Συνάντηση συλλόγων Ορεινής Ηλείας

Στα λιμνάζοντα ύδατα του ορεινού κρατιδίου της Δίβρης, επί πολλά έτη συνεχώς επωάζονται και εκκολάπτονται δηλητηριώδεις κώνωπες και σε τακτά χρονικά διαστήματα, αφιλοκερδώς και μόνον δια λόγους δημοσιότητας, μεταδίδουν τον γνωστότατον ιόν του Νείλου, εις άπασας τας κοινωνίας της ορεινής Ηλείας. 
Έχοντας τους εαυτούς των, υπεράνω πατρίδος και κοινού συμφέροντος, δηλητηριάζουν την υγιεστάτην κοινωνίαν και μεταδίδουν εις το σώμα της, τας δολίους και φθονεράς νόσους των. Από αρχαιοτάτων ετών χρησιμοποιώντας πάντοτε την προβοσκίδα με την ξηραμένη πλέον μελάνη, προσπαθούν να τεκμηριώσουν τεκταινόμενα δικά τους λάθη του παρελθόντος καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες ώστε να μας σερβίρουν σήμερον, ως μέγιστα έργα και θαύματα. Θυμίζοντας προς ημάς, τα κατορθώματα των περιβόητων άκαπνων ηρώων πολεμιστών, βάλλοντας εναντίον των νέων φυτωρίων του ανάγλυφου της ορεινής Ηλείας. 
Συνήθως για την καταπολέμησιν των χρησιμοποιούνται εναντίον αυτών διάφορα εντομοκτόνα, παρόλο αυτά λόγω των συνεχών ψεκασμών, αυτά έχουν εναρμονισθεί με το περιβάλλον και τα χρησιμοποιούμενα εντομοκτόνα και όχι μόνον επιβιώνουν, αλλά και αναπτύσσονται, προς κακόν του τόπου των. 
Συνήθως οι κοινωνίες απαξιούν αυτά τα ενοχλητικά έντομα και προσπαθούν με παντοίους τρόπους να τ’ απαξιώσουν και να τα στείλουν τανάπαλιν στον βιολογικό τους χώρο που τους αρμόζει, δηλαδή στον βάλτο, τόπο διαβίωσης των.