ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΓΗΠΕΔΟ…
Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τότε που το σύστημα Καποδίστριας μπήκε σε εφαρμογή, με τις μικρές ανεξάρτητες κοινότητες ν’ αφήνουν τη σκυτάλη στους Δήμους, ανατρέποντας το μέχρι τότε κατεστημένο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το καινούριο αυτό σύστημα όπως έχει αποδειχθεί έχει πολλά θετικά και κάποια αρνητικά στοιχεία.
Το θέμα όμως του κειμένου αυτού δεν είναι αυτό καθαυτό το σύστημα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Είναι ότι αυτά τα δέκα χρόνια στο Δ.Δ. Αντρωνίου, αλλα και σε ολόκληρο το Δήμο, δεν υπήρχαν αξιόπιστες και ασφαλείς αθλητικές εγκαταστάσεις. Δέκα χρόνια προσπαθειών και πιέσεων, με τις υποσχέσεις να δίνουν και να παίρνουν χωρίς ωστόσο κανένα αποτέλεσμα.
Όσον αφορά το Αντρώνι οι ίδιοι οι κάτοικοι του χωριού δραστηριοποιήθηκαν και με ατομική ευθύνη είτε συγκεντρώνοντας χρήματα με τη βοήθεια του συλλόγου είτε ακόμα και με προσωπική εργασία «συμμάζεψαν» το μόνο χώρο άθλησης και ψυχαγωγίας που τους είχε απομείνει: το γήπεδο του χωριού.