Ο Γιάννης τότε..., τώρα είναι καλλίτερος!
Γράφει: ο Κώστας Παπαντωνόπουλος, Πλίεγκας
Γνωρίζατε ότι την δεκαετία του '90 το Αντρώνι είχε ιστοσελίδα;
Μην πάει το μυαλό σας στην αφεντιά μας άλλος ήταν ο προπομπός απλά εμείς ακολουθήσαμε ύστερα από πέντε έξι χρόνια, στις αρχές της καινούργιας χιλιετίας.
Η «σκοτεινή» διαδικτυακή εποχή του '90 δεν βρίσκεται πολύ μακριά μας. Οι περισσότεροι γνωρίσαμε αυτή την εποχή, είτε ως νέοι είτε ως ενήλικες. Από τότε ως σήμερα, έχουν γίνει τεράστιες βελτιώσεις με το διαδίκτυο, για να λέμε και του... «στραβού το δίκιο».
Τότε έμπαινες με το τηλέφωνο και όταν μίλαγες κοβόταν το ίντερνετ έκανε δηλαδή αυτόματο disconnect και άντε πάλι να συνδεθείς ύστερα από ώρα. Ήθελε δηλαδή «γαϊδουρινή υπομονή». Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Η ιεροτελεστία περιλάμβανε και αυτόν τον υπέροχο ήχο που πραγματικά τον έχουμε νοσταλγήσει.
Το ίδιο και χειρότερα γινόταν όταν ήθελες να κάνεις ανάρτηση ή να δεις μια φωτογραφία.
Σήμερα το διαδίκτυο αποτελεί παγκόσμιο αγαθό. Όλοι γνωρίζουμε να το χρησιμοποιήσουν, ενώ ελάχιστοι μπορούν να το αποχωριστούν έστω και για λίγες ώρες ή μέρες.
Δεν θυμόμαστε πως πρώτο βρήκαμε την τότε ιστοσελίδα του Αντρωνίου που την είχε φτιάξει ο Γιάννης Παπαντώνης του Κώστα του Μούλου, ο συνάδελφός μας από το Ναυτικό. Συμμετείχαμε όμως ενεργά και με μηνύματα και διαφημίζαμε κιόλας την τότε σελίδα του χωριού μας.
Η σελίδα ακούμπαγε σε μια πλατφόρμα που λεγόταν GeoCities που υποστηριζόταν από την Yahoo! Στην αρχή ήταν ένας από τους λίγους τρόπους για να δημιουργήσει κανείς δωρεάν τη δική του ιστοσελίδα. Για κάποια χρόνια υπήρξε επί σειρά ετών μια δημοφιλής λύση στο χώρο του web hosting.
Η σελίδα είχε γίνει χειροποίητα, γράμμα- γράμμα και όχι όπως σήμερα με ένα Copy paste.
Το περιεχόμενο της τότε σελίδας το είχαμε ζητήσει από τον συμπατριώτη μας και τελικά το πήραμε τον περασμένο Αύγουστο που βρεθήκαμε στο χωριό.
Τα υπόλοιπα θα μας τα πει ο Γιάννης με το παρακάτω σημείωμα που μας έστειλε στις 21.10.2020:
«Κώστα καλησπέρα,
το site το έφτιαξα γύρω στο 1992 όταν υπηρετούσα στο ΓΕΤΕΝ (Ερευνητικό Κέντρο Πολεμικού Ναυτικού). Η τελευταία ανανέωση ήταν το 1998 όταν ήμουν 36 χρόνων.
Όσον αφορά τα μηνύματα, τα περισσότερα ήταν στην αγγλική γλώσσα και μάλιστα θυμάμαι πολλά ήταν από την Αυστραλία. Δεν ξέρω για ποιο λόγο, αλλά σ’ αυτά μου ζητούσαν, σε ενδεχόμενη επίσκεψη αυτών στην Ελλάδα πως μπορούσαν να δουν το χωριό και αν υπήρχε κατάλυμα ή έστω τρόπος να μείνουν.
Τα μηνύματα δεν πρέπει να ξεπερνούσαν τα 100 αλλά για εκείνη την εποχή που το ίντερνετ ήταν στην νηπιακή του μορφή, ήταν αρκετά.
Χωριανοί δεν είχαν γράψει μηνύματα ο πιο κοντινός ήτανε ο Ηλιόπουλος ο Άγγελος από τη Δίβρη.
Πολλοί χωριανοί μου τηλεφωνούσαν ότι είδαν το site και μου ζητούσαν να τους το πάω τυπωμένο για να το διαβάζουν. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι το είχα δώσει στο μακαρίτη το Νίκο το Νικολετόπουλο, στο θείο μου στην Θεσσαλονίκη και σε πέντε έξι ακόμη άτομα που δεν τα θυμάμαι.
Η επισκέψεις στο site σύμφωνα με τον counter πρέπει να ξεπερνούσαν τις δυόμισι χιλιάδες πραγματικές.
Το site αυτό τελείωσε άδοξα, γύρω στο 98 γιατί δεν είχα τον τρόπο να το υποστηρίξω και βεβαίως όπως καταλαβαίνεις, έπρεπε να γίνονται τακτές ενημέρωσης που δεν μπορούσα να κάνω.
Και αυτό που θυμάμαι είναι ότι πρέπει να ήταν από τα πρώτα site που αναφέρονταν σε μικρά χωριά όπως το δικό μας.
Αυτά μπόρεσα να θυμηθώ Κώστα μου και ότι άλλο μου έρθει στο μυαλό θα σου ξαναγράψω
Ευχαριστώ πολύ καλό σου βράδυ!»
Η ΣΕΛΙΔΑ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΤΟ1990
ΑΝΤΡΩΝΙ
Αντρώνι - Oρεινή Ηλεία
Το Αντρώνι είναι ένα χωριό της ορεινής Ηλείας. Απέχει 40 χιλιόμετρα από τον Πύργο και 70χλμ. από την Πάτρα.Ευρίσκεται πάνω στην εθνική οδό που ενώνει Πάτρα-Τρίπολη (δεμοσιά, δρόμος 111). Το υψόμετρο του είναι περίπου 500 μέτρα. Το κλίμα είναι δροσερό το καλοκαίρι και ο χειμώνας ήπιος.
Είναι ένα καταπράσινο μέρος, που περιβάλλεται απο άγονα πετρώδη βουνά, γύρω του βρίσκονται δύο μεγάλες χαράδρες που τις διασχίζουν ποτάμια η Γκούρα και το κουμανέικο ποτάμι. Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω είναι το μεγάλο δάσος του από βελανιδιές η λεγόμενη Κάπελη. Απέναντι ακριβώς είναι το οροπέδιο της Φολόης (γνωστό από την αρχαιότητα από τον ξακουστό κένταυρο Φόλο), που σκεπάζεται από άλλο μεγάλο δάσος βελανιδίας.
Το χωρίο έχει σπουδαία ιστορία, που ξεκινά από την αρχαιότητα, βέβαια με άλλη ονομασία ΛΑΣΙΩΝ εξού και το όνομα του νεοσύστατου δήμου (δήμος Λασιών). Υπήρξε μεγάλη ανάπτυξη κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας και μετά μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 50.
Οι κάτοικοι έλαβαν μέρος σε όλους τους αγώνες τις πατρίδας. Το 1821 δημιούργησε τέτοιο μύθο η αγωνιστικότητα των κατοίκων που ακόμη και οι σημερινές γεννιές λένε την παροιμία : "Κούμανι και Αντρώνι ο Θεός να σε γλιτώνει". Αυτή και μόνο η παροιμία μας δείχνει την αγωνιστικότητα των κατοίκων. Το Αντρώνι και κατά την διάρκεια του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου προσέφερε στην πατρίδα γενναίους άντρες.
Το σπίτι του Διομήδη και του Καραμελά. Το μπροστά το αγόρασε ο Κώστας του Μούλου.
Τα τελευταία χρόνια υπήρξε μια παρακμή και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο εσωτερικό και εξωτερικό. Ο πληθυσμός του μειώθηκε σημαντικά και έτσι σήμερα είναι μόνο 300 μόνιμοι κάτοικοι. Οι χωριανοί που έχουν μεταναστεύσει επισκέπτονται τακτικά το χωριό. Η πιο μεγάλη συγκέντρωση γίνεται στις 26 Ιουλίου, της Αγίας Παρασκευής, που γιορτάζει το πανέμορφο ξωκλήσι που ευρίσκεται 1,5χλμ. από το χωριό (θεση Αλώνια). Μετά το παραδοσιακό εκκλησιασμό ακολουθεί μεγάλο πανηγύρι οπου το βράδυ συγκεντρώνονται όλοι στην πλατεία του χωρίου για να γλεντήσουν με τις οικογένειές τους, με τα ξενιτεμένα αδέλφια σαν τα πρώτα χρόνια που όλοι ήταν μαζί. Τα ψητά, το άφθονο κρασί, η μπύρα, το κέφι και η συγκίνηση είναι σε κάθε παρέα. Το πανηγύρι κρατά 3 ημέρες.
Ο μικρός Κωνσταντίνος Ι. Παπαντώνης με το γαϊδούρι
Οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία, γεωργία και πολλοί από αυτούς είναι τεχνίτες, οικοδόμοι.
Ευκολίες για την διαμονή των φίλων που θέλουν να επισκεπτούν το χωριό δυστυχώς δεν υπάρχουν, υπαρχει όμως ξενοδοχείο σε ενα χωριό 15 χλμ πιο πάνω την Δίβρη. Υπάρχουν βέβαια ψησταρίες, παντοπωλεία και καφενεία.
Παρακαλώ εάν γνωρίζετε περισσότερα πράγματα γύρω απο την ιστορία του χωριού, της Ορεινής Ηλείας ή κάποιο βιβλίο που αναφέρεται σ'αυτά επικοινωνείστε με τον Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..
Page of Papantonis K. Ioannis 
Παπαντώνης Κ. Ιωάννης
Είμαι 38 χρονών, παντρεμένος με δυο παιδιά και έχω γεννηθεί σ΄ένα πανέμορφο χωριό της ορεινής Ηλείας στην δυτική Πελοπόννησο που λέγεται Αντρώνι. .
Page of Papantonis K. Ioannis
I'm 36 years old, married with two children. I'm from a beautiful village, Antroni, located on the mountains of the district of Ilia. The purpose of this page is to collect and present information about my village who's history has not been officially recorded.
Βρύση
ANTRONI Η σελίδα αυτή θα γράφει νέα του χωριού καθως και διάφορα σχόλια που θα κάνουν χωριανοί επώνυμα και άφορουν το χωριό.
Αν εχει κανεις καλές φωτογραφίες και θέλει μπορεί να τις στείλει να τις βάλουμε
Προς το παρών δεν υπάρχουν νεα αργότερα ίσως!!!!!!!!!
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..
ANTRONI 
Το γαιδούρι και το σκυλί του +Κώστα του Μούλου
ANTRONI - Mountainous Ilia
There is a village in the mountains of Ilia, located in the most southern part of continental Greece. It is 40 Km from Pirgos, capital of Ilia and about 70 Km from Patra, the biggest city of Peloponissos. It is also very close to the ancient city of Olympia.
It is surrounded by a forrest with big trees, big gorges and two small rivers.
The history of the village begins in ancient times when it belonged to largrer area with the name Lasion. This name will be used again under the new project of the Greek government whos goal is to join small villages into larger communities.
The village evolved during the Othoman Empire and in later years. The people of the village participated in the fight against the Turkish rule. Many of them died and became heroes . In addition the people of the village fought and died during the second world war
In the most recent years many locals migrated both to foreign countries and to the industrialized cities of Greece. The current population is about 300. During the Summer time, national holydays the emigrants visit their village
Most people prefer to visit during the grand festival on the 26th of July when the village celebrates the name day of Saint Paraskevi. All, villagers and visitors go to the chapel of Saint Paraskevi outside the village to attemd the ceremony. At night everybody gathers in the center of Antroni to participate in the Grand Festival. Local musicans play greek music, wine and beer are consumed liberaly and a lot of pork , goat and lamb barbecues. The festivities last three days. During the daytime gipsies in small quartets play music outside the houses of the village.
Most of the villagers are farmers, construction workers, blacksmiths,carpenters.
Climate: The climate is cool in the Summer and the Winter is mild.
Facilities: There is one tavern, small markets and alot of traditional cafe. There is no hotel. The nearest hotel is 15 Km away in a village called Divri. Also very close are the hotels and the facilities on Ancient Olympia
Please contact theΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. if you have any further information or books concerning the history of the village, the surounding area, true and funny stories.