ευτύχησα να δημιουργήσω δυνατές φιλίες, όμως και από την άλλη απέκτησα και αντιπάθειες. Οι αντιπάθειες προέρχονται από «ρετάλια», που κανονικά δεν θα έπρεπε να τους πλησιάζω αλλά η ευγένεια μου δεν μου επέτρεπε να τους γυρίζω την πλάτη…!
Σήμερα, λίγες μέρες πριν σαλπάρω για την βάση μου, ήλθε να με αποχαιρετήσει ένας πολύ δυνατός φίλος (από γειτονικό χωριό) και μαζί με άλλα μου χάρισε και δύο πλακάτ εν όψει και των προσεχών αυτοδιοικητικών εκλογών τα οποία και θα κρατήσω…!
Το πρώτο έχει τρία συνθήματα:
1. «Η φωνή της πλειοψηφίας δεν είναι απόδειξη δικαιοσύνης».
2. «Μην υποτιμάτε τους χαζούς, είναι υπεράριθμοι, και κερδίζουν τις εκλογές».
3. «Υπάρχουν δυο τρόποι να ελέγχεις το λαό. Πρώτα τον τρομάζεις και μετά του ρίχνεις το ηθικό».
Το δεύτερο πλακάτ αναφέρεται στο γνωστό ρητό του Σουρή που έχει την σημασία του για τους αυτοδιοικητικούς και όχι μόνον:
«Τ´ αγγειά γινήκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνι, οι γύφτοι γίναν δήμαρχοι και οι κλέφτες καπετάνιοι»!