Για να τσιγκλήσουμε τις μνήμες των συγχωριανών μας αφήσαμε πριν λίγες μέρες στον τοίχο μας στο facebook το παρακάτω κείμενο:
«Τούτες τις μέρες που τακτοποιούσα τις σημειώσεις μου… "έπεσα" πάνω στην τοποθεσία «Χατζή» στο Αντρώνι η οποία πήρε το όνομα της από τον παρακάτω αντάρτη.
Παράλληλα μου ήλθε στο νου και η γνωστή παροιμία: «Η Ενάτη στην Πηνεία και οι αντάρτες στην Λαμπεία» που διέσωσε ο συνοδοιπόρος μου Ηλίας Τουτούνης.
Όταν λοιπόν έφτασε η «ενάτη μεραρχία» στο Αντρώνι, έφεραν, και παρουσίασαν στον επικεφαλή αξιωματικό έναν αντάρτη με το όνομα, Χατζής. Δεν γνωρίζουμε αν ήταν το πραγματικό του όνομα η αν ήταν ψευδώνυμο όπως συνηθιζόταν τότε, για τους γνωστούς και ευνόητους λόγους.
Εξέτασε επί τόπου ο αξιωματικός (κάτω από τον πλάτανο της εκκλησίας) τον Αντάρτη και όταν τελείωσε του λέει, «φύγε…, είσαι ελεύθερος».
Έφυγε ο δόλιος τρέχοντας και πριν στρίψει στο ρέμα στο Νεράκι, τον πυροβόλησε και τον σώριασε κάτω νεκρό.
Ο Χατζής έμεινε εδεκεί και δεν τον πλησίαζε κανένας παρά μόνον του Καραλή ο Λάμπης 1933, έβγαλε τα τα άρβυλα μαζί με έναν άλλο, τον κλώτσησε και έπεσε στο ρέμα. Στην συνέχεια όμως η Γιωργούλα Μίτση, του Μποξά,
(ήταν γενναία γυναίκα) πήρε την πρωτοβουλία ενώ κανένας δεν τολμούσε και έβγαλε τον Χατζή από το ρέμα Νεράκι. Η Γιωργούλα κατέβηκε κάτω, του μάζεψε τα μυαλά στην ποδιά, τον έδεσε και τον τράβηξαν πάνω ό Γιάννης Παπαδημητρόπουλος Κουρατζόγιαννης1898 μαζί με έναν άλλο. Στην συνέχεια τον σήκωσε τον μετέφερε και τον έθαψε στο νεκροταφείο δεξιά στην είσοδο.
Ούτε ο παπάς Κώστας δεν τον διάβασε τον άνθρωπο!
Έμεινε εκεί για χρόνια ως που ήλθαν οι συγγενείς του και πήραν τα οστά του.
Το γνωστοποιώ αφενός για να εξάρω την λεβεντιά της Γιωργούλας και αφετέρου μήπως βρούμε περισσότερα στοιχεία για τον τραγικό αντάρτη.
Όσο για τον άθλιο αξιωματικό της Ενάτης… δεν ήταν ούτε για φτύσιμο!».
