Φωτογραφίες από το πρώτο αντάμωμα των συμμαθητών το 2007

Φωτογραφίες από το πρώτο αντάμωμα παλιών συμμαθητών και καθηγητών του Γυμνασίου Λαμπείας που έγινε ύστερα από 40 χρόνια στις 28-29 Ιουλίου 2007.

Στην περσινή συνάντηση, τον Αύγουστο του 2019, ανέλαβα την ευθύνη να σας παρουσιάσω σταδιακά από εδώ όλο σχεδόν το υλικό που διαθέτουμε σε βίντεο και φωτογραφίες από το Γυμνάσιο της Δίβρης.

Ξεκινώ σήμερα από την πρώτη συνάντηση του 2007 που εγώ ήμουν απών αλλά όλοι σχεδόν ήσασταν εκεί,πολλοί μαθητές, όλοι οι καθηγητές μας και ο αείμνηστος Κώστας Ασλανίδης.

Στην συνάντηση αυτή έμαθα ότι είχε γίνει αναφορά στους απόντες συμμαθητές μας και "πήγε το δάκρυ κορόμηλο". Έκτοτε στις επόμενες τρεις συναντήσεις καμία αναφορά σε αυτό το θέμα.

Γνωρίζω ότι η λύπη είναι ψυχικό συναίσθημα με έκδηλα τα χαρακτηριστικά της στενοχώριας, του πόνου ακόμη και της οδύνης. Μαζί όμως με την χαρά της συνεύρεσης αξίζουν ένα δάκρυ και όσοι έφυγαν από κοντά μας.

Επειδή εδώ οι φωτογραφίες είναι πολλές και ο όγκος μεγάλος για το διαδίκτυο, σκέφτηκα να τις τοποθετήσω όλες σε ένα βίντεο όπου το ανέβασα στο youtube για να μείνει και να μπορούν να το δουν ή να το αποθηκεύσουν όλοι. Εάν πάλι κάποιος επιθυμεί να έχει τις φωτογραφίες  μία-μία, μπορεί να τις ζητήσει από την αφεντιά μου. Όλο αυτό το υλικό προέρχεται από τον συμμαθητή μας Γιάννη Ντινόπουλο που διοργάνωσε και την τελευταία μας συνάντηση.

Στη συνέχεια θα αναρτήσω σπάνιες φωτογραφίες από τη σχολική περίοδο, κατόπιν από το οικοτροφείο και πολύ αργότερα (όταν θα έχουμε ημερομηνία για την επόμενη) θα παρουσιάσω την τελευταία συνάντηση του 2019 που θα είναι και πολύ ενδιαφέρουσα.

Υπάρχει όμως ένα κενό με βίντεο από την συνάντηση του 2010 που έχει χαθεί από το αρχείο μου. Θα βάλω όμως όσες φωτογραφίες πήρα από τον  Γιάννη και θα ήθελα εδώ να παρακαλέσω όσους έχουν υλικό από την συνάντηση να μας το δώσουν ή να το δημοσιοποιήσουν ο ίδιοι. 

Κώστας Παπαντωνόπουλος Γενάρης 2020

Υγ. Στο βίντεο τραγουδάει η Σταυρούλα Δαλιάνη, (λίγο παραπάνω από τη Δίβρη) σε καταγραφή για την διάσωση των δημοτικών μας τραγουδιών με τον φίλο μου λαογράφο, Ηλία Τουτούνη.

2007 Ανακοίνωση Α' Συνάντησης Συμμαθητών Γυμνασίου Λαμπείας http://www.antroni.gr/index.php/o-topos-mas/meletes-pnevmatika/sxoleia-ekpaidefsi/1189-gymnasio-lampeias-divris

Τέταρτο αντάμωμα συμμαθητών στις 24 Αυγούστου 2019 στη Δίβρη http://www.antroni.gr/index.php/8-frontpage/1625-tetarto-antamoma-symmathiton-stis-24-avgoystou-2019-sti-divri

Γυμνάσιο Σιμόπουλου (Βιβλίο) 1973-74

 ΑΘΗΝΑ - ΜΗΤΗΡ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΟΥ ΜΙΚΤΟΥ ΕΞΑΤΑΞΙΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΥ 1973-74 

(ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ)

"Αθηνά - Μήτηρ" ονόμασαν το πόνημά τους οι μαθητές και οι καθηγητές στο εξατάξιο Γυμνάσιο Σιμόπουλου που το εξέδωσαν με σκοπό όπως λέγουν στο εισαγωγικό σημείωμα, να φέρουν σε πνευματική επαφή το σχολείο και τους λειτουργούς του με το ευρύτερο κοινό.

Ήθελαν λένε, να σχηματίσουν άποψη οι γονείς και οι κηδεμόνες των μαθητών αλλά και οι άλλοι πολίτες με το έργο που επιμελείτο στο σχολείο τους.

Γνώριζαν από τότε, ότι με τη δημοσίευση των «Χρονικών» του Σχολείου τους και τις εργασίες των μαθητών τους, ότι αφήνουν παρακαταθήκη σε μας να γνωρίσουμε την ιστορία της επαρχίας τους.

Δεν θα κρίνουμε σήμερα τα άλλα…, που αναφέρονται στο εισαγωγικό σημείωμα γιατί τότε..., το σχολικό έτος 1973 - 74 ήταν ακόμη δικτατορία και δικαιολογεί κάποιες θεοκρατικές και αντικομουνιστικές κορώνες.

Τέταρτο αντάμωμα συμμαθητών στις 24 Αυγούστου 2019 στη Δίβρη

Με πρωτοβουλία των συμμαθητών μας Γιάννη Ντινόπουλου και Φώτη Αναστόπουλου θα πραγματοποιηθεί και φέτος συνάντηση των τάξεων, 1968 - 69 - 70 παλιών συμμαθητών και καθηγητών του Γυμνασίου Λαμπείας, το Σάββατο, στις 24 Αυγούστου 2019 και ώρα 18:00 στο Γυμνάσιο της Δίβρης.
Εν όψει αυτής της συνάντησης, ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και εννοώ τους καθηγητές και τους συμμαθητές μου, στιγμές από το προηγούμενο αντάμωμα που έγινε πριν πέντε χρόνια στο προαύλιο του Γυμνασίου Λαμπείας.
Πως περνούν τα άτιμα τα χρόνια; Τρία-τρία τα κατεβαίνουμε τα σκαλοπάτια…!
Ήταν ημέρα Σάββατο και τότε, στις 23 Αυγούστου 2014.
Από νωρίς το απόγευμα άρχισαν να ανηφορίζουν προς το γυμνάσιο – προσκύνημα οι προσερχόμενοι και να σου οι αγκαλιές, τα φιλιά και τα πρώτα πηγαδάκια με συζητήσεις από «παλιούς γνώριμους», αναπολώντας με νοσταλγία το παρελθόν.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ’’ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ’’

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ''ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ'' ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ 1819 ΜΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΔΑΣKΑΛΟΣ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΚΡΕΣΤΕΝΙΤΗΣ AΛΛΑΖΕ ΤΑ ΒΑΦΤΙΣΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΕ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ.(Λυσίας, Θαλλής, Χείλων )
Το ιστορικό ''ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ'' ιδρύθηκε από τον δάσκαλο του γένους και πολιτικό Λυκούργο Κρεστενίτη. Το 1819 ύστερα από επέμβαση του Πατριαρχείου το Σχολείο Πύργου έκλεισε επειδή ο Κρεστενίτης κατηγορήθηκε ότι άλλαζε τα βαφτιστικά ονόματα των μαθητών του και τους έδινε Αρχαία Ελληνικά ονόματα. Όταν πήγαινε στο σχολείο κάποιος νέος μαθητής ο Κρεστενίτης, παρουσία των συμμαθητών του έλεγε: Ιδού τώρα δεν είναι το όνομα σου Παύλος, Πέτρος ή Ιωάννης, αλλά Θαλής, Λυσίας, Θεμιστοκλής κλπ. Και ο ίδιος άλλαξε το βαφτιστικό του όνομα Αντώνιος και πήρε το όνομα του Σπαρτιάτη Βασιλιά ΛΕΩΝΙΔΑ τον οποίο και θαύμαζε. Επειδή το Εβραιοχριστιανικό κατεστημένο του Πύργου προγραμμάτιζε να τον δολοφονήσει, ο μεγάλος αυτός αγωνιστής για να γλυτώσει την ζωή του, εγκατέλειψε τον Πύργο και επέστρεψε μετά την κήρυξη της επανάστασης. Το κλείσιμο του σχολείου Πύργου ήταν αποκλειστικό έργο της εκκλησίας. Τότε στον Πύργο δεν κατοικούσαν Τούρκοι εκτός από τον Ζαπίτη και μερικές υποτακτικές του οικογένειες. Οι Τούρκοι δεν επενέβαιναν στις εσωτερικές υποθέσεις των Ελλήνων, το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η είσπραξη των φόρων και το μπαξίσι.