«…είμαι ακόμα χρήσιμος για την Ελλάδα!»

Όταν πριν ένα μήνα περίπου οι Ρουβίκωνες είχαν ξεφτιλίσει τον γιατρό που ζήτησε φακελάκι από καρκινοπαθή, είχα βγει στα κοινωνικά δίκτυα με πολύ σκληρά λόγια όπως, «θα βγω στο βουνό» και άλλα πολλά που θα τα παραθέσω στο τέλος της ανάρτησης.

Έτσι κάνανε και οι προεπαναστατικοί κλέφτες (μέρες της επετείου του 21) και οι Κατσαμπάσηδες τύπου Σισίνη που λυμαίνονταν και ρουφάγανε αίμα από τους φτωχούς ραγιάδες, τους έλεγαν τρομοκράτες.

Κάποιοι φίλοι τότε μου σύστησαν ότι αυτά τα θέματα δεν λύνονται ούτε με Ρουβίκωνες ούτε με αφορισμούς ούτε με αυτοδικίες και ίσως να έχουν δίκιο αλλά όπως θα δείτε παρακάτω το ποτήρι κοντεύει να ξεχειλίσει.

Στα μέσα του περασμένου Γενάρη ήλθε στο μαγαζί μου ένας πελάτης που ως τότε δεν είχαμε πολλά - πολλά.

Είχε μάθει για την κατάσταση της υγείας μου και με ρώτησε αν πονάω. Του είπα πονάω αλλά το παλεύω.

-Εγώ να δεις πόνο που έχω τώρα, μου απαντάει.

-Θα πεθάνω με αυτόν τον πόνο, αφού δεν έχω λεφτά.

-Γιατί το λες αυτό, πήγες σε δημόσια νοσοκομεία;

Έβαλε τα γέλια.

-Πήγα στον Ερυθρό Σταυρό, τρεις φορές στο Λαϊκό και στον Ευαγγελισμό.

Σε δύο έκατσα κάμποσες βδομάδες δεν με εγχειρίζανε, ήθελαν φακελάκι και έφυγα με το πρόβλημά μου.

-Μπορείς να μου γράψεις όλο το ιστορικό να λύσω άμεσα το πρόβλημα σου;

Πράγματι την ίδια μέρα μου έγραψε ένα πολύ αληθινό κείμενο και το ίδιο βράδυ μου το έστειλε.

Απολαύστε το αυτούσιο όπως το έστειλε:

Καλημερα

Ονομαζομαι Αλκιβιαδης Σ.

«Κάνε κότσο τα μαλλιά σου…», made in China

Από τα τετζέρια στα εξτένσιονς. Ίσως να αναρωτηθείτε τι «γυρεύει η αλεπού στο παζάρι» που λέει και θυμόσοφος λαός μας!

«Κάνε κότσο τα μαλλιά σου[1]

να φανεί η αρχοντιά σου…»

Μου ήλθε αυτό το τραγουδάκι όταν είδα το δέμα μα το τσουλούφι από την Κίνα. Το άκουγα όταν ήμουν τσορομπίλη.

Γνωρίζατε ότι με 2,5 ευρώ σου έρχεται ολόκληρος κότσος από την Κίνα χωρίς δασμούς, χωρίς φόρους και δωρεάν τα μεταφορικά.

Επίσης εάν θέλετε κουβαρίστρες και καρφίτσες μπορείτε να τις έχετε με 0.80 του ευρώ ή 80 λεπτά χωρίς φόρους και Φ.Π.Α. χωρίς δασμούς όπως φαίνεται και στα δέματα που πέρασαν στο τελωνείο του αεροδρομίου της Αθήνας. Θα  τα φέρει στην πόρτα σας, ο κακομοίρης ταχυδρόμος των ΕΛΤΑ με εντολή βέβαια του CHINA POST.

Είναι εκατομμύρια τα δέματα που μπαίνουν καθημερινά στη χώρα και αρκετά δις τα χρήματα που εξανεμίζονται στους κινέζους για να κάνουν τους γάμους τους στην Σαντορίνη.

Έλα εσύ εμποράκο τώρα να τα βγάλεις πέρα με αυτή την κατάσταση. Θα σε φάει δόλιε η "μαρμάγκα". Πλήρωσε υπαλλήλους, δασμούς, Φ.Π.Α., ασφάλεια, έκτακτη εισφορά και από πάνω και προκαταβολή φόρου.

Σκέψεις γύρω από το Facebook

Το Facebook (φέις μπουκ) είναι ιστοχώρος κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιείται από δισεκατομμύρια χρήστες. Ξεκίνησε το 2004 παράλληλα με την δική μας σελίδα antroni.gr, το ίδιο έτος.
Βρισκόμαστε εκεί, στο Facebook καμιά δεκαριά χρόνια. Από τους πρώτους ή μεταξύ των πρώτων από την Ηλεία. Σύντομα φτιάξαμε τις δικές μας ομάδες που προσέλκυσαν χιλιάδες ανθρώπους. Βρήκαμε εκεί, συγγενείς, φίλους, συναδέλφους, γνωστούς, άγνωστους, πολύ κόσμο και δεν σας κρύβουμε ότι στην αρχή ενθουσιαζόμασταν κιόλας. Κατόπιν όμως όλο αυτό κατέληγε σιγά-σιγά σε μία φούσκα, ένα "ανούσιο πράμα" που δεν λειτούργησε για την σύσφιξη των σχέσεων αλλά θα μπορούσαμε να πούμε ότι συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Με κάποιους φίλους που είχαμε ταχτική ή καθημερινή επικοινωνία, αραιώσαμε αφού τα νέα τους τα μαθαίνουμε πλέον από αυτό το διαβολοεργαλείο. Μάλιστα με άλλους ήλθαμε και σε σύγκρουση και σε σφοδρή αντιπαράθεση. Θα ήταν καλύτερα να τους θυμόμασταν όπως πριν γιατί η συμπεριφορά τους εδώ μας απογοήτευσε. Το ίδιο βέβαια θα λένε και αυτοί από την πλευρά τους.
Για τους λάτρεις της λαογραφίας (όπως η αφεντιά μας) το Facebook είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο, διότι βοηθάει να ξετρυπώνουμε πολλά σπουδαία στοιχεία, όπως είναι οι φωτογραφίες, αλλά και άλλο πρωτογενές υλικό. Επίσης είναι χρήσιμο για μας, διότι διαφημίζει την επιχείρησή μας (με το αζημίωτο), αυξάνοντας τις πωλήσεις, αλλά και τις σελίδες μας εδώ, ανεβάζοντας έτσι (όχι ότι το έχουμε ανάγκη) την επισκεψιμότητά τους.
Χρήσιμο όμως είναι και για τους «κλέφτες» του ίντερνετ, κάποιους εξυπνάκηδες που βρίσκουν μια φωτογραφία, ένα κείμενο, οι οποίοι τα κλέβουν και τα κοτσάρουν σε μια ομάδα, δίχως πηγή και περιγραφή, όπου τις περισσότερες φορές τα θέματά τους είναι άσχετα με το αντικείμενο της ομάδας. Π.χ. «Ορεινή Ηλεία», του φίλου και συναγωνιστή μας στον σύλλογο Ωλονό, Ανδρέα Αθανασόπουλου. Παρακολουθούμε κάποιους ψωνισμένους, χρόνια τώρα και μας «τσιτώνονται» τα νεύρα, οι οποίοι δεν ξεπερνούν τα δάκτυλα της μιας παλάμης, που αναρτούν διάφορες φωτογραφίες με καλύβια, άλογα, γαϊδούρες, κοτέτσια, κοκόρια που τα συνοδεύουν λεζάντες όπως: «ζεστή καλημέρα», «ευτυχισμένη ζωή», «χαρούμενη Κυριακή» λες και εμείς στην ορεινή Ηλεία «είμαστε για τα πίτουρα». Τους ακολουθούν με λάϊκ (μου αρέσει) κάποιοι πλασματικοί φίλοι μας που όταν είδαν το κοτέτσι, λαχτάρισαν το χωριό τους και άθελά τους μας προτρέπουν να μεταβούμε και εμείς σε αυτά το ανούσια θέματα που «ψώνισαν» εδώ και εκεί. Πόσο... όμορφο θα ήταν αυτοί οι «κλέφτες» που αποζητούν την αναγνώριση με «ξένα κόλλυβα», να μας έδειχναν μια δικιά τους φωτογραφία των παιδικών τους χρόνων, του σχολείου, του χωριού τους, της γειτονιάς, της γιαγιάς τους, της θειάς τους κλπ.
Επίσης, το facebook είναι χρήσιμο εργαλείο για τους κομπλεξικούς με έλλειμμα αυτοεκτίμησης που αν δεν τους κάνεις λαϊκ, γίνονται εχθροί σου. Γι’ αυτούς που έκαναν δικιά τους σελίδα και νόμισαν ότι έπιασαν «τον πάπα…», τους επιδειξίες, τα καμάκια, τους γαμπρούς, τις νύφες που παρ´όλη την "αποτυχημένη" εξωτερική εμφάνιση, παρουσιάζονται σαν μοντέλα (το photoshop έχει πάρει φωτιά), αυτούς που ψάχνουν ταίρι και αυτούς που επιθυμούν την διαφορετικότητα στην σεξουαλική τους ζωή.
Για αυτούς που έχουν βρει τη χαρά τους, που επιζητούν το "ουάου", την επιβεβαίωση, τα κοπλιμέντα ότι είναι οι καλύτεροι του χωριού με την ανάρτηση που μας «έμπηξαν», το ταξίδι που πήγαν, το σαλόνι που αγόρασαν, το αυτοκίνητο, το σπίτι, την γκόμενα που γνώρισαν, την οικογένεια και το χειρότερο για κάποιους ότι μαζί με άλλα εκθέτουν στο διαδίκτυο και τα ανήλικά τους. Είναι οι ίδιοι που πριν διαβάσουν ένα άρθρο πατάνε like, όπως φανταζόμαστε θα γίνει και σε αυτό το άρθρο που τους «κράζει».

Χρόνια πολλά στους Χρήστ(ε)ς είτε γράφονται με ι (γιώτα) είτε με η (ήτα)!

Η γραφή είναι της διδασκάλισσας Ελένης Νικολετοπούλου

"Σγαρλίζοντας" κάποια παλιά έγγραφα από αρχεία του Δημοτικού Σχολείου Αντρωνίου, διαπιστώσαμε ότι σχεδόν όλοι οι παλιοί διδάσκαλοι του περασμένου αιώνα το όνομα Χρίστος, το έγραφαν με ι (γιώτα) και περισπωμένη φυσικά, π.χ. Χρίστος Νικολετόπουλος, Χρίστος Μπαντούνας (Πλίθας) κλπ. Αντίθετα στα αρχεία των μητρώων (κοντά στην επανάσταση) παρατηρούμε ότι  γράφεται με η (ήτα) και περισπωμένη (μακρόν προ βραχέως). Επειδή με την ορθογραφία δεν τα πάμε και πολύ καλά, ψάξαμε λίγο το παραπάνω θέμα για να μην βγουν πάλι οι εξυπνάκηδες με τις λεξικο-γραμματικές παρατηρήσεις τους όπως με την λέξη «κρεμάγανε» που γράψαμε εδώ. Το όνομα Χρήστος είναι πολύ σπάνιο και στο χωριό μας ακόμη περισσότερο (μετριούνται στα δάκτυλα). Η έρευνα που έκανε ο Χάρης Φουνταλής, σε δείγμα 100.000 περίπου ατόμων το όνομα Χρήστος έρχεται στην 6η θέση σε απόσταση από τον 5ο και στην 17η στην γενική κατάταξη (μαζί με τα γυναικεία ονόματα).