Ποιος είπε ότι τα όνειρα δεν γίνονται πραγματικότητα; Όταν υπάρχει θέληση και πίστη σε αυτό που θέλεις να κάνεις, όλα είναι δυνατά. Κι αυτό το απέδειξε περίτρανα ο Νέστορας Παναγόπουλος από το Αντρώνι, μαθητής του Λυκείου Λεχαινών, που με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των Πανελλαδικών Εξετάσεων, πήρε στα χέρια του το «εισιτήριο» για τη Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ – ΟΠΛΑ).
Πνεύμα ανήσυχο από μικρός και με τεράστια αγάπη για τα αεροπλάνα και το στρατό γενικά, ο Νέστωρας «είδε» τον εαυτό του εκεί. Αυτή η αγάπη, άρχισε να γίνεται πιο έντονη όταν φοίτησε στο Γυμνάσιο, κι ενώ βρισκόταν ήδη στο Σπίτι Φιλοξενίας του Χαμόγελου του Παιδιού στην Κυλλήνη. Και έψαχνε στο διαδίκτυο για πληροφορίες, και γινόταν καλύτερος γνώστης του αντικειμένου και το αγαπούσε ολοένα και περισσότερο.
Με δουλειά, επιμονή και υπομονή
Εννιά ολόκληρα χρόνια – όσο και το χρονικό διάστημα της φιλοξενίας του στην Κυλλήνη – ο Νέστωρας είχε μπροστά του τον στόχο του. Προσπάθησε αρκετά, διάβασε με πρόγραμμα, ξενύχτησε κάποιες φορές, κουράστηκε ακόμα περισσότερες, περιόρισε τις άλλες δραστηριότητές του όταν χρειάστηκε, και τελικά τα κατάφερε.
Η βαθμολογία που συγκέντρωσε τον Ιούνιο, ήταν αρκετή για να τον φέρει πολύ κοντά στο όνειρό του. Εκατό μόρια πάνω από την περσινή βάση. Ωστόσο, το νέο σύστημα στο οποίο εξετάστηκαν φέτος οι υποψήφιοι, ουσιαστικά δημιούργησε νέα στοιχεία στη διαμόρφωση των Βάσεων Εισαγωγής. «Είχα 100 μόρια παραπάνω και τις τελευταίες ημέρες είχα μεγάλη αγωνία. Όταν όμως είδα τα αποτέλεσμα, μου έφυγε και το άγχος και ξέχασα και την κούραση», λέει ο Νέστωρας, μιλώντας στην εφημ. «Πατρίς» για τον αγώνα του με την επιτυχή έκβαση. «Χαρά, ικανοποίηση, ενθουσιασμός, συγκίνηση», ήταν τα πρώτα συναισθήματα που ένιωσε, βλέποντας τα επίσημα αποτελέσματα, το πρωί της Τετάρτης. Και τώρα, ξέρει ότι ανοίγει ένα καινούργιο κεφάλαιο στη ζωή του, για το οποίο – όπως μας αποκάλυψε – είναι προετοιμασμένος αρκετά. Άγχος για την προσαρμογή του στη νέα του ζωή, δεν υπάρχει, αφού καλύπτεται από την χαρά για την επίτευξη του στόχου του. Ένας στόχος, για την επίτευξη του οποίου, ο Νέστωρας, είχε στο πλευρό του πολύτιμους υποστηρικτές, που δεν τους ξεχνά. «Θέλω να ευχαριστήσω το Φροντιστήριο «Εκπαίδευση» στα Λεχαινά, τον μαθηματικό μου Νίκο Σταθόπουλο, την οικογένειά μου, τον κ. Κώστα Γιαννόπουλο και τους ανθρώπους στο Σπίτι του Χαμόγελου του Παιδιού της Κυλλήνης που έγιναν η δεύτερη οικογένεια μου, οι οποίοι ήταν στο πλευρό μου, με βοήθησαν και με στήριξαν στην προσπάθειά μου αυτή», λέει ο Νέστορας.
Κλείνοντας, δίνει μια πολύτιμη συμβουλή σε όλα τα παιδιά που, από τον Σεπτέμβρη θα μπουν και επίσημα στον «αγώνα» των Πανελλαδικών Εξετάσεων του 2017 και στη διεκδίκηση μιας θέσης σε σχολές της προτίμησής τους, στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση: «Να βάλουν στόχο της ζωής τους αυτό που αγαπούν, να προσπαθήσουν, να διαβάσουν με πρόγραμμα και μεθοδικότητα και θα τα καταφέρουν».
Η αθόρυβη προσφορά του Χαμόγελου του Παιδιού
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι, φέτος, 7 παιδιά που φιλοξενούνται σε Σπίτια του Χαμόγελου του Παιδιού, σε όλη την Ελλάδα, επέλεξαν να δώσουν εξετάσεις και όλα πέτυχαν! Κι όσα αποφάσισαν να μη δώσουν Πανελλήνιες έχουν ήδη δρομολογηθεί οι ενέργειες να φοιτήσουν σε ιδιωτικές σχολές της επιλογής τους. Παράλληλα με τους νέους φοιτητές, την νέα ακαδημαϊκή χρονιά άλλο ένα παιδί ξεκινά το μεταπτυχιακό του με υποτροφία έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές του στα οικονομικά με εξαιρετική επιτυχία! Κι όλα αυτά, χάρη στην αγάπη και τη στήριξη του κόσμου και των εθελοντών που αναγνωρίζουν αυτή την προσπάθεια που κάνει 21χρόνια τώρα Το Χαμόγελο του Παιδιού.
Νάνσυ Σπυροπούλου
(Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)
Ο Νέστορας είναι γιός του αείμνηστου φίλου μου, Γιώργου Παναγόπουλου που έφυγε νωρίς (από ατύχημα με γεωργικό μηχάνημα) όταν ο Νέστορας και ο μεγαλύτερος αδελφός του ο Λύσανδρος ήταν ακόμη τσορομπίλια
Ο Γιώργος ήταν πολύ καλός πατέρας, πρότυπο. Τον θυμάμαι να σέρνει τα παιδιά του όλες τις στιγμές κοντά του, να τα συμβουλεύει και στοργικά να τα αγκαλιάζει.
Αυτά τα παιδιά βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη, μόνα με τον παππού και την γιαγιά τους στο Αντρώνι.
Δεν θέλω τούτη τη στιγμή κρίνω την επιλογή των πολυπληθών συγγενών τους για τον εγκλεισμό αυτών των παιδιών στο ίδρυμα «Χαμόγελου του παιδιού». Εκ του αποτελέσματος το ίδρυμα έδωσε τα κατάλληλα εφόδια στο Νέστορα ώστε να πραγματοποιήσει τα όνειρά του.
Του εύχομαι από καρδιάς καλή πρόοδο στη φοίτησή του στη σχολή Ευελπίδων και στη συνέχεια καλή σταδιοδρομία ως Αξιωματικός.