Καλώς ορίσατε στην αρχαιότερη ιστοσελίδα της Ηλείας, στο Αντρώνι και στην Ορεινή Ηλεία.

Είναι οι κατάφυτες διαδρομές μέσα στις βελανιδιές και στα πλατάνια στο κέντρο της Κάπελης με τις απόκρημνες πλαγιές, τα σκιερά φαράγγια με τις πολλές σπηλιές, τους καταρράκτες, τους νερόμυλους και τις νεροτριβές, με τις δροσερές πηγές και τα καθαρά ποτάμια... Με τα πετρόχτιστα σπίτια, τα νόστιμα φαγητά και το καλό κρασί, τα αρχοντικά γλέντια και τους φιλόξενους κατοίκους.

Frontpage

ΤΟ ΖΥΜΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΨΗΣΙΜΟ ΤΟΥ ΨΩΜΙΟΥ

Καταγραφή, έρευνα, επιμέλεια Ηλίας Τουτούνης
Για την φτωχολογιά το ψωμί αποτελούσε το βασικότερο είδος διατροφής. Έπρεπε να υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες σε κάθε οικογένεια για να γιομίζουν τα στομάχια τους, μιας και τα φαγητά ήσαν λιγοστά και δυσεύρετα. Τοιουτοτρόπως η φτώχεια είχε αποταθεί στο ψωμί. Η νοικοκυρά του κάθε σπιτιού, παρασκεύαζε από μόνη της το ψωμί το οποίο είχε μια επίπονη διαδικασία από το αλεύρι μέχρι να φθάσει στο έτοιμο ψωμί. Για να ζυμώσει το αλεύρι μια νοικοκυρά μέχρι να παρασκευάσει το ψωμί, χρειαζόταν μια ειδικά διαδικασία, που σήμερα στις περισσότερες νοικοκυρές είναι άγνωστη, ένεκα ότι σήμερα βρίσκουμε έτοιμο το ψωμί, από τους φούρνους, πρατήρια και μάρκετ.
Η νοικοκυρά που θα ανάπιανε προζύμι και θα ζύμωνε, προληπτικά έπρεπε να ήταν καθαρή, δηλαδή να είχε μπανιαριστεί, να μην έχει πάει με τον άνδρα της, να μην βρίσκεται σε περίοδο και να μην είναι γιορτή. Οι νοικοκυρές του κάθε σπιτιού, πάντοτε αντί για «μαγιά» είχανε προζύμι στο σπίτι από την προηγούμενη ζυμωσιά. Αν δεν είχαν αποτείνονταν σε κάποια γειτόνισσα και αν πάλι εκεί δεν εύρισκε η μόνη που είχε πάντοτε προζύμι ήταν η παπαδιά του χωριού. Αναφέρεται ότι την ημέρα της Γιορτής του Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου, οι νοικοκυρές έπαιρναν κλωνιά βασιλικού από την εκκλησία. Τον βασιλικό τον έβαζαν σε μια κανάτα με νερό και την άλλη αναπιάνανε προζύμι με νερό που είχε μέσα τον βασιλικό. Όταν έπηζε το αλεύρι με το νερό και γινότανε ζύμη τότε επάνω σ’ αυτό τοποθετούσαν τον βασιλικό που είχαν μέσα στο νερό και το σκεπάζανε. Αυτή η ζύμη γινόταν το προζύμι. Όταν ήθελαν οι νοικοκυρές να ζυμώσουν, από το βράδυ αναπιάνανε προζύμι με αλεύρι και νερό. Έπειτα το σκεπάζανε με ρούχα, ανάλογα με την εποχή σε μια άκρη του σκαφιδιού να παραμείνει ζεστό και να αρχίσει να φουσκώνει. Στην άλλη άκρη του σκαφιδιού, κοσκίνιζε με την κρησάρα το ανάλογο αλεύρι που θα χρειαζόταν για το ζύμωμα. Την άλλη μέρα το πρωί ξεσκέπαζε την σκάφη με το ζυμάρι και το αλεύρι και εξέταζε το αλεύρι. Αν είχε δημιουργήσει κάποια γούβα στην μέση ο σωρός του αλευριού, τότε λέγανε ότι κάποιος, από το σόι τους, θα πεθάνει.

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2023

Δημοτικές εκλογές – 8ης & 15ης Οκτώβριος 2023

To νέο Δημοτικό Συμβούλιο Αρχ. Ολυμπίας

Σε ό,τι αφορά το νέο δημοτικό συμβούλιο, αυτό θα αποτελείται από 25 δημοτικούς συμβούλους εκ των οποίων οι 15 από τον συνδυασμό του νεοεκλεγέντος δημάρχου Άρη Παναγιωτόπουλου και 10 από τον συνδυασμό του απερχόμενου δημάρχου Γιώργου Γεωργιόπουλου ο οποίος κράτησε την έδρα της Δημοτικής Ενότητας Αρχαίας Ολυμπίας.

Προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές 2023

Εν όψει των προσεχών αυτοδιοικητικών εκλογών θα ήθελα να ενημερώσω δημόσια τους φίλους μου και όχι μόνον, ότι τις τελευταίες τρεις βδομάδες κάνω μια πολύ δύσκολη θεραπεία για τον καρκίνο με χάπια που μου έφερε ο αγαπητός μου φίλος, ο Κώστας Βλάχος (με πολλές δυσκολίες) ως Αος μηχανικός με το βαπόρι του από την Κίνα.

Αυτή η βδομάδα είναι κενή και θα συνεχίσω για τρεις εβδομάδες ακόμη την πολύ δύσκολη θεραπεία όπου ελπίζω όλα να πάνε καλά και να ησυχάσω από τις χημειοθεραπείες.

Ακόμη θέλω να ενημερώσω για την θέση μου σχετικά με τα πρόσωπα που ζητούν την ψήφο μας.

Αυτό θα το έκανα ούτως ή άλλως ως ενεργός πολίτης ακόμη και από τον τάφο μου!

Όμως το χέρι μου στην φωτιά για την   ανιδιοτέλεια τους θα το έβαζα μόνον για τρεις ανθρώπους οι οποίοι είναι: ο συνοδοιπόρος μου Ηλίας Τουτούνης που κατεβαίνει ως υποψήφιος σύμβουλος με δήμαρχο τον Χρήστο Χριστοδουλόπουλο στον δήμο Ήλιδος, (Δ. Ε. Αμαλιάδας), ο Γιάννης Μαρκόπουλος (Ταμπουρόγιανης) με την Λαϊκή συσπείρωση υποψήφιος πρόεδρος στην Γιάρμενα με υποψήφιο δήμαρχο την Ελένη Τσίγκλα και ο Θεόδωρος Ηλιόπουλος (Θυβραίος) υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος (Δ. Ε. Λαμπείας) από την Δίβρη με υποψήφιο δήμαρχο τον Άρη Παναγιωτόπουλο.

Επίσης θα σχολιάσω στη συνέχεια άλλους τρεις ξεχωριστά και με ντοκουμέντα…, οι οποίοι είναι:

Ο υποψήφιος Πρόεδρος Αντρωνίου Αργύρης Σίνος (Τσεβάς) με τον συνδυασμό του Άρη Παναγιωτόπουλου.

Ο υποψήφιος πρόεδρος Αντρωνίου, Γεώργιος Α. Μπαντούνας με τον συνδυασμό του Γεωργίου Γεωργιόπουλου και ο γνωστό μας Λύσανδρος Παναγόπουλος ( Ντρίλιας) υποψήφιος σύμβουλος επίσης με τον Γεωργιόπουλο.

Το δικαίωμα του σχολιασμού και της ενημέρωσης, νομίζω ότι μου ανήκει καθότι σπαταλάω ανιδιοτελώς πολλά χρόνια από την ζωή μου για το Αντρώνι την Ορεινή Ηλεία και ευρύτερα την Ηλεία!

Σχόλια στο fb:

Thanos Zafeiropoulos

Όλα θα πάνε καλά

Xeni Diamantopoulou

Καλή επιτυχία να έχουν κ με σένα Κώστα μου θα πάνε όλα καλά, δεν σε γνωρίζω προσωπικά αλλά εισειπαλικαρι εσύ θα τα καταφέρεις. Καλό μεσημέρι

ΠΕΤΙΜΕΖΙ ή ΠΕΚ(Ι)ΜΕΖΙ…!

Καταγραφή Ηλίας Τουτούνης

Το πετιμέζι ή και σταφυλόμελο είναι ένα παχύρρευστο σιρόπι με σκούρο χρώμα, το οποίο παράγεται από το χυμό των σταφυλιών, δηλαδή του μούστου και μετά από μια απλή επεξεργασία και μετά από παρατεταμένο βρασμό του μούστου.

Η παλιά και η σωστή ονομασία του πετιμεζιού είναι πεκιμέζι, και όχι πετιμέζι. Προέρχεται από την τούρκικη λέξη pekmez, το οποίο ήταν ιδιαίτερα αγαπητό, εφόσον λόγω θρησκείας οι μουσουλμάνοι δεν έπιναν κρασί, οι δε Βυζαντινοί το ονόμαζαν έψημα.

Παραδοσιακά παρασκευάζεται ακόμη και σήμερα κυρίως στην ύπαιθρο από τον μούστο των σταφυλιών. Για να παρασκευάσουνε μούστο έπαιρναν σταφύλια από αμπέλια, που είχαν πολύ γλυκά και μελάτα σταφύλια (δηλαδή όσον το δυνατόν με μεγαλύτερο βαθμό). Όσο πιο γλυκά είναι τα σταφύλια τόση περισσότερη ποσότητα μούστου παράγουν. Για την αναλογία της παρασκευής οι παλιοί έλεγαν τρία καζάνια μούστος παράγει ένα καζάνι πετιμέζι. Μετά το πάτημα των σταφυλιών, αφού τον σούρωναν, αμέσως μέσα στον μούστο έριχναν στάχτη, σε ποσότητα ανάλογη με το βάρος του μούστου, περίπου 8%, αυτό λέγεται «κόψιμο», δηλαδή στην ουσία έκοβαν (σταματούσαν) το βρασμό του. Επίσης έριχναν και 1% περίπου σε βάρος κομμάτια από ξερό (μπαγιάτικο ψωμί).

ΧΑΜΟΚΕΛΑ ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ… ΤΗΣ ΦΤΩΧΟΛΟΓΙΑΣ….!

Έρευνα – καταγραφή: Κ. Παπαντωνόπουλος

Χαμοκέλα, λέγεται το ισόγειο τετράγωνο ή παραλληλόγραμμο οίκημα χωρίς καμιά ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και άνευ εσωτερικών χωρισμάτων. Η λέξη είναι σύνθετη και προέρχεται από αρχαίο «χαμαί» που σημαίνει κάτω, επί του εδάφους επίπεδα (πελοποννησιακή ντοπιολαλιά χάμο, χάμου), το έτερο συνθετικό της λέξης κελί που προέρχεται από την λατινική λέξη cella, η οποία έχει ινδοευρωπαϊκή ρίζα από το kelna < kel που σημαίνει καλύπτω.

Η χαμοκέλα, όπως ακριβώς μαρτυρά τ’ όνομά της, ήταν ένα χαμόσπιτο συνήθως φτωχό με διάφορες ονομασίες όπως κελί, κελάρι, μουτούπι, κ.ά. Ήταν το σπίτι της φτωχολογιάς, αρκετό για να φωλιάσει η κάθε φτωχή οικογένεια, επίσης χρησιμοποιείτο και σαν αποθηκευτικός χώρος ή και στάβλος.

ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΧΑΜΟΚΕΛΑΣ

Η χαμοκέλα, ανάλογα με την περιοχή που αναγείρονταν, η κατασκευή της ήταν κυρίως από ντόπια οικοδομικά υλικά και ξύλα. Έτσι εντοπίζουμε χαμοκέλες στα πετρώδη εδάφη να έχουν κτισθεί με βασικό υλικό την πέτρα, στα δάση με κορμούς και φυλλωσιές δένδρων και στους κάμπους με χωματόπλιθα και κεραμίδια.

Κεντρική Σελίδα

Ο Τόπος μας

Παράδοση

Πολυμέσα

Ιστορία

Αναδημοσιεύσεις

Free Joomla! templates by Engine Templates