/ / Comments: (0)
9 Οκτωβρίου 2009
Το χωριό μας, Άγναντα, βρίσκεται σε υψόμετρο 335 μέτρων. Είναι ένα ορεινό χωριό με απέραντη θέα από τη θέση της παλιάς εκκλησίας. Από εκεί διακρίνεται η Ζάκυνθος, η Ηλεία και τα βουνά της Αχαΐας. . Το χειμώνα ορισμένες φορές οι δρόμοι μας κλείνουν από τα χιόνια και η πρόσβαση είναι δύσκολη. Είναι χτισμένο δίπλα σε ένα πανέμορφο δάσος. Το δάσος της Κάπελης, το οποίο είναι γεμάτο από βελανιδιές και πεύκα. Ο δρόμος που οδηγεί από το Πανόπουλο στο χωριό μας διασχίζει το δάσος αυτό. Εκεί πηγαίνουν και βόσκουν τα αιγοπρόβατα των κτηνοτρόφων. Ζώα άγρια, δυστυχώς, δε ζουν αλλά είναι γεμάτο από πλήθος πουλιών. Μερικά από αυτά είναι: μπεκάτσες, τσίχλες, κοκκινολαίμιδες, κουκουβάγιες και «γούβηδες». Μέσα στον οικισμό μας,όμως, δεν υπάρχουν πολλά δέντρα γιατί είναι καμμένα από τη μεγάλη φωτιά του 2007. Παρόλα αυτά από τα δέντρα που επιβίωσαν είναι καρυδιές, αμυγδαλιές, πλάτανοι, δάφνες, συκιές. Επίσης, κάθε αυλή έχει και την κληματαριά της. Η φωτιά όχι μόνο προκάλεσε ανεπανόρθωτες ζημιές στο φυσικό μας περιβάλλον αλλά κατέκαψε σπίτια και ένας άνθρωπος, ο κυρ Βασίλης, έχασε τη ζωή του. Σπίτια κάηκαν αρκετά αλλά σαν από θαύμα σώθηκαν τα δικά μας! Όποιος μας επισκεφτεί σίγουρα θα παρατηρήσει πριν μπει στο χωριό τα λυόμενα που παραχώρησε ο Δήμος στους πυρόπληκτους συχωριανούς μας. Μερικά από αυτά είναι απέναντι από το προαύλιο του σχολείου μας ή πολύ κοντά στο κτίριό μας.
Μαθητική ομάδα, 09/10/2009
| Ετικέτες ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ (περιβάλλον)
Το χωριό μας, Άγναντα, βρίσκεται σε υψόμετρο 335 μέτρων. Είναι ένα ορεινό χωριό με απέραντη θέα από τη θέση της παλιάς εκκλησίας. Από εκεί διακρίνεται η Ζάκυνθος, η Ηλεία και τα βουνά της Αχαΐας. . Το χειμώνα ορισμένες φορές οι δρόμοι μας κλείνουν από τα χιόνια και η πρόσβαση είναι δύσκολη. Είναι χτισμένο δίπλα σε ένα πανέμορφο δάσος. Το δάσος της Κάπελης, το οποίο είναι γεμάτο από βελανιδιές και πεύκα. Ο δρόμος που οδηγεί από το Πανόπουλο στο χωριό μας διασχίζει το δάσος αυτό. Εκεί πηγαίνουν και βόσκουν τα αιγοπρόβατα των κτηνοτρόφων. Ζώα άγρια, δυστυχώς, δε ζουν αλλά είναι γεμάτο από πλήθος πουλιών. Μερικά από αυτά είναι: μπεκάτσες, τσίχλες, κοκκινολαίμιδες, κουκουβάγιες και «γούβηδες». Μέσα στον οικισμό μας,όμως, δεν υπάρχουν πολλά δέντρα γιατί είναι καμμένα από τη μεγάλη φωτιά του 2007. Παρόλα αυτά από τα δέντρα που επιβίωσαν είναι καρυδιές, αμυγδαλιές, πλάτανοι, δάφνες, συκιές. Επίσης, κάθε αυλή έχει και την κληματαριά της. Η φωτιά όχι μόνο προκάλεσε ανεπανόρθωτες ζημιές στο φυσικό μας περιβάλλον αλλά κατέκαψε σπίτια και ένας άνθρωπος, ο κυρ Βασίλης, έχασε τη ζωή του. Σπίτια κάηκαν αρκετά αλλά σαν από θαύμα σώθηκαν τα δικά μας! Όποιος μας επισκεφτεί σίγουρα θα παρατηρήσει πριν μπει στο χωριό τα λυόμενα που παραχώρησε ο Δήμος στους πυρόπληκτους συχωριανούς μας. Μερικά από αυτά είναι απέναντι από το προαύλιο του σχολείου μας ή πολύ κοντά στο κτίριό μας.
Μαθητική ομάδα, 09/10/2009
| Ετικέτες ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ (περιβάλλον)
Τα Άγναντα από την ίδρυσή τους
4 Οκτωβρίου 2009
Το 1835 με Βασιλικό Διάταγμα, η απελευθερωμένη Πηνεία αρχίζει να παίρνει διοικητικά την μορφή της και μεταξύ των δήμων που δημιουργούνται, είναι και αυτός της Σελληεντίας (Τατάραλης). Περιλαμβάνει εκτός των άλλων οικισμών και το Σινούζι.
Το 1841 οι Δήμοι συγχωνεύονται σε έναν με Βασιλικό Διάταγμα της 22ας Ιανουαρίου 1841 "Περί συγχωνεύσεως των Δήμων της Επαρχίας Ηλείας" σε 8 από 22 που δημοσιεύθηκαν στο Φ. Ε. Κ. 5/ 8 / 1841.
Δήμος Πηνιειαίων (Πηνείας) με έδρα τον οικισμό Λουκάβιτσα και αποτελείται από τους οικισμούς:
α) Μπαλί, Αλιάδες, Μπεζαϊτη, Δάμιζα, Καλαθά, Κολοκυθά, Σκληρού, Μαρινάκι, Ιμάμτσαούση, Μονή Αγίου Βλάση και Υπεραγία Θεοτόκος.
β) Απάνου Λουκάβιτσα, Μουσουλή, Δελήμπαλη, Κάτου Λουκάβιτσα, Πυρί, Καραλή, Βελανίδι, Ρουπακιά, Σούλι.
γ) Κούλουγλι, Κλεισούρα, Μουζίκα, Δαφνιώτισσα (Δαφνίτσα), Μπεσερέ, Λόπεσι, Νιοχώρι, Κοκλάκι.
δ)Τατάραλη, Σκλήβα, Σιμόπουλου, Λαγανά, Καλού Παιδιού, Σισόζι (Σινούζι), Μπονδάναι (Μπουρντάνου), Καραγκιαζάκι ( Καραγκιούζι), Λουκά, Δάρα, Αναζήρι, Μπέχρου, Γερουπέτρου, Καρυά, Καρακασίμι, Μονή Μεταμορφώσεως Σωτήρος.
Με Βασιλικό Διάταγμα της 5ης Δεκεμβρίου 1845 δημοσιεύθηκε στο αρ. 34/ 20 – 12 – 1845 "Περί προσδιορισμού των εδρών των Νομαρχιών και Επαρχιών". Έδρα του νομού Ηλείας ο Πύργος. Ο δε Δήμος Πηνιείων ως εξής: Μπαλί, Σούλι, Αηλιάδες, Μπεζαϊτη, Δάμιζα, Καλαθά, Κολοκυθά, Σκληρού, Μαρινάκι, Ιμάμ – Τσαούση, Μονή Αγίου Βλάση, Υπεραγία Θεοτόκος, Απάνου Λουκάβιτσα, Δελήμπαλη, Κάτου Λουκάβιτσα, Πυρί, Καραλή, Βελανίδι, Ρουπακιά, Σούλι, Μπαλί, Κούλουγλι, Μπεσερέ, Λόπεσι, Νιοχώρι, Κοκλάκι, Μουζίκα, Σκλήβα, Σιμόπουλου, Λαγανά, Καλού Παιδιού, Σινούζι.
Ο Δήμος Πηνιείων διαιρέθηκε σε κοινότητες με Βασιλικό Διάταγμα στις 18 – 8– 1912 "Περί συστάσεως Δήμων και κοινοτήτων", και μεταξύ άλλων είναι και η κοινότης Σινούζι.
Το Βασιλικό Διάταγμα που εκδόθηκε στις 28 – 8 – 1912 "Περί αναγνωρίσεως κοινοτήτων εν τω νομό Αχαΐας και Ήλιδος" που δημοσιεύθηκε στο αρ.256/ 28 – 8 – 1912 Φ.Ε.Κ. Αναγνωρίζονται οι κοινότητες και οικισμοί με λιγότερους από τριακόσιους κατοίκους αλλά που έχουν και σχολεία, όπως στο Σινούζι.
Με Νομοθετικό Διάταγμα της 17 – 9 – 1926 "Περί μετονομασίας κοινοτήτων και συνοικισμών", έχουμε και στην Πηνεία τη μετονομασία του χωριού Σινούζι σε Άγναντα.
ΠΗΓΗ: Ηλίας Π. Τουτούνης, Ο δήμος Πηνείας,
efyra.blogspot.com
| Ετικέτες ιστορικά
Σαν έναν πίνακα ζωγραφικής
οι στιγμές μας, . . πάντα ζωντανές και νοσταλγικές συνάμα
το σχολείο μας
. . μικρό και όμορφο.
Για Μένα
| Εμφανίσεις | 1321 |
| Αναθεωρημένο | 17 Φορές |
| Δημιουργήθηκε | Τρίτη, 19 Ιανουάριος 2010 00:00 |
| Τροποποιήθηκε | Παρασκευή, 22 Ιανουάριος 2010 12:01 |