Καταγραφή επιμέλεια Ηλίας Τουτούνης
Για να παρασκευάσουν την άρμη, έβραζαν το γάλα και πριν φουσκώσει το κατέβαζαν από την φωτιά, και μέσα έριχναν αρκετό χοντρό αλάτι και το ανακάτευαν συνέχεια μέχρι να λιώσει. Όταν καταλάβαιναν ότι έχει λιώσει, το άφηναν να κρυώσει και μετά το έριχναν στα τυροβάρελα ή στα λαγήνια που είχαν τοποθετήσει το τυρί να γεμίσουν έως το επάνω μέρος.
Το τυρί απορροφούσε αρκετό γάλα – άρμη. Σταδιακά άνοιγαν το βαρέλι και το συμπλήρωναν με άρμη, επειδή απορροφούσε, μέχρι να ρουπώσει καλά και να σταματήσει την απορρόφηση.
Όταν είχε ψηθεί το τυρί και έβγαζαν κομμάτια φέτας από το τυροβάρελο, για να τρώνε, η άρμη που έμενε μέσα στο βαρέλι την χρησιμοποιούσαν για την παρασκευή αρκετών φαγητών.
Την άρμη την έτρωγαν με την ζεστή κουλούρα, την μπομπότα, την λαγάνα, με καψαλιστό ψωμί τον χειμώνα και μαζί με παγωμένο παστό και με ντομάτα το καλοκαίρι. Κρεμμυδοντολμάδες με αρμόγαλο, φασολάκια χλωρά με άρμη, κολοκυθοκορφάδες, κολοκυθάκια και κολοκυθολούλουδα με άρμη, ψωμί με άρμη τις εποχές της φτώχειας έκοβαν μια φέτα ψωμί και την πασάλειβαν με άρμη και την έδιναν στα παιδιά και το έτρωγαν, κουκιά με άρμη, λάχανα με άρμη ιδίως λεποντιές (χηνόποδο), σκολιάμπρια με άρμη και παστό κρέας με άρμη.