Τώρα που βρέθηκε και το φάρμακο…,
εδώ θα την βγάλω τον Αύγουστο, παρά δίπλα στην ταβέρνα του Ταμπουρόγιαννη με τους εξαίσιους μεζέδες και το κρασί των Κενταύρων!
Θα «παρκάρω» τις νεράιδες μου στην μοντέρνα παιδική χαρά που φρόντισε να γίνει ο συνοδοιπόρος μου στον «Ωλονό» Ανδρέας Χρονόπουλος και όχι οι καρεκλοκένταυροι του δήμου Ολυμπίας.
Ελάτε να με βρείτε…,
στην «καρδιά» του δρυοδάσους Φολόης στην Γιάρμενα και το κρασί…, κερασμένο!
Δημοσιεύτηκε αρχικά στο facebook και ακολουθούν ενδιαφέροντά σχόλια:
Σωτήρης Σωτηρόπουλος Κάποια στιγμή θα ανταμώσουμε εκεί στου ακτιβιστή "Ταμπουρόγιαννη" ...Ο φίλος Ανδρέας Χρονόπουλος φρόντισε (καλά ο Δημος "περί άλλα τυρβαζει" και μηχανεύεται) και μπράβο του Ανδρέα. Ήθελα να μάθω πόθεν η δαπάνη για την ωραία Παιδική χαρά;
Νίκος Ζήρος Θα συντονιστούμε, ελπίζω, θέλω να μάθω και να δω...
Δημητρης Παπαντωνης Καλη η ταβέρνα στην γιαρμενα αλα ας φτιάξουν και κάτι στο αντρωνι που το έχουν εγκαταλειπψει
Kostas Papantonopoulos «Θου, κύριε, φυλακήν τω στόματί μου…» ξάδελφε; Συγγενείς σου διαφεντεύουν το Αντρώνι χρόνια τώρα και σύ θα ξέρεις πόσο τηλωμένοι είναι εις βάρος του χωριού βεβαίως - βεβαίως!
Σχόλια στην ομάδα: ΟΡΕΙΝΗ ΗΛΕΙΑ (oreini ileia) -ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ
Andreas Athanasopoulos Διαχειριστής: μπράβο στον Ανδρέα Χρονόπουλο. Νομίζω ότι δεν είναι μόνο για το χωριό της Φολόης αλλά και για τα γύρω χωριά η παιδική χαρά . Ο τέλειος συνδυασμός με την υπέροχη ταβέρνα του Ταμπουρόγιαννη και το πανέμορφο δάσος
Papaioannou Dimitris :Ωραία η παιδική χαρά - αν και κατά την ταπεινή μου γνώμη τα παιδιά στην Γιάρμενα δεν έχουν ανάγκη από «αστικού τύπου» παιδικές χαρές μιας και είναι χωριό και από τα πιο όμορφα μάλιστα - αλλά λίγο πριν την είσοδο, στην στροφή επάνω, υπάρχει μια κανονική ΧΩΜΑΤΕΡΗ που όχι μόνο υφίσταται για σχεδόν 10 χρόνια αλλά δεν φαίνεται και κανείς να θέλει να την καταργήσει! Και για όσους δεν κατάλαβαν, η «χωματερή» δεν είναι άλλη από τον χώρο των κάδων με φόντο τις ευθύκορμες βελανιδιές του Δρυοδάσους! Βλέπουμε λοιπόν να υπάρχουν ταυτόχρονα και τα καλά και τα κακά του πολιτισμού μας, η «εξέλιξη» και η «οπισθοδρόμηση»! Το κλειστό Μουσείο και οι βρώμικοι κάδοι και μια ολοκαίνουργια παιδική χαρά! Απορίας άξιον πώς ως κοινωνία, δεν λύνουμε πρώτα τα χρόνια προβλήματα αλλά τα παραμελούμε και τα αφήνουμε να «σαπίζουν» «μαυρίζοντας» έτσι καθετί όμορφο και λαμπρό που βρίσκεται δίπλα τους!
Katerina Papatheodorou :Γιατί να αναφερθεί το Μουσείο άλλωστε; Σάμπως είναι ανοιχτό; Το καλό με τη δημιουργία της παιδικής χαράς είναι ότι δεν θα φέρνουν μέσα τα άλογα, γιατί κάποιο φεγγάρι το είχαν κάνει στάβλο. Να μην μιλήσω για τις τουαλέτες που έχουν μετατραπεί σε αποθήκη σιτηρών.
Το χειρότερο είναι που μέλη του συλλόγου Φολοητων "Ο Κένταυρος" πήγαμε εθελοντικά και αφιλοκερδώς να καθαρίσουμε και το μουσείο και το μικρό χώρο που χρησιμοποιείται ως γραφείο και μάλιστα θέλαμε να φτιάξουμε εκεί δανειστική βιβλιοθήκη και μας είπαν ότι θα μας φέρουν τον εισαγγελέα!!
Που θέλω να καταλήξω; ότι εφόσον η Φολοη έχει το δάσος, αυτός ο χώρος με την ταβέρνα, την παιδική χαρά και το μουσείο θα έπρεπε να είναι πραγματικά στολίδι για το χωριό και την περιοχή, συνδυάζοντας γνώση και αναψυχή.
Μακάρι τώρα που έγινε η παιδική χαρά, η οποία είναι πραγματικά πανέμορφη, να δείξουμε και στο μουσείο το ενδιαφέρον και το σεβασμό που πρέπει.
Kostas Papantonopoulos :Συντάκτης
Απάντηση στα σχόλια...:
Αγαπητέ Ανδρέα Αθανασόπουλε, όπως είδες παραπάνω…, αναφέρθηκα με κολακευτικά λόγια στην αγαπημένη Γιάρμενα και γενικότερα στα τέσσερα σημεία που είναι τα δυό πρόσωπα, του Ανδρέα και του Ταμπουρόγιαννη από την μία και η νέα παιδική χαρά και η αγαπημένη μας ταβέρνα «οι Κένταυροι» από την άλλη.
Παρένθεση: ας μου συγχωρέσουν οι φίλοι Γιαρμεναίοι που αναφέρω το χωριό τους με το κανονικό όνομα «Γίαρμενα» και όχι με το κλεμμένο «Φολόη». Δεν γίνεται… διότι έτσι όπως κατάντησαν την Φολόη γελάει κάθε πικραμένος.
Τι να απαντήσω στον κ. Παπαϊωάννου που λέει ότι δεν χρειάζονται τα παιδιά της Γιάρμενας παιδικές χαρές αλλά χρειάζονται (λέω εγώ) τα παιδιά της Ολυμπίας. Δεν γνωρίζει ο κύριος αυτός, ότι για τους κάδους και την χωματερή ευθύνονται οι άχρηστοι συγχωριανοί του που διαφεντεύουν τον δήμο. Ξεκίνησε επί δημαρχίας Κοτζιά που άφηνε αμάζευτα τα σκουπίδια και η βρώμα ήταν αφόρητη στις γειτονιές των χωριών.
Έρχομαι τώρα στην κυρία που πριν 12 χρόνια καθύβριζε τον «Ωλονό» στην αρχή της δημιουργίας του και «η ειρωνεία της τύχης…» σήμερα ο σύλλογος να διοικείται από Γιαρμεναίους.
Την διέγραψα τότε… και λακίξαμε μαζί με τον Τουτούνη από το Περιοδικό «Φολόη» όπου ύστερα από αυτά τα γεγονότα πήρε και την κάτω βόλτα. Έγιναν κάποιες προσπάθειες από τον δάσκαλο να μας επανεντάξει αλλά μάταιος ο κόπος, το «ποτάμι δεν γυρίζει πίσω…».
Βγήκε λοιπόν η κυρία να παραπονεθεί εδώ… γιατί δεν έγραψα για το Μουσείο της Γιάρμενας.
Την προκαλώ να μου βρει κάποιον που πρόβαλε περισσότερο (από την αφεντιά μου) το φωτογραφικό μουσείο της.
Δεν σέβεται την πρώτη παράγραφο μου μιλάω για φάρμακο!
Με ρωτάει με ύφος «Κατίνας» της γειτονιάς:
«Γιατί να αναφερθεί το Μουσείο άλλωστε; Σάμπως είναι ανοιχτό;».
Ρωτάει εμένα αντί να τηραχτεί στον καθρέφτη;
Το Μουσείο και το περιοδικό δεν είναι κληρονομιά των απογόνων του αείμνηστου πατέρα της αλλά των Γιαρμεναίων και ευρύτερα όλων μας.
Όσο πιο γρήγορα απομακρυνθεί…, υπάρχει ελπίδα να σωθεί κάτι γιατί όλους μας πονάει αυτή η κατάντια.
Για να γίνει το φωτογραφικό αρχείο Ανδρέα μου σίγουρα έπαιξε σημαντικό ρόλο ο αείμνηστος Μπάμπης Παπαθεοδώρου αλλά πίσω του ήταν «στρατιώτες» όπως ο Δάσκαλος, ο Ταμπουρόγιαννης, ο Δημολιάς και ο αφανής ήρωας ο κολλητός μου, ο Γιωργάκης Μαρκόπουλος που κατά περίεργο τρόπο δεν τον αναφέρει κανένας και πουθενά.
Και μην τολμήσει κανείς να με αμφισβητήσει διότι παράλληλα…, έδινε και σε μένα το ίδιο φωτογραφικό υλικό ο Γιωργάκης.
Αυτός γνώριζε όλα γύρω από τα σόγια και με ημερομηνίες και έτσι έγιναν τα οικογενειακά δέντρα και πήρε ουσία το περιοδικό αλλά και μετέπειτα το βιβλίο του δάσκαλου.
Αυτά φίλε Ανδρέα, αν και τα ξέρεις εσύ καλύτερα και δεν σκοπεύω να επανέλθω
