Διασπορά: Αρχή της μετανάστευσης ως σήμερα
Στο λιμάνι της Πάτρας, έτοιμοι για το μεγάλο ταξίδι...
Γράφει: ο Κώστας Παπαντωνόπουλος
Η μετανάστευση στην Ορεινή Ηλεία ξεκινάει περίπου το 1870 προς στο εσωτερικό του νομού Αχαιοήλιδος που δημιουργήθηκε με τη διοικητική διαίρεση του 1833. Όταν καταλάγιασαν οι μνήμες της τουρκοκρατίας άρχισαν δειλά - δειλά να μετακινούνταν προς τα καμποχώρια και στις κοντινές πόλεις Πάτρα, Πύργο, Αμαλιάδα.
Στο Αντρώνι δεν βρίσκουμε τέτοιες καταγραφές παρά μόνον τον Γεώργιο Λαζαράκη (1857) (πατέρα του Κων/νου του δωρητή) που άνοιξε το πρώτο φαρμακείο στην Αμαλιάδα και τον Πάνο Μήτση που κατείχε περιουσία από την Βάλμη ως την Μποκοβίνα.
Ο πληθυσμός άρχισε τότε σιγά να βαίνει μειούμενος, σε κάποια χωριά λιγότερο και σε άλλα περισσότερο. Υπήρξαν τότε και κάποιες μετακινήσεις ανθρώπων που έφυγαν αλλά συμπλήρωναν τις απώλειες οι σώγαμπροι και οι νύφες κυρίως από κοντινά χωριά. Έχουμε περιπτώσεις που ήρθαν νύφες στο Αντρώνι δύο ακόμη και τρεις αδελφές.
Η οµαδική μετανάστευση προς το εξωτερικό, άρχισε από την Πελοπόννησο όταν οι μικροϊδιοκτήτες ήταν στο έλεος των τοκογλύφων που τους προστάτευε ο νόµος µε την προσωπική κράτηση των πρώτων για χρέη. Συμβάδισε με την σταφιδική κρίση που έπληξε τους αγρότες κυρίως της Δυτικής Πελοποννήσου σε συνδυασμό με την μικρή οικογενειακή ιδιοκτησία και καλλιέργεια που επικρατούσε εκεί.
Περιγράφονται όλα με λίγες αράδες στην «Ιστορία τού αγροτικού κινήµατος» τού Γιάννη Κορδάτου που αντιγράφουμε: «Όλοι όσοι πονούσαν τον αγρότη του Μοριά περιγράφουν την αθλιότητα µέσα στην οποία ζούσε. Ξυπόλυτος, γυµνός, κουρελής, ατροφικός. Το κρέας δεν το δοκίμαζε παρά µόνο δυό φορές το χρόνο. Το κρεµύδι, η µποµπότα και η ελιά ήταν το µόνιµο φαγητό του. Όλο το χρόνο πεινούσε. Τον καρπό που έφτυνε αίµα για να τον μαζέψει του τον έπαιρναν οι τοκογλύφοι, οι έµποροι και οι άλλοι εκμεταλλευτές του. Σχολεία δεν υπήρχαν, γράµµατα δεν µάθαινε, ζούσε σε τρώγλες και έκλαιγε τη µοίρα του. Όλα του ήταν µαύρα και σκοτεινά, γι’ αυτό άµα άνοιξεν της Αµερικής ο δρόµος εκπατριζόταν. Ή μετανάστευσή του ήταν η µόνη σανίδα σωτηρίας».
Έλληνες μετανάστες ταξιδεύοντας στο κατάστρωμα του πλοίου
«Έπεσαν» Facebook, Instagram και WhatsApp
Εκατομμύρια (κακομοίρηδες εξαρτημένοι) χρήστες των δημοφιλών social media σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν προβλήματα σύνδεσης, με αποτέλεσμα να αναζητούν τα αίτια.
Αλίμονο από αυτούς που είχαν μέσα απόρρητα προσωπικά δεδομένα τα οποία ίσως πουληθούν για «πενταροδεκάρες».
Η ανακοίνωση των μηχανικών για το 7ωρο blackout:
Σε «προβληματικές αλλαγές ρυθμίσεων» σε δρομολογητές και εξυπηρετητές τους, που έθεσαν εκτός λειτουργίας τα κέντρα δεδομένων τους απέδωσαν αργά το βράδυ της Δευτέρας σε ανακοίνωσή τους οι μηχανικοί λογισμικού της εταιρείας Facebook τη διακοπή της λειτουργίας των εφαρμογών κοινωνικής δικτύωσης Facebook, Instagram, WhatsApp και Messenger για περίπου έξι ως επτά ώρες, από τα μεγαλύτερα «black out» στην ιστορία τους.
«Άνθρωποι και επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο εξαρτώνται από εμάς για να παραμένουν συνδεδεμένοι», σημείωσε ο όμιλος σε ανάρτησή του, χωρίς να διευκρινίσει από ποιον έγιναν οι αλλαγές ρυθμίσεων, ούτε εάν επρόκειτο για προγραμματισμένη αναβάθμιση.
«Ζητάμε συγγνώμη από όσους επλήγησαν», πρόσθεσαν οι τεχνικοί της εταιρείας, τις πλατφόρμες της οποίας χρησιμοποιούν 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
H περίτεχνη σκάλα του δημοτικού σχολείου Αντρωνίου πριν την καταστρέψει ο "δασκαλάκος" με τις ευλογίες των αυτοδιοικητικών.
Σχόλια στο fb
νικοσ λαμπαδασ Κώστα έχεις δίκαιο, χάλασαν την ωραία σκάλα και έκαναν έκτρωμα, όσο για τη φράχτη υπήρχε όπως το δείχνει η φωτογραφία, γιαυτό δεν ειθελαν τον δάσκαλο!
-
Kostas Papantonopoulosνικοσ λαμπαδασ είδες κυρ Νίκο μου πως περπατάνε οι φράχτες; Οι ραγιάδες όμως εξακολουθούν να υπομένουν τον δυνάστη…!
Ο Ηλίας Τουτούνης στην εφ. «Πατρίς»: «Η λαογραφία είναι τα Εθνικά Μνημεία του λόγου μας»
ΝΑΝΤΙΑ ΜΑΝΙΑΤΗ 26 Σεπτεμβρίου 2021
«Η ενασχόλησή μου με την λαογραφία ξεκίνησε από τότε που ήμουν μαθητής του Γυμνασίου και μου άρεσε να συλλέγω δημοτικά τραγούδια, παροιμίες και ιστορίες από διηγήσεις κυρίως γεροντότερων, οι οποίες είχαν διαδοθεί από στόμα σε στόμα. Τις άκουγα που τις διηγούνταν μεταξύ τους και τις παρακολουθούσα με κατάνυξη. Τους ρωτούσα και τους κατέγραφα…», κάπως έτσι ξεκίνησε η συζήτηση με τον Ηλία Τουτούνη, έναν εξαιρετικό άνθρωπο, με ευγένεια, ήθος, αρχές και πολλή αγάπη για τις ρίζες και την Ηλεία μας.
Κάτι που επιβεβαιώνεται από την πλούσια λαογραφική του δράση και κυρίως από τον τρόπο που μας μιλά για τη διάσωση και τη διάδοση του πολιτισμού, των εθίμων και όλων εκείνων που χαρακτήριζαν τη ζωή των προγόνων μας.
ΦΥΓΟΔΙΚΟΙ ΔΕΡΟΝΤΕΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΑ (Αντρώνι)
Γράφει ο εν Πύργω ανταποκριτής:
Καθ´ ά εγνώσθη εις την περιφέρειαν του Δήμου Λαμπείας έχει σχηματισθή τριμελής συμμορία φυγοδίκων, ήτις προβαίνει εις διάφορους εγκληματικής πράξεις.
Έξωθι του χωρίου Αντρώνι οι φυγόδικοι ούτοι Συλλαβόντες ένα χωροφύλακα, ανήκοντα εις την αστυνομίαν Λαμπείας έδειραν αυτόν και τον υπέβαλαν εις εξευτελισμούς τραβώντες από τον μύστακα.
Εφημερίδα «Νεολόγος Πατρών», Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 1911
Την περίοδο αυτή, λίγο πριν τους Βαλκανικούς πολέμους, ψηφίσθηκαν νόμοι[1] «περί Αστυνομίας του Κράτους». Για την αναδιοργάνωση του Σώματος, επιτυγχάνονταν την διαίρεση της χώρας σε ισάριθμες προς του νομούς Αστυνομικές Διευθύνσεις, καθεμία από τις οποίες διαιρέθηκε σε ισάριθμες προς τις επαρχίες Αστυνομικές Υποδιευθύνσεις. Η Χωροφυλακή συνιστούσε έτσι, το Σώμα, που αναλάμβανε αποκλειστικά την αστυνόμευση της χώρας.