"Πεζοπορία από Πατρών εις Καλάμας"
Ο Χρίστος Κορύλλος διακεκριμένος γιατρός και πεζοπόρος της Πάτρας πρίν 116 χρόνια, τον Ιούλιο του 1891 εξιστορεί την δεύτερη μέρα της πεζοπορίας του στην Κάπελη και στο Πανόπουλο.
...Εντεύθεν άρχεται το μέγα εκ δρυών δάσος της Ηλείας, όπερ καλύπτει το πλείστον των δήμων Πηνειίων, Λαμπείας και Ολυμπίων και όπερ μεγάλη Κάπελη καλείται, προς διαστολήν από της μικράς, της βαλανοφόρου, της καλυπτούσης το πλείστον της Μανωλάδος, του μεγάλου δηλ. κτήματος του δωρηθέντος τω Διαδόχω.
...Ούτω πορευόμενοι επί τρία περίπου τέταρτα της ώρας, είδομεν εν τέλει, εξελθόντες του πυκνού δάσους, εν απωτάτω σημείω, φως αμυδρόν αλλ' αληθινόν, τον φανόν του περιποθήτου χανίου του Πανοπούλου. Πας φόβος πλέον περί παραπλανήσεως από της ευθείας εξέλιπεν αφ' ημών, θαρρούντες δ' ήδη κατηυθυνόμεθα προς τον τηλαυγή φάρον του χανίου, ένθα αφικόμεθα μετά πάροδον τετάρτου της ώρας, περί ώραν 9,40' μ.μ. ήτοι μετά πορείαν 6 1/2 ωρών από του χανίου του Μπαλάση, αντί 4, ως έλεγον ημίν οι εκεί χωρικοί.
Το χάνι του Πανοπούλου είναι οικία ανώγειος, μετ' εστεγασμένου ευρυχώρου εξώσroυ, (χαγιατίου) διηρη¬μένη εις δύο μεγάλα τμήματα ήγουν δωμάτια. Παρ' αυτό εύρηνται και έτεροι δυο οικίσκοι, η δε ευρεία περιοχή της θέσεως εκείνης είναι γεγυμνωμένη δένδρων και με¬τεβεβλημένη εις αγρούς σιτοφόρους. Ευτυχώς κατά την στιγμήν της αφίξεως ημών η οικογένεια του ξενοδόχου εδείπνει και ούτω δεν εβράδυνε ν' ανοίξη ημίν την πύλην και να δεχθή ημάς πρoσηνέστατα, αφού μάλιστα είδεν, εκ της περιβολής ημών, ότι είμεθα άνθρωποι της προκο¬πής και εν όλω πέντε κεφάλια, μετά της Γκιόσας, νοείται. Μετά την τοποθέτησιν εκάστου εν τω οικείω τόπω, επανήλθεν η οικοδέσποινα, (διότι ο κ. Πανόπουλος, μη μετακινηθείς ποσώς εκ της παρά την εστίαν (γωνιάν) θέσεώς του, ηρκέσθη μόνον να διακόψη το δείπνον του και να ερωτήση ημάς περί της ποιότητος ημών), και συνεπλήρωσε το δείπνον μετά των λοιπών συνδαιτυμόνων, ήτοι της συζύγου, της θυγατρός αυτών και τετάρτου τινός, ίσως συγγενούς. Το δείπνον συνίστατo εξ αλεύρου βεβρασμένου ύδατι εν χαλκίνι χύτρα( ίσως μπαζίνα) και ηρτυμένον ίσως ελαίω! Ποιήσαντες πάντες είτα το σημείον του σταυρoύ εσήκωσαν το τραπέζι δηλ. την χύτραν (τέντζερην), μετά των εν αυτή παταγωδώς ριφθέντων ξυλίνων κοχλιαρίων και καθαρίσαντες δια του σαρώθρου το τέως εστιατόριον αυτών, το παραγώνι, παρέδοσαν αυτό ημίν προς το κοιμηθήναι επ' αυτού. Οι κύριοι Θεοχάρης και Πάσχας, κεκμηκότες, ερρίφθησαν επί του παχέος τάπητος (σαγίσματος), της μελλούσης ημών κλίνης, νήστεις και μετ' ολίγον απεκοιμήθησαν' εμέ όμως και τον αγωγιάτην, καίπερ επίσης κεκμηκότας, ουκ εία καθεύδειν το της οψοθήκης ημών περιεχόμενον, συνιστάμενoν εξ οψαρίων, όξει μεμαγειρευμένων, (σαβόρου), κεφτέδων, ωών εφθών και κουραμπιέδων ως επιδορπίων, έργων της ονομασrής εν απάση τη πόλει των Πατρών περί την κατασκευήν γλυκυσμάτων κυρίας Θεοχάρη. Δειπνήσαντες ουν με ημικλείστους τους οφθαλμούς, σπείσανες δε και τω Βάκχω, μετά την εδωδήν του επιδορπίου, κατεκλίθημεν και ημείς εις ύπνον μονοκόμματον, διότι μόλις τη 4 ώρα της πρωίας ηνέωξα πρώτος τους οφθαλμούς, καθό επιφορτισμένος εξ αρχής της εκδρομής να ορίζω την ώραν της αναχωρήσεως.
{Οι πληροφορίες και η περιγραφή για το Χάνι του Πανόπουλου,, την διαμονή, την διατροφή ακόμη γιά τα σκεύη και γενικά για τις συνθήκες που επικρατούσαν είναι πολύτιμες παρ’ ότι ο ιδιοκτήτης Πανόπουλος δεν ήταν ομιλητικός.}
↔
Πυρκαγιά στο Πανόπουλο
Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008 17.00
{google}-7249190887322299841{/google}
↔
↔
|
Απάντηση στον Πανοπουλαίο… |
|
Ο Νόννος ο Πανοπολίτης και όχι ο Πανοπουλαίος
Το Πανόπουλο αγαπητέ φίλε Πανοπουλαίε είναι σχετικά νέος συνοικισμός του Αντρωνίου, που άρχισε να δημιουργείται δειλά – δειλά από τις αρχές του 1900. Συνοικισμός: 1714011 – ΠΑΝΟΠΟΥΛΟ - Εκλ. Διαμέρισμα: AΝΤΡΩΝΙ - ΔΗΜΟΣ ΛΑΣΙΩΝΟΣ – ΝΑ: ΗΛΕΙΑΣΟ Νόννος ήταν σημαντικός Έλληνας επικός ποιητής από την Πανόπολη της Αιγύπτου, που έζησε τον 5ο μ.Χ. αιώνα. Κύριο έργο του είναι το επικό ποίημα "Διονυσιακά" που αποτελείται από 48 βιβλία-ραψωδίες. Εμπεριέχεται η ιστορία της ζωής και της δράσης του θεού Διόνυσου, γραμμένη σε εξάμετρους στίχους. Επίσης απεικονίζονται σε μυθικό επίπεδο στοιχεία από την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτό είναι και το τελευταίο μεγάλο ποίημα της αρχαιότητας, επηρεασμένο από την ομηρική παράδοση. Προς το τέλος της ζωής του ο Νόννος απέδωσε σε δακτυλικό εξάμετρο μια παράφραση του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου. |
|
Διονυσιακά Νόννου, το αρχαίο κείμενο σε ηλεκτρονική έκδοση Δ ι ο ν υ σ ι α κ ά: α´ - κδ´´ - κε - μη´ Από τη Βικιπαίδεια |
↔
