Η φετινή Εθνική γιορτή της 28ης Οκτωβρίου στον πάλαι ποτέ ιστορικό Δήμο Λαμπείας και την πάλαι ποτέ ένδοξη και ξακουστή Δίβρη...
Εδώ και χρόνια ζούμε μια θλιβερή περίοδο παρακμής στο ιστορικό και ξακουστό κεφαλοχώρι σε όλους τους τομείς της δημόσιας, κοινωνικής αλλά και της καθημερινής ζωής. Κανείς όμως δεν φανταζόταν ότι αυτός ο κατήφορος και η έλλειψη σεβασμού σε κάθε πανανθρώπινη και ηθική αξία (με την ευρεία έννοια του όρου) που δυστυχώς είναι η καθημερινή πράξη της ιθύνουσας τάξης των τοπικών παραγόντων (δημοτικών αρχόντων, εκπαιδευτικής κοινότητας και εν γένει κρατικών λειτουργών αλλά και κάποιων απλών ανθρώπων της Λαμπείας που ακολουθούν), θα έφταναν στο σημείο να υποβαθμίζουν ή να γελοιοποιούν ακόμη και τις εθνικές επετείους. Σημεία των καιρών; Χωρίς αμφιβολία, αλλά αυτό που συμβαίνει στο «Αυτόνομο Κρατίδιο της Δίβρης» που συμπαρασύρει και τον υπόλοιπο Δήμο, είναι κάτι το απίστευτο.
Ο φετινός εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου, ίσως επειδή είναι ο τελευταίος στο Δήμο Λαμπείας με τα «Καλλικράτεια», έδωσε την χαριστική βολή στη εθνική και τοπική σημασία του και είναι ενδεικτικός του κοινωνικού, μορφωτικού και πολιτιστικού επιπέδου των ανθρώπων της πατρώας γης. Μόνο ολίγα από τα παραλειπόμενα αυτού του εορτασμού.
α. Πρώτα πρώτα να ξεκινήσουμε από την συμμετοχή του κόσμου στον εκκλησιασμό και την καθιερωμένη Δοξολογία στον μητροπολιτικό ναό του Αγ. Νικολάου (όπου ήταν μονοεκκλησιά με τους 3 ιερείς). Εκεί προσήλθαν 20-30 όλοι και όλοι από τους 500 περίπου μόνιμους κατοίκους της Δίβρης (και από αυτούς περισσότεροι, οι συνήθεις που πάνε κάθε Κυριακή). Από τους 13 του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμπείας, μόνο ο Δήμαρχος και δύο δημοτικοί Σύμβουλοι. Από τους 18 εκπαιδευτικούς των Σχολείων μας ούτε οι μισοί (μάλιστα απουσίαζαν και οι δύο που είναι ντόπιοι από τη Δίβρη !!). Κανένας, μα κανένας από τους υποψήφιους των προσεχών εκλογών της 7ης Νοεμβρίου Δημοτικούς και Τοπικούς Συμβούλους που θέλουν να μας εκπροσωπήσουν (τρομάρα μας!...) στον νέο Δήμο της Αρχ. Ολυμπίας. Κανένας από τους υπηρετούντες στη Δίβρη κρατικούς υπαλλήλους. Ούτε οι γονείς των μαθητών.
Εκεί στην Δοξολογία ο Δήμαρχος είπε το καθιερωμένο «Ζήτω το Έθνος», «Ζήτω η 28η Οκτωβρίου» (ευτυχώς για φέτος «είχε πιεί το αμίλητο νερό» στην αποχαιρετιστήρια προσφώνησή του, γιατί τα προηγούμενα χρόνια έβγαζε και ένα ξεκαρδιστικό λογύδριο περί των Τούρκων που μας νίκησαν 4-1 στο ποδόσφαιρο... ή περί της Σοφίας Βέμπο που τον επισκέφτηκε στον ύπνο του!!...). Εκεί ο Γυμνασιάρχης Λαμπείας εξεφώνησε και τον πανηγυρικό της ημέρας.
β. Αφού έγινε η καθιερωμένη παρέλαση στον κεντρικό δρόμο της ¨Αγοράς¨, οι μαθητές και οι επίσημοι, καθώς και πολύ μικρό πλήθος κόσμου (κάτι περισσότερο από την Δοξολογία) έφτασαν στην κεντρική πλατεία που είναι τα Ηρώα των πεσόντων για την κατάθεση στεφάνων. Εκεί έγινε η τελετή σε μια ατμόσφαιρα κατήφειας και έλλειψης εθνικής έξαρσης -όπως επιβάλλεται να υπάρχει στην μεγάλη εθνική γιορτή μας, αφού οι συντελεστές μάλλον φαινόταν ότι έκαναν αγγαρεία...
Στεφάνια κατέθεσαν κατά σειρά ο Δήμαρχος, ο αστυφύλακας του Αστ. Σταθμού Λαμπείας (γιατί ο Διοικητής του Σταθμού εδώ και 15 χρόνια που υπηρετεί δεν καταδέχεται να καταθέσει το στεφάνι, αφού την ημέρα αυτή είναι στο σπίτι του στην Πάτρα...), το Λύκειο, το Γυμνάσιο, το Δημοτικό Σχολείο και το Νηπιαγωγείο. Ευτυχώς φέτος κατέθεσαν χωριστά στεφάνια (γιατί πέρυσι τσιγκουνεύτηκαν και κατέθεσαν δυο-δυο...). Φέτος για πρώτη φορά δεν κατέθεσαν και οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι της Δίβρης (ούτε οι νεοφώτιστοι συνεργαζόμενοι Σύλλογοι Διβριωτών Αθήνας και Πάτρας). Να σημειώσουμε ότι η ΠΕΕΔ και το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ σταμάτησαν να καταθέτουν στέφανο από τη χρονιά που έθεσαν σαν όρο την συνένωση σε ένα των δύο Συλλόγων των Αθηνών (να μη παρουσιάζεται το φαινόμενο της διάσπασης) αλλά δεν έγινε δεκτό.
Βεβαίως αυτή η φθίνουσα πορεία στον εορτασμό των εθνικών μας επετείων έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια, για να φτάσει στην φετινή θλιβερή κατάληξη. Και αυτό με την αποκλειστική ευθύνη των κύριων συντελεστών που είναι ο Δήμος Λαμπείας (και πριν η Κοινότητα Λαμπείας) και του συνόλου της πολυπληθούς Εκπαιδευτικής κοινότητας των Σχολείων μας (μαζί και οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων) που ...«περί άλλα τυρβάζουν και μεριμνούν». Δεν ξεχνάμε ορισμένες θλιβερές στιγμές που αμαύρωσαν τις εθνικές επετείους. Αναφερόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όπου οι Εκπαιδευτικοί και Γονείς και Κηδεμόνες ώθησαν τους μαθητές και δεν παρέλασαν την 28η Οκτωβρίου και δεν σήκωσαν την σημαία, με αίτημα να καταργηθεί του Πνευματικό Κέντρο Δίβρης(!!!). Αναφερόμαστε σε γεγονότα του παρελθόντος όπου οι εκπαιδευτικοί, προφανώς επειδή θέλανε να πάνε στα σπίτια τους την ημέρα αυτή (ή βαριόντιουσαν να γράψουν μια ομιλία) έβαζαν να εκφωνήσουν τον πανηγυρικό της ημέρας σε μαθήτρια σε Εθνική γιορτή ή σε μαθητή σε Σχολική γιορτή των Τριών Ιεραρχών (!!)... Και άλλα που δεν θέλουμε να θυμόμαστε.
Επομένως δεν είναι τυχαία τα θλιβερά και τραγελαφικά που εμφανίστηκαν προχτές και χτές για να φτάσουν σήμερα στον πάτο του βαρελιού κι ακόμη παρακάτω...
Είναι κρίμα! Γιατί η Δίβρη τουλάχιστον, έχει μια λαμπρή ιστορία και διαδρομή και ξεχώριζε από άλλα ακόμη και μεγαλύτερα αστικά κέντρα, τις ημέρες αυτές. Με σπουδαίες σχολικές γιορτές σε Γυμνάσιο και Δημοτικό (όταν οι εκπαιδευτικοί μας δεν ξεπερνούσαν τους 5), όπου παρακολουθούσε σύμπασα η τοπική κοινωνία με θεατρικά σκετς και ποιήματα (ενώ σήμερα κανένας δεν μαθαίνει αν γίνεται κάτι τέτοιο...), με λαμπρές τελετές παρελάσεων και παραστάσεων στο Ηρώο των πεσόντων και ομιλιών από επιφανείς Διβριώτες ή εκπαιδευτικούς... Σήμερα σιωπή και βαθύ σκότος. Ας ευχηθούμε λοιπόν, να σταματήσει αυτός ο κατήφορος... Άμποτε.
RSS feed Comments
γραμμένο απο Από Σωτήρη Σωτηρόπουλο , Οκτώβριος 30, 2010
Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα.
Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί.
Θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουνε το ίδιο βάρος
σ' όλες τις καρδιές, σ' όλα τα χείλη.
'Ετσι να λέμε πια τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη.
Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε,
"Τέτοια ποιήματα, σου φτιάχνουμε εκατό την ώρα."
Αυτό θέλουμε κι εμείς.
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου απ' τον κόσμο.
Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.
...έχεις ακόμη να κλάψεις πολύ
ώσπου να μάθεις τον κόσμο να γελάει…»
(Απόσπασμα από το Καπνισμένο Τσουκάλι του Γιάννη Ρίτσου)
γραμμένο απο Αφιερομένα εξερετικά στο Σωτηρακη... , Οκτώβριος 30, 2010
συγγνώμη να μου ζητήσεις
κι απάνω που σε λησμόνησα
ό,τι μου 'κανες να μου θυμίσεις
Λέγε με παλιόπαιδο, λέγε με αλήτη
κι όπως θες εσύ
λέγε με παλιόπαιδο, λέγε με ξενύχτη
μέχρι και ληστή
μα μη με λες αχάριστο και παλιοεγωιστή.
Και τι δεν κάνω
την πικραμένη σου ζωή για να γλυκάνω
κι εσύ μου δίνεις και μια πίκρα παραπάνω
κάθε στιγμή
Φίλε μου καλέ, της νύχτας διαβάτη
που 'μεινες απόψε συντροφιά μου
και άκουσες με πόνο τα δικά μου,
σ' ευχαριστώ.
Εγώ που απ’ το βουνό σαν βράχος κύλησα
βρήκα έναν άνθρωπο και μίλησα.
Υποκρίνεσαι, το ξέρω, υποκρίνεσαι
κι επειδή σε αγαπώ μόνο μου δίνεσαι
Υποκρίνεσαι μαζί μου από συνήθεια
και ας κάνω πως δε ξέρω την αλήθεια
Κι εγώ πεθαίνω κάθε μέρα λίγο-λίγο
και απάνω στις πληγές πληγές ανοίγω
Κι εγώ πεθαίνω κάθε μέρα λίγο-λίγο
μα δεν έχω πια τη δύναμη να φύγω
Ο ταξιτζής
Πήγαινέ με όπου θέλεις, ταξιτζή,
μαύρες ώρες και πικρές περνάω.
Ψάξε να βρεις μιαν ερημιά
να μην ακούω φωνή καμιά,
τη νύχτα αυτή πονάω.
Κι άλλος ένας μάγκας πάει
πέταξε σαν το πουλί
τώρα θα φτεροκοπάει
κάπου στην Ανατολή
γραμμένο απο ƹµÁ¿¼½± µ¾µÁµÄ¹º¬ ÃÄ¿ £ÉÄ·Á±º·... , Οκτώβριος 31, 2010
Bravo! Polla bravo re file Divriwth pou ekanes ton Swthraki na kelahdhsei!
Vrhke to daskalo tou kai ekane mouga? Ή pairnei vathies anases gia antepithesh!
Kallitera omws na tragoudaei para na milaei!
| Α/Α Άρθρου: | 506 |
| Κατάσταση | Δημοσιευμένο/α |
| Εμφανίσεις | 1060 |
| Αναθεωρημένο | 9 Φορές |
| Δημιουργήθηκε | Σάββατο, 30 Οκτώβριος 2010 00:26 |
| Τροποποιήθηκε | Παρασκευή, 12 Νοέμβριος 2010 01:00 |
Τωρα τα εβαλε και με τον Αστυνομο που δεν πήγε στην εκκλησια, λες και είναι υποχρεωμενος αυτος και οι αλλοι να αφησουν την οικογενεια τους για να ακούσουν πρωι πρωι τους παπαδες και τους πατριωτικούς λογους του καθε πολιτικαντη. Που ζει ο ανθρωπος, εχει μεινει στο 1950.
Σαν πολιτικαντης απετυχε η καλυτερα δεν ειχε καμια τυχη να δουμε και τι πουλια θα επιανε. Τωρα που τα εφτιαξε με τον δεσπότη δεν πάει να γινει παπας μηπως και ησυχασουμε. Αλλα οι παπαδες δεν καταθετουν στεφανια και ετσι παλι θα αλυχτουσε. Δεν βρισκεις ακρη μ αυτόν.
Αυτό με την ταβερνα στη Γιαρμενα και τους παρισακτους τι το ηθελε. Και αν πηγε κανενας φουκαρας (μη επιστημονας) να φαει θα πτωχευε; Δεν ντρεπεται να ξεφωνιζει τους ανθωπους για μια μπουκια. Εκεινος όμως μαζι με τους παρατρεχαμενους του, περιδρομιασε μπραχαλα απο τα αγιο παγκαρι της Χρυσοπηγης.
Το αυτονομο κρατιδιο της Διβρης οπως το λεει το εχει καταδικασει. Οτι εργο πηγε να γινει επικριτικα το κατακεραυνωνε και δικαιως Δημος, Νομαρχια, και Περιφερεια εκλειναν τις κανουλες προς τη Διβρη. Ας παει να δει τα χωρια του Λασιωνα μηπως και συνετιστει ωστε να μην εχουμε τα ιδια στον νεο Δημο.
Δεν πετροβολαω τα δεντρα, που εχουν καρπους αλλα προστατευω το αρρωστο, βλαμμένο και γερικο δενδρο. Πετροβολω εναν μορφωμενο που ως επιχειρηματα του εχει τα αρχαια ρητα που στο κατω κατω δεν καταλαβαινει κανενας.
Εβγαζε το περιοδικο του το διαβαζε ο ιδιος και ολα ηταν καλα. Πιο παλια εγραφε και κανενας ανθρωπος της προκοπης και ετσι αποκτουσε καποιο ενδιαφερον. Τωρα απο οτι ακουω ολο κοτσομπολια ειναι οπως τα πρωιναδικα στην τηλεωραση. Το διαδικτυο ομως που εχει τεραστια δυναμη σταθηκε αφορμη να μαθει ολος κοσμος το ποιον του ανθρωπου και να μας κανει διεθνως ρεζιλια. Δικους του ανθρωπους, φιλους και συγγενεις δεν εχει να τον συμμαζεψουν;
Ευχαριστω για τη φιλοξενια και ζητω συγγνωμη από το ΑΝΤΡΩΝΙ και τους αναγνωστες του που αναγκαστηκα από το παραπανω αλλα και τα αλλα δημοσιευματα να κατεβασω το επιπεδο της σελιδας σας. Σας υποσχομαι ότι δεν θα επανελθω.
Ενας ανωνυμος Διβριωτης