Γράφει ο Κώστας Παπαντωνόπουλος
Η βύθιση του ατμόπλοιου «Χειμάρρα», στις 19 Ιανουαρίου 1947 στον Νότιο Ευβοϊκό, είναι το πιο πολύνεκρο ναυτικό δυστύχημα στη χώρα μας. Έμεινε στην ιστορία ως «Ο Τιτανικός της Ελληνικής Ακτοπλοΐας» .
Το επιβατηγό ατμόπλοιο «Χειμάρρα», απέπλευσε στις 8:30 το πρωί της 18ης Ιανουαρίου 1947, από τη Θεσσαλονίκη για τον Πειραιά, με 544 επιβάτες και 86 άνδρες πλήρωμα.
Στα μέσα του χειμώνα πριν 74 χρόνια της 19ης Ιανουαρίου του 47, το «Χειμάρρα» πήρε μαζί του στον παγωμένο βυθό και τον συμπατριώτη μας Γεώργιο Συλάιδο (1914-1947), πρωτότοκο γιό του Ιωάννη Συλάιδου (1880) (Κορμπακόγιαννη).
Ο Γιώργης, 33 χρονών τότε,υπηρετούσε στην χωροφυλακή. Τα ξημερώματα, στις 18 του Γενάρη 1947 ενώ διασκέδαζε στην Θεσσαλονίκη με τον συμπατριώτη του Γιάννη Κότσαλη (Ζαΐμη) και με εκλεκτή παρέα, τον ειδοποίησαν να συνοδεύσει τους πολιτικούς κρατούμενους στο επιβατηγό πλοίο «Χειμάρρα» που θα τους κατέβαζαν στον Πειραιά και από εκεί θα οδηγούνταν στα γνωστά ξερονήσια.
Ακούστηκαν πολλά για το ναυάγιο τότε όπως αυτό που υποστηρίζει ο Κώστας Συλάιδος (Μαδούρης που βοήθησε στο όλο ιστορικό), ότι το σκάφος το έριξε στα βράχια ο καπετάνιος, προκειμένου να αποδράσουν οι αριστεροί κρατούμενοι.
Υπήρξαν όμως και άλλες εκδοχές που θα αναπτύξουμε παρακάτω.
Με το άγγελμα για τον χαμό του Γιώργη έγινε μεγάλος θρήνος στο χωριό του το Αντρώνι καθότι η οικογένεια ήταν πολυμελής και ο ίδιος πολύ αγαπητός. Ήταν εφτά αδέλφια, τέσσερες τσούπες, η Μαρία, η Βασίλω, η Αθίτσα, η Νικολίτσα και τρία σερνικά, ο Γιώργος, ο Αργύρης και ο Νίκος.
Για την απώλεια του πλοίου το Ελληνικό Δημόσιο εισέπραξε από την ασφάλεια 70.000 λίρες Αγγλίας που μέρος από αυτά τα χρήματα πήραν και οι οικογένειες των πνιγμένων.