Στο δημόσιο δρόμο που πάει από τα Μαγούλιανα προς τη Λάστα και λίγο πιο πάνω από την βρύση της Αγίας Ελεούσας, υπάρχει ένας βράχος που το απάνω μέρος του, είναι σαν κεφάλι κοριτσιού. Λες και έχει φτιαχτεί με πολύ μεράκι από κάποιο μεγάλο καλλιτέχνη. Φαίνεται καθαρά το σχήμα του προσώπου, ο λαιμός, τα μαλλιά η μύτη τα μάγουλα, ακόμη και το μαντήλι που φοράει στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
Ένας θρύλος που λέγεται στα γύρω χωριά της Γορτυνίας αναφέρει ότι, κάποτε σε μια εκστρατεία των Λαλαίων Τούρκων, ένας Τούρκος κυνηγούσε μια σκλάβα για να πιάσει και να την διαφθείρει. Η κοπέλα έτρεχε μέσα στο δάσος να κρυφτεί για να γλιτώσει. Όμως ο Τούρκος την πήγαινε από κοντά. Σε κάποια στιγμή ο Τούρκος σταμάτησε λίγο στη βρύση της Λεούσας όπως την λέγανε να πιει λίγο νερό και να ξανασάνει. Η κοπέλα βαριανασαίνοντας καθώς έτρεχε κάθισε για λίγο να πάρει και αυτή μια ανάσα καθώς είδε τον Τούρκο να πίνει νερό και παρακάλεσε τον Θεό να την γλιτώσει από τα χέρια του. Και έτσι έγινε ο Θεός άκουσε την κοπέλα και την πέτρωσε (μεταμόρφωσε σε πέτρα) και σώζεται μέχρι σήμερα, ατενίζοντας προς την βρύση από το μέρος που ερχόταν ο άπιστος διώκτης της.
Οι χωρικοί τότε το θεώρησαν σαν θαύμα και ονόμασαν την πέτρα «Το κεφάλι της Σκλάβας».
Είναι μια πέτρα που σου προξενεί την εντύπωση κοιτάζοντας την με δέος νομίζεις ότι κάποιος μεγάλος καλλιτέχνης την φιλοτέχνησε και το νομίζεις σαν ένα άγαλμα.