Για δέστε τον κοτζάμπαση,
τον Γιώργη τον Σισίνη,
πως κοπανάει με βούρδουλα
τον Νικολή τον κλέφτη.
Του ρίνει μια του ρίνει δυο
του ρίνει σαράντα πέντε.
Κι απ’ το πολύ κοπάνημα
κι απ’ το πολύ το αίμα,
φανήκαν τα κοκκαλάκια του
και σπάσαν τα παΐδια!
Σιχάθηκα την σκύλα αφεντιά
και το κοτζαμπασιλίκι…
Το τραγούδι μας το εμπιστεύτηκε ένας συμπατριώτης που το τραγούδαγε ο παππούλης του.