Ο Ιμπραήμ πασάς σχεδίαζε να υποτάξει την Γορτυνία και να εγκαταστήσει φρουρά στην Καρύταινα, η οποία ήταν ακόμη ελεύθερη, για να ενθαρρύνει τους προσκυνημένους Πυργιώτες, Φαναρίτες και όσους Καλαβρυτινούς και Πατρινούς επέμεναν στο προσκύνημα. Ακόμη κάλεσε τον Ντελή - Αχμέτ και τον τουρκοπροσκυνημένο καπετάν Δημήτρη Νενέκο από την Ζουμπάτα να τον βοηθήσουν. Έτσι θα εξασφάλιζε την ελεύθερη επικοινωνία με την Αχαΐα και Ηλεία.

Ο Ντελή - Αχμέτ με τον Δημήτριο Νενέκο και με 2.000 άνδρες Αιγυπτίους και προσκυνημένους, κίνησαν από την Γαστούνη με σκοπό να αφανίσουν τους απροσκύνητους, της Βόρειας ημιορεινής και ορεινής Ηλείας^[1]. Σχεδόν ανενόχλητοι πέρασαν από την Πηνεία την Ωλένη, την Φολόη και κατευθύνθηκαν προς την Δίβρη. Στην θέση Καλλιμάνι και Διβριώτικα Αμπέλια, δεν κατόρθωσαν να περάσουν, γιατί εκεί συνάντησαν την γενναία αντίσταση των οπλαρχηγών της Ορεινής Ηλείας.

Οι ντόπιοι πολεμιστές που ήσαν οι Διβριώτες του Αγγελή Πετραλιά, του ηγούμενου Παρθενίου της Άνω Μονής Δίβρης, του Ρόδη Μερκούρη, του Χρυσανθάκη Αθανασόπουλου και άλλων καπεταναίων με τα παλικάρια τους, είχαν ακροβολισθεί, στις θέσεις στου Καλλιμάνι και στα Διβριώτικα Αμπέλια. Όταν οι Τούρκοι έφθασαν εκεί κοντά στην Δίβρη^[2], ο Γενναίος Κολοκοτρώνης βρισκόταν στο Λιβάρτζι. Γράφει ο Γενναίος:^[3]“…Αφού υπήγαν στα αμπέλια τους, αμέσως επροσκύνησαν και επρόφθασε και ο Γενναίος έπειτα από τρεις ώρες και εστρατοπέδευσεν ο Γενναίος απέναντι των Τούρκων μία ώρα…” Τα δε κύρια σώματα του Γεωργίου Σισίνη, του Δημητράκη Πλαπούτα και του Γενναίου Κολοκοτρώνη, είχαν λάβει θέσεις πίσω από τους ακροβολισμένους, για να επικουρούν σε περίπτωση που διασπούσε η πρώτη αμυντική γραμμή.

ΚΛΟΠΗ ΒΟΩΝ 

Γράφει Ημίν ο εν Πύργω ανταποκριτής:

Η ζωοκλοπή εις τον δήμον Λαμπείας ακμάζει και βασιλεύει εν όλη τη μεγαλοπέπειά της.

Καθά αγγέλλεται εκ Δίβρης εις το χωρίον Μοστενίτσα άγνωστοι έκλεψαν 4 βόας εις τον ιερέα του χωρίου Αυγερινόν Βουτσήν.

Ο αστυνόμος κ. Κάτρης ενεργήσας δραστηρίως ανεκάλυψε τους βους δεδομένους εντός δάσους.

ΜΟΣΤΕΝΙΤΣΑ 6.01.1903

Γράφει: ο Κώστας Παπαντωνόπουλος

Από την Κάπελη το 2009 στην Eurovision το 2022

Η Ανδρομάχη Δημητροπούλου γεννήθηκε το 1995 στο Σίγκεν της Γερμανίας και σε ηλικία 10 ετών μετακόμισε στην Ελλάδα με τους γονείς της. Η καταγωγή του πατέρα της είναι από τα Λεχαινά και της μητέρας της από τα Γιάννενα. Με τη μουσική ασχολιόταν από παιδί. Ο παππούς της ήταν ψάλτης και ο θείος της ρεμπέτης.

Σε ηλικία 14 ετών, στις 7 Αυγούστου του 2009 έλαβε μέρος στον διαγωνισμό δημοτικού τραγουδιού, που διοργανώθηκε από το δήμο Λασιώνος στο χώρο δασικής αναψυχής του δρυοδάσους Φολόης στην Κάπελη με το ηπειρώτικό τραγούδι «άσπρο τριαντάφυλλο κρατώ…»^[1]. Στον διαγωνισμό μαζί με την Ανδρομάχη έλαβαν μέρος και 5 άλλα τσορομπίλια όπου όλα έλαβαν αναμνηστικό έπαινο.

Την διοργάνωση συντόνιζε ο φίλος συγγραφέας και λαογράφος κ. Ηλίας Τουτούνης.

Γράφει: ο Κώστας Παπαντωνόπουλος

Η Τσικνοπέμπτη είναι και σήμερα η μέρα της κρεοφαγίας, του ποτού και της διασκέδασης. Σε κάθε αυλή, μαγαζί, μπαλκόνι και ταράτσα κυριαρχούν οι ψησταριές με μεζέδες αλλά και στα μαγαζιά το βράδυ επικρατεί το αδιαχώρητο για να τηρηθεί το έθιμο. Γιορτάζεται 11 μέρες πριν την καθαρά Δευτέρα. Η Πέμπτη όπως είναι γνωστό βρίσκεται ανάμεσα από την Τετάρτη και Παρασκευή, νηστίσιμες μέρες, των Ελληνορθόδοξων. Πήρε το όνομα της από την λέξη «τσίκνα» την ιδιαίτερη μυρωδιά του καμένου - καλοψημένου κρέατος.

Σε όλη την περιφέρεια της Πελοποννήσου, έσφαζαν χοιρινά από τα οποία παρασκεύαζαν διάφορα τρόφιμα, μεταξύ των οποίων πηχτή, τσιγαρίδες, λουκάνικα, και παστό. Έφτιαχναν επίσης αλοιφή, σαπούνι και με το δέρμα του τα γουρουνοτσάρουχα.

Παρόμοιες γιορτές με την Τσικνοπέμπτη έχουν ακόμα και στην ευρώπη όπως οι Γερμανοί, την «Weiberfastnacht», οι Γάλλοι, την «Mardi Gras» κλπ.

Τα χοιροσφάγια ή γουρουνοσφάγια ήταν ένα έθιμο των χωριών της Ορεινής Ηλείας που κράτησε ως και την δεκαετία του 1970. Από εκεί και ύστερα ως σήμερα έχει σχεδόν εκμηδενιστεί και σπάνια ακούγονται σκουσμάρια από γουρούνια.