Γράφει ο Κώστας Παπαντωνόπουλος
Με αφορμή την παρακάτω δημοσίευση που έκανε στο fb πριν λίγες μέρες ο Θυβραίος (Θοδωρής Ηλιόπουλος) για τα τεκτενόμενα στην «πάλαι ποτέ Βασιλεύουσα» Δίβρη.
Περίμενα να γίνει μεγάλος ντόρος με το δημοσίευμα αλλά σχεδόν καμία αντίδραση εκτός από την αφεντιά μου που είπα ότι, «βάρεσε το μαχαίρι» στο μεδούλι» και ότι θα φρόντιζα να το αναδημοσιεύσω στο antroni.gr για να μείνει.
Βγήκε ένας θιγόμενος να μου παραπονεθεί για την αναδημοσίευση και ότι το κείμενο του Θυβραίου ήταν υβριστικό αλλά τελικά τα πήρε όλα πίσω αφού διέγραψε ακόμη και τις δικές μου παρατηρήσεις.
Λέει πολλά ο Θυβραίος και κυρίως για το «δεύτε τελευταίον ασπασμόν» της Δίβρης.
Δεν επιθυμώ να ασχοληθώ σε αυτή την φάση για την κατάντια της Δίβρης αλλά θα μείνω όμως στο ότι κάποιοι λιβανίζουν μέχρι αηδίας τον επιχειρηματία που εκμεταλλεύεται τον φυσικό πλούτο της Δίβρης. «Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω…» πατριώτες με τα παρτάλια που διαφέντεψαν τον τόπο ως τώρα, οι γνωστοί διεφθαρμένοι λαδιάρηδες.
Τι έκαναν για να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε να παραμείνουν οι νέοι στον τόπο τους;
Δεν σώζονται τα χωριά μας με πλακόστρωτα βιτρίνας, γήπεδα και παιδικές χαρές που χρησιμοποιούνται μια φορά το χρόνο αλλά με έργα υποδομής όπως βιολογικά κτηνοτροφικά πάρκα και τα χαμένα υδροηλεκτρικά που αν θα τα είχαν οι δήμοι θα έτρωγαν ψωμάκι αρκετές οικογένειες και δωρεάν ρεύμα οι δημότες. (Βλέπε Ανάβρα του Τσουκαλά).
Διαβάστε εδώ το κείμενο του παλιοκολέγα Θυβραίου που έχω να μιλήσω μαζί του πάνω από ένα χρόνο: