Η Ελλάδα, είναι ένα από τα πιο μικρότερα κράτη του κόσμου, όπου για να την εντοπίσεις επάνω στον παγκόσμιο χάρτη, ίσως χρειάζεσαι μεγεθυντικούς φακούς. Αυτή η τόσο δα μικρή χώρα, έχει διαδραματίσει, πρωτεύοντα και σημαντικό ρόλο στα τεκταινόμενα της ιστορίας του κόσμου στη διάβα των αιώνων. Αυτή η μικρή χώρα, ίσως με την μεγαλύτερη ιστορία της ανθρωπότητας, πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια, μεσουράνησε στην εξέλιξη του ανθρώπου, όσον αφορά τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την ναυσιπλοΐα, την ιατρική, την αστρονομία, την μηχανική, τα γράμματα, τις εικαστικές τέχνες, την πολιτική, την συγγραφή και από ένα σωρό άλλες ενασχολήσεις.
Αυτή η χώρα, με αυτούς τους υπέροχους Έλληνες, που επί χιλιάδες χρόνια βρίσκεται στο κέντρο της ανθρωπότητας, έμελλε να βρίσκεται πάντοτε στο «μάτι του κυκλώνα», εξ' όσων γνωρίζουμε, σύμφωνα με αυτά που έχει καταγράψει η ιστορία μας. Λόγω της στρατηγικής θέσης της, κατά χρονικά διαστήματα δέχθηκε τις εχθρικές ορδές, όχι από ντόπιους πολέμαρχους ή φυλάρχους, όπως άλλωστε συνέβαινε με τους υπόλοιπους λαούς, αλλά από ολόκληρες στρατιές κι αυτοκρατορίες. Τοιουτοτρόπως από βορρά δέχθηκε επιθέσεις, από τους τότε απολίτιστους Ευρωπαίους (Ούνους, σταυροφορίες- ενετοκρατία κ.ά.) και τελευταία από την στρατοκρατούμενη σιδηρά Γερμανία του Χίτλερ. Εξ ανατολών προσβλήθηκε από Πέρσες και Οθωμανούς, εκ δυσμάς από Ρωμαίους και Ιταλούς του Μουσολίνι, και από τον νότο από τους Τουρκοαιγύπτιους, με αρχηγό των Ιμπραήμ πασά με συνοδεία Γάλλων βετεράνων αξιωματικών του Ναπολέοντα κ.ά.
Παρ' όλα ταύτα, η χώρα μας παρέμεινε όρθια, ζωντανή και αλώβητη, γράφοντας αναμφισβήτητα πάντοτε, με χρυσά γράμματα, την μεγαλύτερη και καταπληκτικότερη ιστορία της ανθρωπότητας.
Αναφέρω δύο φράσεις που ελέχθησαν κατά την αρχαία και την νεότερη ιστορία μας, που δείχνουν το μεγαλείο των Ελλήνων. Πρώτη γνωστή είναι ανά τον κόσμο, η φράση των Σπαρτιατισσών, όταν αναχώρησαν οι πολεμιστές των, για τα στενά των Θερμοπυλών, «Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ». Ο δε Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ (Sir Winston Leonard Spencer-Churchill 1874-1965), φέρεται να είπε μια φράση, σχετική με την ανδρεία και το θάρρος των Ελλήνων, κατά τη διάρκεια του β΄ παγκοσμίου πολέμου του 1940, λαμβάνοντας αφορμή τη σθεναρή αντίσταση, που προέβαλλε ο ελληνικός στρατός, στην ιταλική εαρινή επίθεση: «Στο εξής θα λέμε όχι ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Και σήμερα εν έτη 2011, η ψωροκώσταινα Ελλαδίτσα μας, αυτή η όμορφη, η διασημότερη και θρυλική χώρα, που είχε την ατυχία να κείτεται στο μέσον των τριών ηπείρων και των τριών θαλασσών, υπομένει τα πάνδεινα, χάρις την γεωγραφική θέση, τον λαό και τον πολιτισμό της, που την κάνουν να ξεχωρίζει και να υπερέχει έναντι των γειτόνων της. Αν η θέση της ήταν στην Μογγολία, ή στην Σιβηρία, ή στην Τανζανία, ή στην Αυστραλία, νομίζω ότι ούτε καν δεν θα γνωρίζανε όχι μόνο την θέση της, αλλά ούτε και την μοίρα της. Έλα μ' ντε, που σαν την κατάρα, βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων, του πολιτισμού, του αθλητισμού του εμπορίου, έχοντας στρατηγικότατη θέση και παρεμποδίζει τα φθονερά και επιβλαβή σχέδια για τον τόπο μας και την ευρύτερη περιοχή.
Όμως, ότι δεν μπόρεσαν να κατακτήσουν με τα όπλα και να εδραιωθούν, οι εκάστοτε βάρβαροι και απολίτιστοι λαοί, αα κατάφεραν, σήμερα και μας απειλούν με τις πολυτελείς πένες και τα διάφορα στρατσόχαρτα (ομόλογα, μετοχές, συμβάσεις δανείων, σπρέντ) και μ' ένα σωρό άλλα κωλόχαρτα, που παραδόξως μπήκανε στη καθημερινότητα και στο λεξιλόγιο μας.
Το σχέδιο εξολόθρευσης, μάλλον έχει ξεκινήσει περίπου πριν από διακόσια χρόνια, και συγκεκριμένα μετά την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τον τουρκικό ζυγό, όταν απαγκιστρώθηκε το φιλέτο από τους Οθωμανούς. Τότε αφού μας βρήκαν μικρούς και αδύναμους, μας σερβίρισαν το περίφημο αγγλικό δάνειο, που ακόμη έχουμε κάμποσα χρεωστίδια από δαύτο. Και ακόμη πληρώνει ο ταλαίπωρος ελληνικός λαός στους «δυτικούς», ενώ αυτοί επανειλημμένα κατ' εξακολούθηση ασέλγησαν στον τόπο, στον πληθυσμό, στον πολιτισμό, στην ιστορία, στον πλούτο και σ' ένα σωρό άλλα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα και αγαθά μας.
Και όλα αυτά, διότι οι ίντριγκες μεταξύ των πολιτικάντηδων και η φιλοδοξία για εξουσία, οδήγησαν το καταπονημένο Έθνος, σε οδυνηρές περιπέτειες. Μετά την παλιγγενεσία, οι περισσότεροι κυβερνήτες της Ελλάδας και ιδίως τα τελευταία χρόνια, μετά την μεταπολίτευση, «ασέλγησαν» και «μεγαλούργησαν» τοιουτοτρόπως, επάνω στο αδύναμο, κακοποιημένο και ταλαίπωρο σώμα της πατρίδος μας. Και μετά απ' όλα αυτά, σήμερα βρεθήκαμε στην δύνη της πτώχευσης, της απόγνωσης και της οικονομικής εξαθλίωσης.
Παρακολουθώντας κάποιο ντοκιμαντέρ από την ζούγκλα της Αφρικής, με εξέπληξε ο αγώνας επιβίωσης των σαρκοφάγων αγρίων ζώων. Μια ομάδα λεόντων με αρχηγούς τ' αρσενικά λιοντάρια (πρωθυπουργοί), κυνήγησαν και σκότωσαν κάποιο γεροδεμένο ελέφαντα (πλούσια χώρα), όμως πριν από τα λιοντάρια είχαν προηγηθεί οι κυνηγοί ελεφαντόδοντων (δανειστές) οι οποίοι είχαν αφαιρέσει τον πανάκριβο ελεφαντόδοντα. Από αυτό το λέσι (δηλ. το πτώμα), στην αρχή καλόφαγαν και χόρτασε η αγέλη των λιονταριών (υπουργοί, υφυπουργοί, γραμματείς φαρισαίοι κ.ά.) επίσης και τα μικρά τους (τακτοποίησαν ακόμη και τα τρισέγγονά τους), έπειτα επί του πτώματος, ανέλαβαν οι σκληρές παμπόνηρες και αιμοβόρες ύαινες (έργα, αναθέσεις, οργανισμοί, χρηματιστήρια, πιστωτικά ιδρύματα, ομόλογα, κουμπάροι, παρακούμπαροι, γκόλντεν μπόϋς κ.λπ.) μετά τις ύαινες το οσμίσθηκαν και κατέφθασαν λύκοι, αγριόσκυλα, αλεπούδες και κάθε είδους σαρκοβόρα τρωκτικά, (ΔΕΚΟ, τοπική αυτοδιοίκηση, ρεμούλες, φακελάκια, επιδοτήσεις, προγράμματα, σύλλογοι, υπερτιμολογήσεις, μικροσυμφέροντα κ.λπ.), στην συνέχεια βολιδοσκόπησαν και το εντόπισαν και τα σαρκοφάγα όρνια (οι βολεμένοι, οι χαραμοφάηδες του συστήματος, μπαξίσια, κανίσκια, πίσω πόρτες, λαδώματα), όπου με επιδεξιότητα ξεκοκάλισαν το θύμα. Για το επόμενο στάδιο ανέλαβαν την εργασία καθαριότητας τα σκουλήκια (δηλαδή όλοι μαζί τα φάγαμε, όπως ανέφερε ο κ. αντιπρόεδρος), τα οποία δουλεύοντας ακατάπαυστα επί του πτώματος, δεν άφησαν ούτε ίχνος κρέατος, ακόμη και από το εσωτερικό των οστών. Και τοιουτοτρόπως, από τον άμοιρο καλοθρεμμένο ελέφαντα, έμεινε μόνο ο σκελετός (η Ελλάς), στην ερημιά της ζούγκλας, αναμένοντας τον χρόνο να απαλειφθεί και ν' αφομοιωθεί με το χώμα.
Και τώρα εμείς οι δόλιοι, άμοιροι και δαιμόνιοι Έλληνες, αναμένουμε μήπως και ξαναγεννήσει πάλι η ελεφαντίνα, να μεγαλώσει το ελεφαντάκι και να το κατασπαράξουμε, όπως πάλαι ποτέ. Έλα μου ντε, όμως που η ελεφαντίνα γέρασε και τώρα πια είναι στείρα.
Σήμερα αν ζούσε ο μακαρίτης ο Διονύσιος Σολωμός, νομίζετε ότι θα έγραφε τοιουτοτρόπως τον Εθνικό μας Ύμνο;
«Απ' τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!»
Αλλά από ποια κόκαλα, αφού δεν έμεινε τίποτα, που να θυμίζει Ελλάδα.
Για όλα αυτά, κατά την ταπεινή μου γνώμη νομίζω, ότι ευθύνεται η Ενωμένη Ευρώπη (κατά πόσον ενωμένη είναι, νομίζω ότι δεν γνωρίζουν ακόμη οι διοικούντες αυτήν), η οποία με τις ευλογίες των πολιτικών της, παραδόθηκε αμαχητί στα μεγαλεπήβολα και καταχθόνια σχέδια των αδελφών και συμμάχων Αμερικανών.
Αυτοί οι πανέξυπνοι Ευρωπαίοι, κατά πάσα πιθανότητα δεν αντελήφθησαν έγκαιρα τα σενάρια των συμμάχων, και διολίσθησαν τραγικά πράττοντας τεράστια ιστορικά και οικονομικά λάθη. Πρώτον με την παγκοσμιοποίηση που υπογράφηκε, στα πάτρια εδάφη της Ευρώπης, από τους πλανητάρχες των τότε μεγάλων δυνάμεων, όπου αυτοί με την σειρά τους, δοκίμασαν τις ανοχές, τις αντιδράσεις και τις παρεκτροπές των υποτελών Ευρωπαίων συμμάχων. Δεύτερον δεν συνειδητοποίησαν ούτε την μαχαιριά, που έμπηξε στα πλευρά της Ευρώπης και συγκεκριμένα στην τότε Γιουγκοσλαβία, ο Μπίλ Κλίντον ο μέγας πλανητάρχης. με τις ευλογίες και την αμέριστη βοήθεια των ηγετών της γηραιάς Ηπείρου. Τρίτον ο έτερος πλανητάρχης Τζώρτζ Μπους ο Β΄ ο μεγαλοπρεπής, όπου στο δικό του πρόβλημα με την Αλ- Κάϊντα και τον Σαντάμ Χουσεΐν, έμπλεξε στα δίχτυα του ολόκληρη την Ευρώπη, υπό τις ευλογίες του Ο.Η.Ε. και του ΝΑΤΟ.
Και σήμερα αφού πέρασαν στην ιστορία, όλες αυτές οι στρατιωτικές υποχρεώσεις και ληστρικές επιχειρήσεις, παραμέρισαν κατά τρόπον τινά τους εταίρους ευρωπαίους, και βαλθήκανε να τους ξεκάνουν κτυπώντας τους οικονομικά. Και όχι μόνο αυτό, εν' όσο καιρώ οι ευρωπαίοι κοιμόντουσαν σε ύπνο βαρύ, είχαν προσχεδιάσει και προγραμματίσει προ πολλού και σήμερα προσπαθούν να ελέγξουν την παρθένα ήπειρο την Αφρική. Με τις ευλογίες των υποτελών βόρειων Ευρωπαίων, σταδιακά αποδυνάμωσαν τις παραμεσόγειες ευρωπαϊκές χώρες και στην συνέχεια αναστάτωσαν όλη την βόρειο Αφρική, εξοστράκισαν όλα τα μοναρχικά καθεστώτα και τώρα επιδιώκουν να εγκαταστήσουν αυστηρώς ελεγχόμενες κυβερνήσεις, ώστε ν' αποκόψουν την δίοδο προς την Ευρώπη.
Ξυπνάτε ρέέέίιιι!!!
Είναι αδύνατον να μην αντελήφθησαν οι πανέξυπνοι της γηραιάς Ηπείρου, ότι τα αμερικανάκια απέχουν φαινομενικά από την Βόρεια Αφρική και περιμένουν τον μουρλό να βγάλει το φίδι από την τρούπα.
Ξυπνάτε ρέέέίιιι!!
Σήμερα οι ραγδαίες εξελίξεις, οδηγούν την Ευρώπη σε οικονομικό αδιέξοδο, διότι αναθάρρεψε το γέρικο δολάριο και επιτίθεται εναντίον του ανήλικου ευρώ. Και όπως δείχνουν οι τρέχουσες εξελίξεις, η Ε.Ε. θα γίνει σαν του λαγού τα παιδιά και τότε κάθε κατεργάρης θα καθίσει στον πάγκο του. Σε λίγα χρόνια εμείς οι μεγαλύτεροι θα αναφερόμαστε στο παμμακάριστο ευρουλάκι, θα λέμε την ιστορία του στα εγγονάκια μας και κλείνοντας το παραμυθάκι θα αναφέρουμε στο υστερόγραφο και ζήσαμε εμείς καλά και εσείς ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.
Είναι αδύνατον οι κυβερνώντες και διοικώντας να μην αντιληφθήκανε τα τεράστια λάθη του παρελθόντος. η Ευρωπαϊκή Ένωση, κάπως καθυστερημένα κατάλαβε τα παιγνίδια που στήθηκαν πίσω από την πλάτη της, όμως τώρα φαντάζομαι ότι είναι κάπως αργά. Σήμερα όλη η Ε.Ε. καταδικασμένη πλέον, μάλλον έχει πιαστεί χέρι με χέρι και χορεύει τον χορό του Ζαλόγγου, με μπροστάρισσα την Ελλαδίτσα και ακολουθούν κατά σειρά οι χορεύτριες του Ευρωπαϊκού Νότου, μέχρι να πέσει και η τελευταία από το σινάφι που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όμως η ζημιά όσο κι αν την κρύβουν, έχει ήδη προκληθεί, και ότι κι αν γίνει το πειραματόζωο (Ελλαδίτσα), μάλλον μετά από αυτό το πείραμα ή θα μείνει ανάπηρο εφ' όρου ζωής ή θα αποθάνει. Η οικονομική αναπηρία της, μάλλον θα επιφέρει τεράστιες εξελίξεις και εκπλήξεις, διότι καθώς δείχνουν τα γεγονότα σήμερα διανύουμε την Γ΄ Φραγκοκρατία. Μια παροιμιώδης φράση, κατά την β΄ τουρκοκρατία έλεγε: «Κάλιο Τούρκου σπαθί, παρά Φράγκου ντουφέκι». Κι αν αναλύσουμε αυτή την φράση, αναφέρει ότι ήταν προτιμότερο να σκοτώσει κάποιον Τούρκος με σπαθί και να ταλαιπωρήσει το θύμα ώσπου να ξεψυχήσει, παρά να τον πυροβολήσει Φράγκος και να πεθάνει ακαριαία.
Και δια ταύτα και δι' άλλα πολλά, ο φτωχός και ταλαίπωρος Έλληνας, αν και έχει την θέληση, την γνώση και την ιστορική εμπειρία, σήμερα δεν δύναται να γνωρίζει τι τον περιμένει την επόμενη ημέρα που ίσως θα ξημερώσει.