Την πρωΐαν χθες εις εν εκ των κεντρικών ξενοδοχείων της πόλεώς μας ηυτοκτόνησε βληθείς δια περιστρόφου εις τον κρόταφον ο σταφιδέμπορος Γεώργιος Δημοσθ. Τζαβάρας, ετών 28, καταγόμενος εκ του χωρίου Χάβαρι της Ηλείας και εγκατεστημένος από ετών οικογενειακώς εις Αμαλιάδα. Η τραγική αυτοκτονία, η οποία προκάλεσε ζωηροτάτην συγκίνησιν εις την πόλιν και ιδία μεταξύ των σταφιδικών κύκλων παρά τοις οποίοις το θύμα απελάμβανε εξαιρετικής εκτιμήσεως και συμπάθειας, έλαβε χώραν υπό τας ακολούθους συνθήκας:
Ο αυτόχειρ είχε έλθη εξ Αμαλιάδος προ 10 ημερών προκειμένου να τακτοποιήση ωρισμένους λογαριασμούς του ενταύθα γραφείου του, το οποίον εξεπροσώπει ο κ. Τερζόπουλος, επρόκειτο δε κατ' αυτάς ν' αναχωρήση εις Αμαλιάδα.
Την 8:30΄ πρωϊνήν ο υπάλληλος του ξενοδοχείου, εις το οποίον διέμενε, σημειωτέον, πάντοτε οσάκις ήρχετο εις Πάτρας, τακτοποιών τα παρακείμενα δωμάτια ήκουσεν εκ του δωματίου του Τζαβάρα ξηρόν κρότον και συγχρόνως τον θόρυβον της πτώσεως ανθρωπίνου σώματος.
Ο ανωτέρω υπάλληλος σπεύσας ειδοποίησε τους συναδέλφους του, οίτινες έκρουσαν κατ' επανάληψιν την θύραν του δωματίου, επειδή δε δεν τους εδόθη απάντησις παρετήρησαν εκ του κλείθρου, όπου αντελήφθησαν το τραγικόν συμβάν.
Επειδή η θύρα ήτο κλειδωμένη οι υπάλληλοι εύθραυσαν τον φεγγίτην και δι' αυτού εισήλθον εις το δωμάτιον, εντός του οποίου εύρον τον ατυχήν Τζαβάραν κείμενον εκτάδην επί του δαπέδου προ της ντουλάπας και λέοντα εις λίμνην αίματος. Παραπλεύρως του ευρίσκετο το όπλον δι' ου είχε δώσει τέλος εις την ζωήν του, περίστροφον επτάσφαιρον Μπράουνιγκ. Ο αυτόχειρ έφερε τραύμα εις τον αριστερόν κρόταφον, της σφαίρας εξελθούσης εκ δεξιού. Εκ της χαινούσης πληγής έρρεεν άφθονον αίμα αναμεμιγμένον μετά μυελού.
Ο αυτόχειρ έζη ακόμη, διετέλει όμως εις κατάστασιν αφασίας. Η υπηρεσία του ξενοδοχείου βοηθούμενη και υπό αστυνομικών παρέλαβε τον ατυχή αυτόχειρα και τον μετέφερεν εις την κλινικήν Μαγκανάρα όπου διεπιστώθη ότι ουδεμία ελπίς διασώσεως του υπήρχε. Πράγματι μετά 2 ώρας περίπου εξέπνευσε, της σορού του παραληφθείσης το απόγευμα δια να μεταφερθή σιδηροδρομικώς εις Αμαλιάδα προς ενταφιασμόν.
Εκ των ανακρίσεων αίτινες ενηργήθησαν υπό της αστυνομίας και της εξετάσεως της θέσεως του πτώματος εξηκριβώθη ότι η αυτοκτονία έλαβε χώραν κατά τον εξής μακάβριον τρόπον:
Ο Τζαβάρας λαβών την απόφασιν του απονενοημένου διαβήματος του και θέλων να προλάβη ενδεχομένην αποτυχίαν της αποπείρας του, εστάθη όρθιος προ της ντουλάπας και ακολούθως ακούμβησε την κάνην του περιστρόφου εις τον κρόταφόν του, παρατηρών από τον καθρέπτην εάν αι κινήσεις του εγίνοντο κανονικώς. Αφού εβεβαιώθη ότι η απόπειρά του θα επετύγχανεν, έσυρε την σκανδάλην και ηυτοκτόνησεν βλέπων από του καθρέπτου το φρικτόν θέαμα του επερχομένου θανάτου του.
Επί των ενδυμάτων του ατυχούς σταφιδεμπόρου ευρέθησαν δύο επιστολαί γραφείσαι ολίγας στιγμάς προ της αυτοκτονίας. Η μία απηυθύνετο προς τον εν Αμαλιάδι πατέρα του και περιείχε τα εξής:
«Πατέρα, όλα τα γράμματια λευκά και υπογεγραμμένα, απαιτήσεις κ.λπ. τα έχω αφήσει εις το γραφείον, εις το κ. Ηλίαν Τσαούσην, ο οποίος τα έχει εις το γραφείον του, δηλαδή του Τερζόπουλου και Τσαούση, οδός Κολοκοτρώνη 13.
Σε ασπάζομαι, Ο υιός σου».
Η ετέρα επιστολή γραφείσα προχείρως δεν απευθύνεται εις κανένα, περιλαμβάνει δε τα κάτωθι: «Δεν αυτοκτονώ δι' εμπορικούς λόγους. Οργή και κατάρα».
Κάτωθι αμφοτέρων των επιστολών έχει θέσει κατά τρόπον δυσανάγνωστον την μονογραφήν του.
Ανακρίσεων δια την εξακρίβωσιν των αιτίων της τραγικής αυτοκτονίας επελήφθη το Α΄ αστυνομικόν τμήμα. Πάντως εκ πληροφοριών τας οποίας μας μετέδωσαν πρόσωπα γνωρίζοντα το θύμα και τα κατ' αυτόν, συνάγεται ότι οι λόγοι της αυτοκτονίας είναι οικονομικοί, συγκεκριμένως δε όχι ανεχείας ή εκτάκτου εμπορικού ατυχήματος, αλλά μάλλον ταμειακής δυσχερείας, εξ ης ηδυνάτει να εκπληρώση ωρισμένας επειγούσας οικονομικάς υποχρεώσεις του. Γεγονός είναι ότι ο Τζαβάρας κάτοχος μεγάλης περιουσίας είχεν υποστή τελευταίως σοβαράν ζημίαν συνεπεία της πτώσεως των τιμών, εκ τούτου δε ευρέθη «ανοικτός» εις τους λογαριασμούς του μετά σταφιδεμπόρων και Τραπεζών και εν αδυναμία να ισοσκελίση συντόμως το παθητικόν του λογαριασμόν του. Φαίνεται δε ότι βαρέως φέρων την ταμειακήν αυτήν δυσχέρειαν έλαβεν την απόφασιν να τερματίση την ζωήν του, την οποίαν επραγματοποίησε κατά τόσον τραγικόν τρόπον.
ΠΥΡΓΟΣ (του ανταποκριτού μας). Το εσπέρας μετεφέρθη δι' αυτοκινήτου εις Αμαλιάδα, η σωρός του αυτοκτονήσαντος Τζαβάρα, η κηδεία του δε θα γίνη αύριον (σήμερον), εάν δοθή η προς τούτο άδεια εκ μέρους της εκκλησιαστικής αρχής.
Το επόμενο τραγούδι είναι μοιρολόγι και ακούστηκε στο σπίτι του το βράδυ της κηδείας του.
Δυστυχώς έχουν καταγραφεί μόνο τέσσερις στίχοι.
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΤΖΑΒΑΡΑ
Το μάθατε τι εγίνηκε στη μέση μεσ' τας Πάτρας
οπού αυτοκτόνησε, ο Γιώργης ο Τζαβάρας.
Τον κλαίει η μανούλα του τον κλαίει κι ο Δημοσθένης
τον κλαίει και μια αγαπητικιά οπ' είχε μεσ' τας Πάτρας.
ΠΗΓΕΣ:
(- Εφημερίδα «Νεολόγος» (Πατρών), αριθμός φύλλου 113, 26 Απριλίου 1935.
- Ηλία Τουτούνη, «Η Ηλεία στο Δημοτικό Τραγούδι», σελίδα 542, Αμαλιάδα 2008.
- Νικόλαος Λάσκαρης, «Η Λάστα και τα Μνημεία της», μέρος δωδέκατο, σελίδα 1102, τυπογραφείον Ν. Φούφα και Χ. Ταβλά, Αμαλιάδα 1936).