Μπούλες 2009 στο Αντρώνι

 

^{Χρόνο με το χρόνο το καθιερωμένο, πλέον, καρναβάλι (ή αλλιώς Μπούλες)  στο Αντρώνι πραγματοποιείται με μεγαλύτερη συμμετοχή και γνωρίζει μεγάλη επιτυχία.}

^{Από νωρίς το Σάββατο της τελευταίας αποκριάς,  ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για τη μεγάλη γιορτή της Κυριακής, με το στολισμό της πλατείας του δρόμου και του μοναδικού άρματος, που πρόχειρα ετοιμάστηκε.  Μικροί και μεγάλοι, έπεσαν με τα μούτρα και στόλισαν, αυτοσχεδιάζοντας το άρμα που, σας διαβεβαιώνω, ήταν καταπληκτικό  χωρίς να έχει πολλά φρου-φρου και πλαστικούρα. Παράλληλα, άλλες  ομάδες φρόντιζαν τις  εμφανίσεις, το στολισμό της πλατείας, την προετοιμασία του φαγητού, της μουσικής και των τραπεζοκαθισμάτων.}

^{Φαινόταν από το βράδυ του Σαββάτου ότι κάτι μεγάλο ετοιμαζόταν.  Μετά  το σούρουπο μπουλούκια μεταμφιεσμένων συγχωριανών μας  περιδιάβαιναν στα σπίτια και στα καφενεία τηρώντας την μακρινή μας παράδοση. Την παράσταση έκλεψε το μπουλούκι των «μπουλουγουραίων», που εκτελούσε παράσταση εγχείρησης και ευνουχισμού.}

^{Με σύμμαχο τον καλό καιρό, την Κυριακή πρωί-πρωί, μπήκαν τα καπελήσια γουρούνια στις σούβλες και οι γίδες στα φρεσκογανωμένα  λεβέτια.}

^{Στις δώδεκα το μεσημέρι ήταν όλα έτοιμα. Η πλατεία άρχισε να γεμίζει κόσμο και οι μασκαρεμένοι, οι μπούλες, οι κουδουνάτοι , οι ευρωπαίοι και οι βραζιλιάνες συγκεντρώθηκαν έξω από την εκκλησία στο σπίτι μου, που ήταν και το στρατηγείο της εκδήλωσης.  Πρώτες οι μπούλες  και οι κουδουνάτοι,  που φορούσαν την παραδοσιακή μας καπότα , εμφανιστήκαν στην πλατεία χορεύοντας και αυτοσχεδιάζοντας.}

^{Όλοι  περίμεναν στο δρόμο, τα στενά  και την πλατεία να δουν και να θαυμάσουν  τις βραζιλιάνες χορεύτριες, που για πρώτη φορά θα εμφανίζονταν στο χωριό μας. Την εμφάνιση του όμως έκανε το άρμα και πάνω, αντί  για καλλίγραμμες, μισόγυμνες βραζιλιάνες  ήταν δυσκίνητες «μεσήλικες»  (και βάλε, ντυμένες μέχρι τα μπούνια) με πολύχρωμες φούστες και φτερά. Το τι έγινε δεν μπορώ να το περιγράψω.  Πρώτη φορά στη ζωή μου είδα, από ψηλά,  τα μάτια όλων να πέφτουν πάνω μας (μιας και μια από τις μαϊμού βραζιλιάνες ήμουν και εγώ). Άλλοι κοιτούσαν με θαυμασμό, άλλοι ήθελαν να αποθανατίσουν τις  στιγμές και άλλοι να ξεκαρδιστούν στα γέλια. Αυτό βέβαια κράτησε πολύ λίγο, γιατί το άρμα επέστρεψε μαζί με όλους σχεδόν τους μεταμφιεσμένους πίσω στην εκκλησία. Οι  ξένοι που δεν γνώριζαν έλεγαν «μας κορόιδεψαν  οι Αντρωναίοι, ότι θα έχουν βραζιλιάνες, χαλάλι τους όμως γιατί αυτό που ζήσαμε μας αποζημίωσε».}

^{Μόλις οι βραζιλιάνες χορεύτριες, σχεδόν ολόγυμνες,  ξεμύτισαν και βγήκαν στην εξώπορτα για να ανέβουν στο άρμα, δεν άντεξαν και γύρισαν πίσω τουρτουρίζοντας. Δεν τους σήκωνε, φαίνεται, το κλίμα του βουνού με το τσουχτερό κρύο.  Γρήγορα όμως, το ντόπιο τσίπουρο που τις κεράσαμε στο τζάκι τις ζέστανε. Ανέβηκαν στο άρμα, λικνίζοντας το κορμί τους στο ρυθμό της μουσικής, όπως αυτές ξέρουν, χορεύοντας σάμπα και όλοι οι υπόλοιποι μαζί, χοροπηδώντας, προσπαθώντας να τις μιμηθούμε, φτάσαμε στην πλατεία.}

^{Το κέφι δεν άργησε να έρθει  και όλοι άρχισαν να χορεύουν, άλλοτε  σε τρελούς βραζιλιάνικους ρυθμούς και άλλοτε σε τρενάκι μέσα και γύρω από  την πλατεία.}

^{Κατόπιν πιάσαμε τα δικά μας τσάμικα και συρτά και η διασκέδαση στην πλατεία κράτησε μέχρι το σούρουπο, θυμίζοντας αλλοτινές εποχές. Μικροί και μεγάλοι, νιοι και γέροι, όλοι μαζί χόρευαν και τραγουδούσαν.}

 ^{Συνεχίστηκε το γλέντι με τραγούδια της ταύλας, συντροφιά με το κλαρίνο, το ταβούλι  και το ντζουρλά στο καφενείο του Βάϊου, μέχρι τα μεσάνυχτα.}

^{Το έθιμο  αυτό του χωριού μας, που μεταφέρθηκε σε μας από γενιά σε γενιά,  είναι υπόθεση όλων μας. Είναι μια γιορτή,  μέρος της παράδοσής μας, που όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά οφείλει με ευλάβεια να διατηρήσει.}

^{Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συμμετέχοντες, μικρούς και μεγάλους, ντυμένους και άντυτους, ντόπιους και ξένους  για τη μεγάλη επιτυχία της εκδήλωσης. Τα παιδιά του  συλλόγου,  το δήμαρχο και τους δημοτικούς συμβούλους του χωριού, τον Κωτσαρίκο που τα έδωσε όλα,  το  Γιάννη  Πανούτσο και τον Κώστα Μπίκο. Τη ψυχή της πλατείας το Βάϊο, το Βαγγέλη, το Λεωνίδα, τον Παναγιώτη  και όλους όσους βοήθησαν στην εξυπηρέτηση των καλεσμένων. Τα παιδιά που αυτοσχεδίαζαν, τη Φωτεινή με τις ζωγραφικές παραστάσεις, το Λύσανδρο που ήλθε από τη Κρήτη, το  Σπαρτουλαίο "έφηβο" Παναγιώτη, που πρόθυμα αντιπροσώπευσε επάξια τους συνοικισμούς του Αντρωνίου, τον Αλέκο και το φίλο μου τον Αντώνη για τις φωτογραφήσεις και τη βιντεοσκόπηση.}

^{Ακόμη, ευχαριστώ όλους τους συγχωριανούς μου όχι για το αλεύρωμα που έφαγα, αλλά γιατί σεβάστηκαν την απόφασή μας ώστε να μην γίνει αλευροπόλεμος τις ώρες της γιορτής, με αποτέλεσμα να κρατήσει το γλέντι αλλά και τους καλεσμένους μας μέχρι το σούρουπο.}

^{Τελευταία άφησα τη Ρόζα, που παρότι δεν είναι ο τόπος καταγωγής της, δούλεψε με πολύ μεράκι. Πέρσι μεταμφίεσε είκοσι περίπου άτομα και έφτιαξε 15 κάπες του τσοπάνη, που φορέθηκαν και φέτος και μαζί με τα τσοκάνια, τις μπίπες και τα κουδούνια αντιπροσώπευσαν τον τόπο μας. Πέτυχε, επίσης, να έλθουν έστω και την τελευταία στιγμή  οι βραζιλιάνες στο χωριό. Έφτιαξε τις πολύχρωμες στολές για να παρουσιάσει τις μαϊμού βραζιλιάνες που ήταν και  δική της ιδέα. Ζωγράφισε το άρμα και φρόντισε τη διασκέδαση με τις βραζιλιάνες, το χορό, το τρενάκι και τη μουσική στην πλατεία. Ας με συγχωρήσει, αφού σεμνά δεν επιθυμούσε να αναφερθώ στο όνομά της.}  

^{Κώστας Παπαντωνόπουλος Μάρτης 2009} 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΜΑΣ ΕΔΩ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2

3

4

 6

7

9

 10

 11

12

 13

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ 2009  ΕΔΩ  ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΜΑΣ