Επιμέλεια καταγραφή Ηλίας Τουτούνης

Κωλοκούμπι στην ντοπιολαλιά μας λέγαμε κάθε κάθισμα, που κάθεται ο άνθρωπος σε όποιο σχήμα κι αν έχει και όποια ονομασία του έχουν δώσει. Η λέξη είναι σύνθετη από το κώλος και ακουμπάω ή κάθομαι.

Κωλοκούμπι είναι το σκαμνί, η καρέκλα, η πολυθρόνα, το τσουκάρι, το αγκωνάρι, ο καναπές, ο πάγκος, παγκάκι, το κούτσουρο, το λιθάρι (κωλολίθι), το τσούμπι, το στρουγκολίθι, το μαξιλάρι, μισόγιομα σακιά, η σέλα, το σαμάρι, σπιτολίθι, πεζούλι, η πλάτη των μεγάλων ζώων, κερκίδες, σκαλοπάτια, στασίδια, κρεβάτια, κι άλλα διάφορα αντικείμενα που ήταν πρόσφορα για κάθισμα και κάθε είδος που το χρησιμοποιούμε για να καθόμαστε.
Το σκαμνί λατινική scamnum, είναι μια ξύλινη κατασκευή από σανίδια. Για να κατασκευάσουν ένα σκαμνί χρειάζονταν πέντε σανίδια και λίγες πρόκες. Υπήρχαν τα κοντασκάμνια τα κουτσοσκάμνια τα ψηλοσκάμνια και τα μακρυσκάμνια, και παρασκάμνια δηλαδή οι πάγκοι.

Έπειτα από πολλή δουλειά ο σύλλογος μας κατάφερε και έκδοσε το Βιβλίο του χωριού μας Αγίου Ιωάννη, του οικισμού Τσιχλεικα και την δεκάχρονη ιστορία του συλλόγου μας. Συγγραφέας του βιβλίου είναι ο γνωστός ιστοριοδίφης και λαογράφος Ηλίας Τουτουνης.

Ένα κείμενο που μου έστειλε ένας καλός φίλος να μου φτιάξει την διάθεση…!

Πριν κάμποσα χρόνια, τότε που ο Σύλλογος Ωλονός ήταν στις δόξες του και οι συζητήσεις στα χωριά μας ήταν γύρω από τον Ωλονό, έναν δυναμικό καταγγελτικό Σύλλογο που όπως θα γνωρίζετε προσέφερε στον τόπο μας.

Από πλευράς μου δεν υπάρχει καμία παρεξήγηση με τους αγαπητούς συμπατριώτες μου που σχολιάζουν την αφεντιά μου αντίθετα το διασκέδασα κιόλας για αυτό το ανέβασα να διασκεδάσει και εσάς!

Ο περιβόητος διάλογος:

Θανάσης: μιλάς με τον Αλέκο; Ρωτάει τον συνομιλητή του.

Είσαι οικολόγος;;;

Γιατί ο Αλέκος Συλάιδος είναι οικολόγος!!!

Τι εννοείς;

Θανάσης: Έγινε οικολόγος παιζάκι μου. Που είσαι εσύ;;;

έγινε οικολόγος με τον Πλιεγκάκο!!!

Θέλουμε να κότσουμε μια αγραπιδιά στον κήπο μας κ´ πρέπει να πάρουμε την άδεια του Πλίεγκα!!!

Γιόμισε ο τόπος χορτάρια κ´ δεν κοτάμε να τα κόψουμε!

Λέει κάποιος από την ομήγυρη: Δηλαδή δεν κάνει να κόψω το έλατο που μας στράβωσε;

Θανάσης: Για τράβα συ να το κόψεις;

-Θα σε κλείσει μέσα!!!

-Λέω εγώ με γέλια: έλα δεν μπορεί να είναι έτσι!!

Θανάσης: τράβα τότε να κόψεις την αγραπιδιά από τον κήπο μου!!!

-Είναι άθεος …, κ´ δεν αφήνει!!!

-Γυρίζει με ένα της Καραμάνας πάνου τα βουνά!!

Τότε επεμβαίνει ο Βάιος κ λέει:

Ωωωω κακόπαθα ο μαύρος!!! Μια χρονιά εκείνο της Καραμάνας ήρθε τις αποκριές και φόραγε ένα ζουρλομανδύα με κάτι τσέπια να!!!!

Του είπε ο Σκούλικας

Ο Πλιέγκας σου φταίει ρε…,

ή από το πολύ τσίπουρο δεν μπορείς να την κόψεις;

Συλλογή επιμέλεια Ηλίας Τουτούνης

Παστούρωμα (ή μπαστούρωμα ή περδούκλωμα ή κιουστέκι ή περδούκλι) στην τοπική διάλεκτο λέγεται “πεδούκλι”, μπουκαγιά ή και αλπουτζάρισμα είναι το μεταξύ τους δέσιμο των ποδιών ενός ζώου. Συνήθως για να πεδουκλώσει κάποιος ένα ζώο έδενε το ένα μπροστινό και ένα πίσω της ίδιας πλευράς ή χιαστά ή και τα πόδια ανά δύο δεμένα το λεγόμενο διπλοπεδούκλι.

Πεδούκλι κατά μια άποψη η λέξη προέρχεται από το λατιν. Pediculus που σημαίνει πόδι. Κατ’ άλλους από τον συμφυρμό των λατιν. pedica που σημαίνει δεσμός pedoula, πληθ. του pedoule που σημαίνει πέλαμα, πόδι.