτες τις ώρες δεν έχω την εξουσιοδότηση να μιλήσω.
Σταύρο καλό ταξίδι, καλό παράδεισο!!!!!! δε θα ξεχάσω ποτέ τα ανέμελα χρόνια στο χωριό κ το αυγό που έπρεπε να τρως κάθε πρωί στο σπίτι μας!!!!! το μπάνιο στο βαρέλι, αφού δεν μπορούσαμε να πάμε στη θάλασσα κ το μπουγέλο στον κήπο!!!!! Αδελφικός φίλος του Θωμά και του Πάνου εσύ κ ο Στύλας, περίμεναν με λαχτάρα να έρθει καλοκαίρι για να έρθετε στο χωριό!!!! τα χρόνια πέρασαν, χαθήκαμε.....βρεθήκαμε στην Πάτρα τυχαία, ήπιαμε καφέ κ μου είπες όλους τους προβληματισμούς σου!!!!! βρεθήκαμε πάλι εδώ στο fb κ τα λέγαμε!!!!!πριν λίγες μέρες ο θείος ο Νίκος πέρασε (όπως συνήθιζε εδώ κ χρόνια μια φόρα τη βδομάδα) από τη δουλειά μου κ ήταν διαφορετικός....ήξερα ότι θα έρθει το κακό...το είδα στα ματιά του.....Καλό ταξίδι!!!!!θα είσαι πάντα στην καρδιά μου!!!!!! όλα τα καλά της φύσης που τόσο αγαπούσες να σε συντροφεύουν!!!!
Dora Kazamia 7 Ιουλίου 2015 fb
Θεοδόσης Νικολάου Συλάϊδος 1966 - 2004
Ο Θεοδόσης Νικολάου Συλάϊδος γεννήθηκε στις 10.03.1966 και πέθανε σε ηλικία 38 ετών στις 19.06.2004.
Φανή Συλάϊδου (Σταυράκη) 1938- 2016
Η Φανή Συλάϊδου του Νικολάου γεννήθηκε το 1938 στα Αρχαία Άβδηρα του Νομού Ξάνθης της Θράκης στον Νέστο ποταμό και πέθανε σε ηλικία 78 ετών στην Αθήνα, στις 30.10.2016.