Καλώς ορίσατε στην αρχαιότερη ιστοσελίδα της Ηλείας, στο Αντρώνι και στην Ορεινή Ηλεία.

Είναι οι κατάφυτες διαδρομές μέσα στις βελανιδιές και στα πλατάνια στο κέντρο της Κάπελης με τις απόκρημνες πλαγιές, τα σκιερά φαράγγια με τις πολλές σπηλιές, τους καταρράκτες, τους νερόμυλους και τις νεροτριβές, με τις δροσερές πηγές και τα καθαρά ποτάμια... Με τα πετρόχτιστα σπίτια, τα νόστιμα φαγητά και το καλό κρασί, τα αρχοντικά γλέντια και τους φιλόξενους κατοίκους.

Νίκος Κ. Λαμπαδάς 1934 - 2024

Έφυγε από κοντά μας σήμερα Κυριακή 17.11.2024 ο Νίκος Λαμπαδάς του Κωνσταντίνου 1896-1969 και της Γεωργίτσσς (1902-1987) που γεννήθηκε πριν 90 χρόνια στο Αντρώνι.

Η τελετή του αποχωρισμού και η ταφή θα σα γίνει την Τρίτη 19.11.2024 στο κοιμητήριο Ζωγράφου.

Στην σύζυγό του Ελένη  στα παιδιά του Κώστα, Ιωάννα, Γίώργο, στα αδέλφια του Χρήστο, Αθανασία και σε όλους τους συγγενείς του εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια!

Ο κυρ Νίκος Λαμπαδάς (έτσι τον αποκαλούσα), ήταν ένας από τους καλύτερους φίλους που με βοήθησε όσο κανένας στις έρευνές μου για την ιστορία του Αντρωνίου! Με βοήθησε αρκετά με το Λαμπαδέικο σόι αλλά και με τα άλλα σόγια, μεσολάβησε επίσης να μιλήσω με τον μπάρμπα Νικάκη και με έφερε το χειμώνα του 2018 σε επαφή με τον κυρ Γιώργη Αβράμη στην Αθήνα που ήταν μια αστείρευτη πηγή πληροφοριών σχετικά με το Αντρώνι. Τα καλοκαίρια (από το 2004) με περίμενε στην παράγκα του Μερεμέτη (έτσι την έλεγε), κάθε πρωί να με κεράσει καφέ. Σχετικά με την περιπέτειάμου με καλούσε σχεδόν κάθε εβδομάδα στο τηλέφωνο να μάθει νέα μου και να με ενθαρίνει. 

Ιδρυτικό μέλος του συλλόγου Αντρωναίων το 1966 στην Αήνα μαζί με τον Δημήτρη Χρυσανθόπουλο (Πρίμη), τον Θεοδωράκη Ζαχαρόπουλου, τον Γιώργη Αβράμη του Στάθη, τον Θανάση Αβραμόπουλο και άλλους.

Το βιογραφικό που του ζήτησα: 

Βιογραφικό

Γεννήθηκα στο Αντρώνι Ηλείας το 1934 από τον Κωνσταντίνο και την Γεωργία Λαμπαδά.

Μετοίκησα στην Αθήνα το έτος 1950

Έως το 1954 δούλευα σε μπακάλικο στο Πέραμα (μπακαλόγατος) και σε σχολή οδηγών όπου αυτοδίδακτος έμαθα και δίδασκα μηχανολογία.

Το 1954 κατετάγην εθελοντής στην Αεροπορία όπου έμαθα την τέχνη του μηχανικού αυτοκινήτου.

Το 1956 απολύθηκα δούλεψα ως οδηγός στο πρακτορείο φορτηγών «Πανουργιάς».

Τότε γνώρισα την κυρά Ελένη, παντρευτήκαμε και αποκτήσαμε τρία παιδιά, τον Κώστα, την Ιωάννα και τον Γιώργο.

Στο διάστημα αυτό αγόρασα ένα ΙΧ αυτοκίνητο που μετέτρεψα σε πειρατικό «ΤΑΧΙ» ως που το 1964 πήρα νόμιμη άδεια.

Συνταξιοδοτήθηκα το 1994.

Φίλοι μου είναι όλοι με καταγωγή από το Αντρώνι και όχι μόνο.

Ξεχωρίζω όμως δύο, τον Βασίλη Παπαντώνη που αναμόρφωσε το Αντρώνι και τους συνοικισμούς του και τον Κώστα Παπαντωνόπουλο οποίος παλεύει να δημιουργήσει κάτι παραπάνω για το χωριό μας!

Η θέση του στην πλατεία στο Αντρώνι.

Εδώ θα αναρτήσουμε αρκετό υλικό με τον κυρ Νίκο!


Εκτύπωση   Email

Προσθήκη νέου σχολίου


Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση

Κεντρική Σελίδα

Ο Τόπος μας

Παράδοση

Πολυμέσα

Ιστορία

Αναδημοσιεύσεις

Free Joomla! templates by Engine Templates