Featured Articles
μας ψεκάζουν...
Ξέρεις κάποιος να μας πληροφορήσει αν έχουμε κρούσμα κορωνοϊού στα χωριά μας;
Αλλιώς…, τι νόημα έχει ο ψεκασμός του Δήμου Ολυμπίας;
Αφήστε τους ανθρώπους στην ησυχία τους, δεν τρώνε το κουτόχορτο που πάτε να τους ταΐσετε.
Διαβάζουμε στην νεοσύστατη σελίδα στο fb «Σπαρτουλιά, Δήμος Αρχ. Ολυμπίας» από όπου αντλήσαμε και την φωτογραφία:
«Απολύμανση κοινόχρηστων χώρων πραγματοποιήθηκε σήμερα σε όλα τα χωριά της Δημοτικής Ενότητας Λασιώνος, από την πολιτική προστασία του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας, υπό τον καθ ύλην υπεύθυνο Αντιδήμαρχο Vasilis Arvanitis και σε συνεργασία με τους προέδρους των τοπικών κοινοτήτων.»
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΑΡΤΗ
ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΔΡΑΚΟΒΟΥΝΙ
Αφήγηση Σταμάτης Μακρής Κυριακή 28 Ιουλίου 2003, στην Αμυγδαλιά (πρώην Γλανιτσά) Γορτυνίας. Τα πρώτα στοιχεία ελήφθησαν από το βιβλίο του «Βίωμα και μεράκι», που εκδόθηκε το 1998 στην Τρίπολη και αναφέρεται στο επεισόδιο στην σελίδα 251.
Ήτανε στις 14 καν στις 15 του Μάρτη του 1949. Είχε γίνει η μάχη στο Δρακοβούνι της Γορτυνίας στις 13 Μάρτη και ότι είχε απομείνει από τον αντάρτικο στρατό, διαλύθηκε σε μικρές ομάδες. Ένα απογιοματάκι, με το πέσιμο του ήλιου, ακούω φωνές πέρα από το Παπαδέϊκο Αλώνι.
-Από κάτου! Στην μάντρα ρε, πιλαλάτε! Πιο πίσω ρε! Πιο πίσω! Ρίχτου του κερατά, ρίχτου. Να κείθενες στην στρούγκα ρε στην στρούγκα τρούπωσε!
Πιλαλά εγώ στου Καλογέρου τ’ Αλώνι και βλέπω στης Χαϊδίνας την μυγδαλιά στου Μαντζαφλή, στο Παπαδέϊκο Αλώνι να έχουν μαζωχτεί γυναίκες, παιδάκια και κάμποσοι άντρες. Τους περισσότερους άντρες τους είχε μαζώξει ο στρατός της Ενάτης Μεραρχίας και ήσαντε σε στρατόπεδο μέσα στην Τρίπολη. Απέναντι στην Παλιζού που και που ακουγόσαντε πυροβολισμοί και έβλεπες από εδώ πέρα να πιλαλάνε του σκοτωμού κάτι άντρες. Σε κάποια στιγμή ακούστηκε ένα κουφό μπάμ και σε λίγο ακούσαμε και φωνές.
Σταυρός στο ανώφλι, έθιμο της Ανάστασης
Χωρίς σταυρούς φέτος, λόγω του κορωνοϊού.
Ξεκίνησε πριν χρόνια αυτό το έθιμο και γέμισε ο τόπος, οι πόλεις, τα χωριά, οι πολυκατοικίες, τα ασανσέρ, παντού και σε πόρτες τουαλέτας είδαμε.
Ακόμη και κίνημα έγινε: «σβήστε τον μουτζουρωμένο σταυρό».
Είμαστε εξοικειωμένοι από παιδιά στην θέα του μουτζουρωτού σταυρού που περνάει από τα μάτια μας απαρατήρητος.
Επικρατούν αρκετά έθιμα πανελλαδικά όπως να χτυπούν με δύναμη τα στασίδια για την αναβίωση του σεισμού της Ανάστασης, άλλοι πηλαλάνε πέρα δώθε στα λευκά και σκορπούν βάγια ή ροδοπέταλα, άλλοι πετούν από τα μπαλκόνια κιούπια και βίκες, άλλοι κρεμούν κόκκινες κορδέλες και άλλοι μπαίνουν στις μαστέλες.
Εμείς εξακολουθούμε να τηρούμε το έθιμο που αναβίωσε επί χούντας όταν απαγορεύτηκαν τότε οι σκάστρες και τα βαρελότα. Καιγόμαστε αναμεταξύ μας (με τα κεριά της ανάστασης) ενώ έξω από την εκκλησία έχει «κηρυχτεί πόλεμος» με τα βεγγαλικά και αν γλυτώσουμε και γυρίσουμε στο σπίτι, μουτζουρώνουμε σταυρούς στα υπέρθυρα για να έχουμε θεϊκή εύνοια και καλή τύχη!
Κώστας Παπαντωνόπουλος Απρίλης 2020
Το υπέρθυρο, το ανώφλι, το πρέκι στα κτήρια των χωριών μας...
και εδώ:https://androni.blogspot.com/2020/04/blog-post_20.html
Το υπέρθυρο, το ανώφλι, το πρέκι στα κτήρια των χωριών μας
Οι κατοικίες στην ορεινή Ηλεία από το 18ο αιώνα έως και τα μέσα του 20ου κατασκευάζονταν από τα μπουλούκια όπως λεγόντουσαν τότε οι πλανόδιες ομάδες μαστόρων.
Είπαμε και σε προηγούμενες αναφορές μας, ότι οι ομάδες αυτές ειδικεύονταν και στις λεπτομέρειες της κατασκευής, όπως ήταν οι γωνίες στα ανοίγματα (πόρτες, παράθυρα, φωτοθυρίδες ή κοινώς φεγγίτες, στοές κλπ.).
Εξωτερικά τα ανοίγματα, πλαισιώνονται από λαξευμένους λίθους, ιδιαίτερα επιμελημένους που στηρίζουν τα υπέρθυρα.
Το υπέρθυρο ή ανώφλι ήταν μια διακοσμητική κατασκευή από καλοπελεκημένη πέτρα που βρίσκεται πάνω από θύρα ή παράθυρο.
Θανάσης Ζαχαρόπουλος (1952 – 2020) Ζαχαραίικα
Έφυγε σήμερα 19.04.2020 ο Αθανάσιος Ζαχαρόπουλος του Πάνου και της Μαρίας που γεννήθηκε πριν 68 χρόνια στα Ζαχαραίικα Αντρωνίου.
Στην σύζυγό του Παρασκευή στα παιδιά του Μαρία, Πόπη, Παναγιώτη, Αργύρη, Νίκη, στα αδέλφια του Ντίνα, Δημήτρη, Χρυσούλα, Θοδωρή και σε όλους τους συγγενείς του τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.
Για την κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 21.04.2020 στις 14.00 στη γενέτειρά του.
Συγκλονίζει την τοπική μας κοινωνία η απώλεια του αγαπητού μας Θανάση παρότι λίγο πολύ το αναμέναμε.
Άντε τώρα να ξανά πάμε στα Ζαχαραίικα.
Εκεί στο σπίτι του ξεπεζεύαμε, εκεί δροσιζόμαστε εκεί τρώγαμε.
Ήταν ένας εξαίσιος και σπουδαίος τύπος που μας υποδεχόταν με αυτό το ιδιαίτερο Ζαχαραίικο χαμόγελο.
Καλός σύζυγος, από τα καλλίτερα ζευγάρια με την αγαπημένη του Παρασκευή που του στάθηκε «βράχος» ως το τέλος.
Υπόδειγμα πατέρα που τον περιστοίχιζαν πέντε υπέροχα παιδιά.
Καλός φίλος, γνήσιος συμπατριώτης που αν δεν ήταν αυτή η κατάσταση θα βούλιαζαν τα Ζαχαραίικα.
Καλό σου ταξίδι αγαπητέ Θανάση και ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε αγκαλιάσει.
Υγ. Ο αδελφός του ο Γιώργης πεθανε με μία μέρα διαφορά πριν πέντε χρόνια, στις 20.04.2015
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΟΥ ΣΤΑ ΒΑΦΤΙΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ
2013 ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ - ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΑΝΤΡΩΝΙ
Ευχόμαστε γρήγορα να ξαναέλθουν στιγμές όπως εδώ ο ένας δίπλα στον άλλον.
Χρόνια πολλά και καλή δύναμη!