Κυριακή, 12 Αυγούστου 2018
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αντρωνίου τόλμησε και όλοι εμείς περάσαμε μια αξέχαστη βραδιά με την Γλυκερία και τη συνοδεία της.
Η οργάνωση ήταν άριστη από όλες τις πλευρές. Ο χώρος της συναυλίας ήταν πανέτοιμος μια μέρα πριν.
Οι καρέκλες και τα τραπέζια αρκετά και άνετα να μην κολλάει ό ένας στον άλλο.
Οι χώροι που είχαν οριστεί σαν πάρκινγκ ήταν φωτισμένοι με ανθρώπους να επιβλέπουν ώστε να μην δημιουργηθεί το παραμικρό.
Τα παιδιά που βοηθούσαν στα εισιτήρια, στην είσοδο, στη διανομή του φαγητού, στα μπαρ, ήταν όλοι στη θέση τους και με ευχάριστη διάθεση.
Η μεγάλη υπερυψωμένη εξέδρα, βρισκόταν στο βάθος και αριστερά η οθόνη που διαφήμιζε τους χορηγούς.
Η πίστα είχε αρκετό χώρο, μετρήσαμε μέχρι 5-6 μεγάλες χορευτικές ομάδες.
Ήταν μια ειδυλλιακή βραδιά σε ένα ημιάγριο περιβάλλον. Ισχυρές δέσμες με πανάκριβα laser και πολύχρωμα led φώτιζαν τα δένδρα γύρω μας και ύστερα ανέβαιναν εκεί ψηλά στον ουρανό και χόρευαν. Χόρευαν..., στους ρυθμούς της Γλυκερίας.
Εμείς όπως πάντα εκεί, παραδίπλα, 50-60 μέτρα από την ορχήστρα, σταθεροί στη θέση μας να προκάνουμε να αποθανατίσουμε όμορφες εικόνες.
Η Μουσική να παίζει, ο κόσμος σιγά – σιγά να μαζεύεται και εκεί στις έντεκα παρά να βγαίνει η Γλυκερία.
Βγήκαν και τα χορευτικά που ευτυχώς φέτος ήταν διαφορετικά. Δεν είδαμε γριές (αμάν πια…) με φαρδιές στολές και πόλκες να κρύβουν τον χρόνο. Ήταν φρέσκα παιδιά με νιάτα και το ευχαριστηθήκαμε.
Η Γλυκερία ξεκίνησε με χορούς από τη Σμύρνη, με πρώτο τραγούδι «από ξένο τόπο…, Δημητρούλα μου…, Έχε γεια Παναγιά..» κ.α. Τα χόρεψαν πολύ έμορφα τα παιδιά του χορευτικού τμήματος της Νεάπολης Πατρών.
Στη συνέχεια απολαύσαμε, χορούς από την Πελοπόννησο με το χορευτικό τμήμα Μπεγουλακίου Πατρών και τέλος, έκλεισαν την παρουσία τους με νησιώτικους χορούς από το δικό μας, το χορευτικό τμήμα Λαμπείας.
Με τη λίγη εμπειρία…, έχουμε παρατηρήσει, ότι, όταν προηγούνται χορευτικά το γλέντι που είναι, όλη η ουσία μιας εκδήλωσης, αργεί αρκετά να ξεκινήσει.
Έτσι και δω, είχε τραγουδήσει πέντε - εξ τραγούδια η Γλυκερία και η τεράστια πίστα, ήταν «μουδιασμένη».
Μόνο κάτι τσορομπίλια ξερόκουνιόσαντε.
Κοιταζόμασταν με την παρέα μας όταν βλέπαμε τη συμβία που ήταν ανήσυχη. Πηγαίνει πέρα δώθε αλαφιασμένη. Σαν κάτι να είδε…, και ετοιμάσαμε γρήγορα την κάμερα να αποθανατίσουμε την (υποτιθέμενη) φασαρία. Να μην έχουμε και μια ανεπανάληπτη στιγμή για τους απογόνους;
Κάναμε λάθος. Έψαχνε μέσα στο τόσο πλήθος να εντοπίσει την Τασία που ήταν από τη μια «όχθη» και την Τούλα με την Λίτσα στην άλλη για να πιαστούν στο χορό και έτσι ξεκίνησε το μεγάλο γλέντι.
Γέμισε η πίστα με νιάτα, με μικρούς και μεγάλους, κορίτσια, γυναίκες, παιδιά, όλοι στα ίδια βήματα, όλοι ξέρανε που πατάγανε.
Ήταν όλοι σεμνοί και χόρευαν με ρυθμό όλους τους χορούς από τη Θράκη ως τα νησιά μας.
Τους ένωνε το χωριό τους, τα βουνά της ορεινής Ηλείας, η παράδοσή μας, η Ελλάδα μας.
Πόσο παρήγορο είναι που αυτά τα νιάτα, η χαρά του κόσμου δεν τρέχουν πίσω από ξενόφερτα συγκροτήματα με μαύρες κελεμπίες και ανάποδους σταυρούς αλλά ακολουθούν έτσι αγκαλιασμένα την ελληνική μας παράδοση!
Κι’ εμείς εύθυμοι, χορεύαμε τρικλίζοντας με το κοντάρι της κάμερας στον ώμο για να μη χάσουμε κανένα στιγμιότυπο!
Πολλά μπράβο σε όλους! Αυτή η Ελλάδα μας ενώνει.
Ευχαριστούμε που συμβάλατε να το ζήσουμε και ελπίζουμε να κρατηθεί αυτή η παράδοση στους αιώνες.
Τα χορευτικά τμήματα που πλαισίωσαν την εκδήλωση ήταν:
Χορευτικό τμήμα Λαμπείας με δάσκαλο τον Δημήτρη Διαμαντόπουλο που παρουσίασαν χορούς από τα νησιά μας.
Χορευτικό τμήμα του πολιτιστικού συλλόγου Μπεγουλακίου Πατρών με δασκάλα την Κων/να Ζάγκλα με χορούς από την Πελοπόννησο.
Χορευτικό τμήμα Νεάπολης Πατρών με δάσκαλο τον Ανδρέα Ασημακόπουλο με χορούς από τη Σμύρνη.
Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος της Γλυκερίας, το γλέντι συνεχίστηκε με εξαιρετική δημοτική ορχήστρα.
Επιλέξαμε εδώ στιγμιότυπα από τη συναυλία μίας ώρας περίπου από ταινία δυόμιση ωρών. Παράλληλα φτιάξαμε αρκετά βίντεο με μεμονωμένα τραγούδια.
Την εκφώνηση του προέδρου και τα δημοτικά μετά την Γλυκερία θα τα βρείτε εδώ αλλά και στο κανάλι μας στο YouTube.
Συμπαθάτε μας για τι μικρές κακίες που στη συνέχεια θα βγάλουμε. Θα έχουμε… τους λόγους μας.
Η περιφέρεια δυτικής Ελλάδας και ο δήμος αρχαίας Ολυμπίας υποστήριξαν και συνδιοργάνωσαν την εκδήλωση διότι φέτος είναι εκλογική χρονιά. Πέρσι που ήτανε;
Ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι ένα μικρό χωριό της Ορεινής Ηλείας θα τολμούσε να φέρει εδώ τέτοια ποιοτικά ονόματα όπως ο Λάλεζας και η Γλυκερία.
Το είχαμε ξανά τολμήσει, με το «συγχωρεμένο» το δήμο Λασιώνος. Και τότε αντρωναίοι ήτανε, αλλά για να είμαστε και ακριβείς, ο φίλος μας ο Ηλίας πρότεινε το Λάλεζα και ζήσαμε και εκεί στην Κάπελη μια φανταστική βραδιά.
Ο σύλλογος με τη Γλυκερία, επέβαλε εισιτήριο για είσοδο, μέσω ίντερνετ 10 ευρώ και επί τόπου 12 ευρώ το άτομο ενώ τα μικρά παιδιά δεν πλήρωναν.
Προσέξτε τώρα τις τιμές μέσα στο χώρο: Σουβλάκι ένα ευρώ, η μπύρα ενάμισι, το ουίσκι τρία ευρώ.
Σε παραδίπλα χωριό, με γυφτοτράγουδα: «Ζαφειρένια μου» και «πω πω πω θα τρελαθώ...» πέντε ευρώ η μπύρα όχι σε σαμπανιέρα αλλά κουτάκι στο χέρι. Αυτά για κάποιους από τα γειτονικά χωριά που για κάποιο λόγο σαμπόταραν την εκδήλωση.
Κώστας Παπαντωνόπουλος
Δημητρούλα... Έχε γεια Παναγιά... Καΐκι μου, Αη Νικόλα… Να’χα χίλια μάτια... Αχ ας μπορούσα... Το δικό μου πάπλωμα... Μια μελαχρινή... Χασαποσέρβικα, Γλυκερία στο Αντρώνι Συρτά, Καλαματιανά, Γλυκερία
Θρακιώτικα, (Στέργιους πισμάνιψι) Λαϊκά τραγούδια, Γλυκερία Δημοτικά, μετά τη Γλυκερία
