Καλώς ορίσατε στην αρχαιότερη ιστοσελίδα της Ηλείας, στο Αντρώνι και στην Ορεινή Ηλεία.

Είναι οι κατάφυτες διαδρομές μέσα στις βελανιδιές και στα πλατάνια στο κέντρο της Κάπελης με τις απόκρημνες πλαγιές, τα σκιερά φαράγγια με τις πολλές σπηλιές, τους καταρράκτες, τους νερόμυλους και τις νεροτριβές, με τις δροσερές πηγές και τα καθαρά ποτάμια... Με τα πετρόχτιστα σπίτια, τα νόστιμα φαγητά και το καλό κρασί, τα αρχοντικά γλέντια και τους φιλόξενους κατοίκους.

Επισημάνσεις για βίντεο με τον Χαράλαμπο Βιλαέτη

Εν όψει των εορταστικών εκδηλώσεων για τα 200 χρόνια από την έναρξη της μεγάλης Ελληνικής επανάστασης, μια ομάδα συμπατριωτών μας, έκαναν μια φιλότιμη προσπάθεια να παρουσιάσει σε βίντεο την μάχη στο Λαντζόι (που έγινε στις 10 Μαΐου 1821) και τον θάνατο του Χαράλαμπου Βιλαέτη αλλά ούτε μάχη είδαμε ούτε θάνατο πέρα από τρεις τέσσερις φουστανελάδες να πηγαινοέρχονται και να δημιουργούν μια σχετική με την επανάσταση ατμόσφαιρα.

Για παρόμοιο θέμα, πραγματοποιήσαμε μια συνάθροιση στο Αντρώνι το καλοκαίρι του 19 με εκλεκτούς προσκεκλημένους, προκειμένου να βοηθήσουμε έναν σύλλογο ώστε να δημιουργήσει ένα ιστορικό βίντεο –ταινία μικρού μήκους, ενόψει του επερχόμενου εορτασμού των 200 χρόνων.

Είχαμε φροντίσει όμως πριν να ενημερωθούμε σχετικά από φίλους σκηνοθέτες, ο ένας εκ των οποίων είναι διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου στο γνωστικό πεδίο Κινηματογράφος και Φιλοσοφία που έχει πολλές ταινίες στο ενεργητικό του αλλά και με έναν έτερο, πολύ γνωστό Ηλείο σκηνοθέτη «μεγάλου βεληνεκούς», οι οποίοι μας συμβούλεψαν, ότι για να γίνει μία 12λεπτη ή 15λεπτη κινηματογραφική ταινία, χρειάζεται ένα υψηλό μπάτζετ που θα εξασφαλίζει και την ακριβή απεικόνιση των ιστορικών γεγονότων.

Δυσκολευτήκαμε τότε να πείσουμε τους συνομιλητές μας ότι, «με πορδές δεν βάφονται αυγά».

Πριν «αλέκτωρ λαλήσει», να σου και το βίντεο. Το υπογράφει λέει μια ομάδα που αυτοαποκαλείται «Σύλλογος Φίλων Ιστορίας Χαράλαμπος Βιλαέτης».

Ως εδώ όλα καλά και δεν θα σχολιάσουμε το έργο ή ντοκιμαντέρ.

Θα επισημάνουμε μόνον τις παραλήψεις στο όλο ιστορικό και εάν είναι εφικτό να συζητήσουμε τις μεταλλάξεις που εντοπίσαμε στο εν λόγω βίντεο.

Ευρηματική βλέπουμε την σκέψη των δημιουργών με την εικόνα της γυναίκας να μοιρολογάει τον ήρωα αλλά άτυχη διότι γνωρίζουμε όλοι, ότι το κεφάλι του ήρωα το παλούκωσαν οι Τουρκοαλβανοί και το μετέφερα με τύμπανα και αλαλαγμούς ως λάφυρο στο Λάλα.

Για έναν ανεξήγητο λόγο, αγνοούν οι κοντυλοφόροι της Ηλείας τα επίσημα έγγραφα που παρουσιάζουμε κατά καιρούς εδώ και εξακολουθούν να «καλύπτουν με πέπλο σιωπής» την τάξη των προδοτών που ήταν φιλική με την τουρκική εξουσία.

Γνωρίζουν οι ιστορικοί ή αποκρύπτουν ποιους εξυπηρετούσε ο θάνατός του αρχηγού των Ηλειακών όπλων;

Γνωρίζουν ποιοι πρόδωσαν τον Βιλαέτη στη μάχη που διεξήχθη στις 10 Μαΐου στο Λαντζόι;

Γνωρίζουν επίσης ποιες ήταν οι αιτίες της προδοσίας;

Τέλος, μπροστά στον υπεράριθμο εχθρό και στο ιππικό των Τούρκων η προσπάθεια του Χαράλαμπου Βιλαέτη και των ανδρών του να καταφύγουν στους αμπελώνες, ήταν τακτική άμυνας για τέσσερις στρατηγικούς λόγους.

Πρώτον, όταν εισήλθαν μέσα στ’ αμπέλια δεν μπορούσε να τους καταδιώξει το ιππικό του εχθρού, διότι τα κλήματα (κούρβουλα) εμπόδιζαν τα άλογα να εισέλθουν εντός αυτών.

Δεύτερον, η φυλλωσιά των κλημάτων παρείχε μια υποτυπώδη κάλυψη διότι πίσω από αυτά δεν μπορούσαν να τους εντοπίσουν οι Λαλαίοι και να τους σημαδεύουν από μακριά με τα πυροβόλα όπλα.

Τρίτον, στ’ αμπέλια υπήρχαν γράνες (τάφροι), όπου αυτές ήταν ένα έτοιμο ταμπούρι (οχυρό), διότι εντός αυτών οχυρώθηκαν οι Έλληνες και τους πυροβολούσαν κάτω από τα κλήματα εκεί που δεν υπήρχε φυλλωσιά.

Και τέταρτον, η μη γραμμική και άναρχη φύτευση των αμπελώνων, εμπόδιζε την κατά μέτωπο έφοδο των εχθρών, διότι δεν μπορούσαν να τρέξουν.

Για το παραπάνω θέμα παρατηρούμε στο εν λόγω βίντεο, ότι γυρίστηκε σε σύγχρονο γραμμικό αμπελώνα, κατά τον Ιανουάριο μήνα που ήταν κλαδεμένο. Θα μπορούσε να γυριστεί λίγο αργότερα, τον Μάιο και σε κάποιο παλιό αμπελώνα για να προσεγγίσει κάπως την πραγματικότητα.

Οι παρατηρήσεις μας, στρέφονται μόνον στις παραλήψεις της πραγματικής αποτύπωσης των γεγονότων που θέλουμε να πιστεύουμε ότι προήλθε εδώ, μόνον από άγνοια των συντελεστών.

Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι στο τέλος του εορτασμού των 200 χρόνων της επανάστασης του 21, να δούμε να μεταλλάσσεται η ιστορία μας, να «κόβεται και να ράβεται» στον βωμό της προβολής ή του κέρδους όπως δηλαδή αρέσει ή συμφέρει τους εργοδότες και εντολοδόχους.


Εκτύπωση   Email

Κεντρική Σελίδα

Ο Τόπος μας

Παράδοση

Πολυμέσα

Ιστορία

Αναδημοσιεύσεις

Free Joomla! templates by Engine Templates