Καλώς ορίσατε στην αρχαιότερη ιστοσελίδα της Ηλείας, στο Αντρώνι και στην Ορεινή Ηλεία.

Είναι οι κατάφυτες διαδρομές μέσα στις βελανιδιές και στα πλατάνια στο κέντρο της Κάπελης με τις απόκρημνες πλαγιές, τα σκιερά φαράγγια με τις πολλές σπηλιές, τους καταρράκτες, τους νερόμυλους και τις νεροτριβές, με τις δροσερές πηγές και τα καθαρά ποτάμια... Με τα πετρόχτιστα σπίτια, τα νόστιμα φαγητά και το καλό κρασί, τα αρχοντικά γλέντια και τους φιλόξενους κατοίκους.

Frontpage

Νίκος Κ. Λαμπαδάς 1934 - 2024

Έφυγε από κοντά μας σήμερα Κυριακή 17.11.2024 ο Νίκος Λαμπαδάς του Κωνσταντίνου 1896-1969 και της Γεωργίτσσς (1902-1987) που γεννήθηκε πριν 90 χρόνια στο Αντρώνι.

Η τελετή του αποχωρισμού και η ταφή θα σα γίνει την Τρίτη 19.11.2024 στις 13:00, στο κοιμητήριο Ζωγράφου.

Στην σύζυγό του Ελένη  στα παιδιά του Κώστα, Ιωάννα, Γίώργο, στα αδέλφια του Χρήστο, Αθανασία και σε όλους τους συγγενείς του εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια!

Ο κυρ Νίκος Λαμπαδάς (έτσι τον αποκαλούσα), ήταν ένας από τους καλύτερους φίλους μου στο χωριό. Με βοήθησε αρκετά στις έρευνές μου για την ιστορία του Αντρωνίου! Επίσης βοήθησε με το Λαμπαδέικο σόι αλλά και με τα άλλα σόγια των Αντρωναίων. Μεσολάβησε επίσης να συναντήσω τον μπάρμπα Νικάκη και τον χειμώνα του 2018 με έφερεσε επαφή με τον κυρ Γιώργη Αβράμη στην Αθήνα που ήταν μια αστείρευτη πηγή πληροφοριών σχετικά με το Αντρώνι. Τα καλοκαίρια (από το 2004) με περίμενε στην παράγκα του Μερεμέτη (έτσι την έλεγε), κάθε πρωί να με κεράσει καφέ. Σχετικά με την περιπέτειά μου με καλούσε σχεδόν κάθε εβδομάδα στο τηλέφωνο να μάθει νέα μου και να με ενθαρρύνει. 

Ιδρυτικό μέλος και πρώτος πρόεδρος του συλλόγου Αντρωναίων το 1966 στην Αθήνα μαζί με τους Δημήτρη Χρυσανθόπουλο (Πρίμη), τον Θεοδωράκη Ζαχαρόπουλου, τον Γιώργη Αβράμη του Στάθη, τον Θανάση Αβραμόπουλο και άλλους.

Το βιογραφικό που του ζήτησα: 

Βιογραφικό:

Γεννήθηκα στο Αντρώνι Ηλείας το 1934 από τον Κωνσταντίνο και την Γεωργία Λαμπαδά.

Μετοίκησα στην Αθήνα το έτος 1950

Έως το 1954 δούλευα σε μπακάλικο στο Πέραμα (μπακαλόγατος) και σε σχολή οδηγών όπου αυτοδίδακτος έμαθα και δίδασκα μηχανολογία.

Το 1954 κατετάγην εθελοντής στην Αεροπορία όπου έμαθα την τέχνη του μηχανικού αυτοκινήτου.

Το 1956 απολύθηκα δούλεψα ως οδηγός στο πρακτορείο φορτηγών «Πανουργιάς».

Τότε γνώρισα την κυρά Ελένη, παντρευτήκαμε και αποκτήσαμε τρία παιδιά, τον Κώστα, την Ιωάννα και τον Γιώργο.

Στο διάστημα αυτό αγόρασα ένα ΙΧ αυτοκίνητο που μετέτρεψα σε πειρατικό «ΤΑΧΙ» ως που το 1964 πήρα νόμιμη άδεια.

Συνταξιοδοτήθηκα το 1994.

Φίλοι μου είναι όλοι με καταγωγή από το Αντρώνι και όχι μόνο.

Ξεχωρίζω όμως δύο, τον Βασίλη Παπαντώνη που αναμόρφωσε το Αντρώνι και τους συνοικισμούς του και τον Κώστα Παπαντωνόπουλο οποίος παλεύει να δημιουργήσει κάτι παραπάνω για το χωριό μας!

Η θέση του στην πλατεία στο Αντρώνι.

Εδώ θα αναρτήσουμε αρκετό υλικό σχετικά με τον κυρ Νίκο!

16 ΧΡΟΝΙΑ στο Facebook

Σήμερα κλείνουν 16 χρόνια από τη δημιουργία της ομάδας Aντρώνι - Ανδρώνι- Antroni-Androni! Σας ευχαριστούμε όλους που βοηθάτε αυτή την κοινότητα να παραμένει ισχυρή.

Σχόλια στο Facebook:

Basilis Lazarakis

Φίλε Κώστα Αυτό που δημιούργησες δεν είναι απλά μια ομάδα Είναι ηλεκτρονική βιβλιοθήκη. Ένας θησαυρός γνώσεων που μπορούν να αποκτήσουν μόνο όσοι δεν έχουν συμπλέγματα. Έχω πει πολλές φορές ότι είσαι ακούραστος Λάθος λέξη. Υπερβατικός ταιριάζει καλύτερα. Γιατί υπερβαίνεις εαυτόν, έχοντας να δώσεις ένα παράλληλο και δύσκολο αγώνα Αλλά συνεχίζεις...Σου εύχομαι να είσαι κατά το μάλλον δυνατόν υγειης.

Υ.Γ. Το μόνο μου παράπονο από σένα είναι που δεν αφήνεις να κόψω αυτή την αγραπιδια στα Κατσαντωνεικα. Δεν πιστεύω να πετάς και... τσακάλια.

2 ημ.

Απάντηση

Κοινοποίηση

Λεμονιά Στεργιοπούλου

Πολλά μπράβο !!Για την προσπάθεια που δεν εγκαταλείπεις για την επιμονή την αγάπη για τα μέρη μας και προπάντων για την εντιμότητά σου !

Περί της αφεντιάς μου στην πλατεία Αντρωνίου!

Ένα κείμενο που μου έστειλε ένας καλός φίλος να μου φτιάξει την διάθεση…!

Πριν κάμποσα χρόνια, τότε που ο Σύλλογος Ωλονός ήταν στις δόξες του και οι συζητήσεις στα χωριά μας ήταν γύρω από τον Ωλονό, έναν δυναμικό καταγγελτικό Σύλλογο που όπως θα γνωρίζετε προσέφερε στον τόπο μας.

Από πλευράς μου δεν υπάρχει καμία παρεξήγηση με τους αγαπητούς συμπατριώτες μου που σχολιάζουν την αφεντιά μου αντίθετα το διασκέδασα κιόλας για αυτό το ανέβασα να διασκεδάσει και εσάς!

Ο περιβόητος διάλογος:

Θανάσης: μιλάς με τον Αλέκο; Ρωτάει τον συνομιλητή του.

Είσαι οικολόγος;;;

Γιατί ο Αλέκος Συλάιδος είναι οικολόγος!!!

Τι εννοείς;

Θανάσης: Έγινε οικολόγος παιζάκι μου. Που είσαι εσύ;;;

έγινε οικολόγος με τον Πλιεγκάκο!!!

Θέλουμε να κότσουμε μια αγραπιδιά στον κήπο μας κ´ πρέπει να πάρουμε την άδεια του Πλίεγκα!!!

Γιόμισε ο τόπος χορτάρια κ´ δεν κοτάμε να τα κόψουμε!

Λέει κάποιος από την ομήγυρη: Δηλαδή δεν κάνει να κόψω το έλατο που μας στράβωσε;

Θανάσης: Για τράβα συ να το κόψεις;

-Θα σε κλείσει μέσα!!!

-Λέω εγώ με γέλια: έλα δεν μπορεί να είναι έτσι!!

Θανάσης: τράβα τότε να κόψεις την αγραπιδιά από τον κήπο μου!!!

-Είναι άθεος …, κ´ δεν αφήνει!!!

-Γυρίζει με ένα της Καραμάνας πάνου τα βουνά!!

Τότε επεμβαίνει ο Βάιος κ λέει:

Ωωωω κακόπαθα ο μαύρος!!! Μια χρονιά εκείνο της Καραμάνας ήρθε τις αποκριές και φόραγε ένα ζουρλομανδύα με κάτι τσέπια να!!!!

Του είπε ο Σκούλικας

Ο Πλιέγκας σου φταίει ρε…,

ή από το πολύ τσίπουρο δεν μπορείς να την κόψεις;

ΚΩΛΟΚΟΥΜΠΙ…!

Επιμέλεια καταγραφή Ηλίας Τουτούνης

Κωλοκούμπι στην ντοπιολαλιά μας λέγαμε κάθε κάθισμα, που κάθεται ο άνθρωπος σε όποιο σχήμα κι αν έχει και όποια ονομασία του έχουν δώσει. Η λέξη είναι σύνθετη από το κώλος και ακουμπάω ή κάθομαι.

Κωλοκούμπι είναι το σκαμνί, η καρέκλα, η πολυθρόνα, το τσουκάρι, το αγκωνάρι, ο καναπές, ο πάγκος, παγκάκι, το κούτσουρο, το λιθάρι (κωλολίθι), το τσούμπι, το στρουγκολίθι, το μαξιλάρι, μισόγιομα σακιά, η σέλα, το σαμάρι, σπιτολίθι, πεζούλι, η πλάτη των μεγάλων ζώων, κερκίδες, σκαλοπάτια, στασίδια, κρεβάτια, κι άλλα διάφορα αντικείμενα που ήταν πρόσφορα για κάθισμα και κάθε είδος που το χρησιμοποιούμε για να καθόμαστε.
Το σκαμνί λατινική scamnum, είναι μια ξύλινη κατασκευή από σανίδια. Για να κατασκευάσουν ένα σκαμνί χρειάζονταν πέντε σανίδια και λίγες πρόκες. Υπήρχαν τα κοντασκάμνια τα κουτσοσκάμνια τα ψηλοσκάμνια και τα μακρυσκάμνια, και παρασκάμνια δηλαδή οι πάγκοι.

Παρουσίαση βιβλίου του Ηλία Τουτούνη για το χωριό Άγιος Ιωάννης, του οικισμού Τσιχλέικα Αμαλιάδος

Έπειτα από πολλή δουλειά ο σύλλογος μας κατάφερε και έκδοσε το Βιβλίο του χωριού μας Αγίου Ιωάννη, του οικισμού Τσιχλεικα και την δεκάχρονη ιστορία του συλλόγου μας. Συγγραφέας του βιβλίου είναι ο γνωστός ιστοριοδίφης και λαογράφος Ηλίας Τουτουνης.

Σας περιμένουμε στην παρουσίαση του που θα γίνει στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Ήλιδας (στην Σοχιά) στις 7:30 το βράδυ την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2024.
Θα προβληθεί και άγνωστο φωτογραφικό υλικό από το βιβλίο.

Κεντρική Σελίδα

Ο Τόπος μας

Παράδοση

Πολυμέσα

Ιστορία

Αναδημοσιεύσεις

Free Joomla! templates by Engine Templates