Καλώς ορίσατε στην αρχαιότερη ιστοσελίδα της Ηλείας, στο Αντρώνι και στην Ορεινή Ηλεία.

Είναι οι κατάφυτες διαδρομές μέσα στις βελανιδιές και στα πλατάνια στο κέντρο της Κάπελης με τις απόκρημνες πλαγιές, τα σκιερά φαράγγια με τις πολλές σπηλιές, τους καταρράκτες, τους νερόμυλους και τις νεροτριβές, με τις δροσερές πηγές και τα καθαρά ποτάμια... Με τα πετρόχτιστα σπίτια, τα νόστιμα φαγητά και το καλό κρασί, τα αρχοντικά γλέντια και τους φιλόξενους κατοίκους.

Frontpage

Ο ΧΕΡΟΜΥΛΟΣ…!

Καταγραφή συλλογή επιμέλεια Ηλίας Τουτούνης

Ο χερόμυλος ή αλευρολίθαρο είναι ο οικιακός χειροκίνητος αλευρόμυλος όπου, μέχρι την προβιομηχανική περίοδο, άλεθαν σιτηρά για την παραγωγή αλεύρων. Η ονομασία του προήλθε από τις δύο σύνθετες λέξεις (χέρι & μύλος). Ο μύλος αυτός είναι κατασκευασμένος από ελαφρόπετρα για να μην είναι βαρύς, να μετακινείται εύκολα και να είναι ευκολόχρηστος. Είναι ένα αρχαίο οικιακό σκεύος και οι πρόγονοί μας το έλεγαν χειρομύλη, χειρομύλιον, και ήταν ένας μικρός, κυκλικο-επίπεδος, χειροκίνητος μύλος άλεσης και η γυναίκα που τον δούλευε λεγόταν αλέστρα.

Αυτό το χειροκίνητο εργαλείο αποτελούταν από δύο ανεξάρτητα λιθάρια που μοιάζουν σαν τροχοί. Βασικά τα λιθάρια είχαν πάχος περίπου 10-12 εκατοστά του μέτρου και η ακτίνα του χερόμυλου περίπου από 25 έως 30 εκατοστά. Υπήρχαν δύο ειδών μυλόπετρες οι άξεχτες ή αστεφάνωτες και οι στεφανωμένες ή ζωναριασμένες. Οι ζωναριασμένες εξωτερικά του γύρου του τροχού ήταν καλυμμένες μ’ ένα μεταλλικό στεφάνι-ζωστήρα, για να μην τσακίζονται στις άκρες.

Οδικά μνημεία της παλαιάς εθνικής οδού Πατρών – Τριπόλεως



ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ              Αθήνα 6.07.2021

ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ           Αρ. Πρωτ.: 129

ΕΡΥΜΑΝΘΟΥ - ΦΟΛΟΗΣ O «ΩΛΟΝΟΣ»               

Πολεμιστών 6Α 16452                                                  

Αργυρούπολη Αθήνα                                                    

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.                                               

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θέμα: Οδικά μνημεία της παλαιάς εθνικής οδού Πατρών – Τριπόλεως

 Ο Σύλλογος Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς Ερυμάνθου - Φολόης ο «ΩΛΟΝΟΣ» αφού πρώτα εντόπισε μερικά σημεία (απομεινάρια) της παλαιάς εθνικής οδού Πατρών - Τριπόλεως που βρίσκονται σε τοποθεσίες της δικαιοδοσίας του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας, ζητά προς τις αρμόδιες υπηρεσίες αυτά τα εναπομείναντα σημεία του δρόμου να οριοθετηθούν, να  συντηρηθούν και να χαρακτηρισθούν ως διατηρητέα οδικά μνημεία.

ΟΙ ΜΟΥΝ@ΨΕΙΡΕΣ ΤΗΣ ΜΑΛΛΙΑΡΩΣ

Καταγραφή Ηλίας Τουτούνης

Παρασκευή 5 Μαρτίου 1993

Η Π…..α, τσούπα μιας προσφυγοπούλας, μαυρούδω σαν γυφτοπούλα, έφτασε με την μάνα της το εικοσιτρίο στο χωριό θα ’τανε δε θα ’τανε δυο- τρίο χρονώνε. Φτωχούλα μπίτι η μάνα της, τήνε τήραξε το χωριό ούλο, και σπίτι της δώκανε και σκουτιά και ανάχρεια και απ’ ούλα, να σταθεί η δόλια στα πόδια της. Μεγάλωσε η Π….α κοντά με τ’ άλλα παιδιά στο χωριό και με τα άλλα τα τσουπιά που ήσαντε ίσα στα χρόνια της, σμίξανε και γίνανε φιλενάδες, να ειπώ και την αλήθεια τήνε προσέχανε ούλες σαν αδερφή τους.
Ευτούνο το τσουπί είχε ένα κατάμαυρο μαλλί κατσαρό σαν αφάνα. Τώρα τα τσουπιά αναμεταξύ τους τηραγόσαντε και πιο μέσα και ευτούνο είχε μαλλιαρό πράμα όπως μολογάγανε αργότερα, μέχρι τα αφάλι σκέτος λόγγος απέραστο ρουμάνι. Τα τσουπιά αναμεταξύ τους το κουβεντιάζανε, τα διαβόλια και επειδή ήταν πολλή μαλλιαρή κάποιο από δαύτα πως του ’ρθε της κόλλησε το παρατσούκλι «Μαλλιάρω».
Μαλλιάρω την είπανε, μαλλιάρω ήτανε, κουφέτο της πήγαινε το παρατσούκλι. Το σαράντα ένα η Μαλλιάρω παντρεύτηκε ένανε από το χωριό, καλό παιδί μοναχοπαίδι κι αρφανό από μάνα. Έλα μου όμως σε κανά δυο χρόνια ευτούνο το μαύρο το είχανε ντύσει φαντάρο και στο πόλεμο σκοτώθηκε, άφηκε τα κόκκαλά του απάνου στην Μακεδονία. Τον έκλαψε η Μαλλιάρω, τόνε ξανάκλαψε αλλά τίποτα οι πεθαμένοι δεν ματαγυρίζουνε ξοπίσω. Το σαράντα εννιά τότε με το αντάρτικο τότενες που ανακατευότανε ούλος ο τόπος, στο χωριό μας εφτάσανε καμιά πενηνταριά αντάρτες και μείνανε για καμιά βδομάδα.

ΟΙ ΜΟΝΟΜΑΤΟΙ…!

Στην Ελληνική Μυθολογία οι Κύκλωπες ήταν μονόφθαλμοι γίγαντες με μεγάλη δύναμη, χαμηλή νοημοσύνη, άγρια φύση και αντικοινωνική συμπεριφορά. Ο πιο γνωστός Κύκλωπας ήταν ο Πολύφημος, είναι γνωστός από την Οδύσσεια ήταν γιος του θεού Ποσειδώνα και της Νύμφης Θοώσης, κόρης του Φόρκυος τον οποίο αντιμετώπισε ο Οδυσσέας κατά την επιστροφή του μετά τον Τρωικό Πόλεμο. Στη Θεογονία, όπου ο ποιητής Ησίοδος περιγράφει τη δημιουργία του κόσμου, οι Κύκλωπες ήταν τρεις αθάνατοι γίγαντες που γεννήθηκαν από τον Ουρανό και τη Γη στα πρώτα στάδια της δημιουργίας του σύμπαντος.

Ο Οδυσσέας και οι άνδρες του τυφλώνουν τον Πολύφημο (λεπτομέρεια πρωτοαττικού αμφορέως, περ. 650 π.Χ., Μουσείο Ελευσίνας).

Μολογάγανε οι παλαιοί ότι τους μπιτ παλιούς χρόνους τότενες που ο τόπος ήτανε απάτητος και είχε τρανά δάση, στα Λουμιά παραπάνου από του Περαχώρι, ζούσανε κάτι θεριακωμένοι άνθρωποι που ’χανε μόνο με ένα μάτι στην μέση στο κούτελο και τους λέγανε «Μονόματους» ή «Μονομάτηδες». Μολογάγανε ότι ευτούνοι μένανε τρουπωμένοι μέσα βαθιά στην Μπούκα και δεν βγαίνανε μέρα ποτέ στον όξω κόσμο.

ΟΙ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΤΟΥ ΧΑΒΑΡΙΟΥ…ΕΝΑ ΚΑΛOΘΑΜΕΝΟ ΜΥΣΤΙΚΟ…!

Επιμέλεια Ηλίας Τουτούνης
Εντός των ορίων της κτηματικής έκτασης του οικισμού Χάβαρι Ήλιδας του νομού Ηλείας, υπάρχει μια τοποθεσία με το τοπωνύμιο Πυραμίδες Χαβαρίου, αυτή βρίσκεται νοτιοδυτικά του οικισμού στο γεωγραφικό μήκος 21.367636 και πλάτος 37.849302.
Δεν αναρωτούμαστε για ποιο λόγο η τοποθεσία έλαβε την ονομασία Πυραμίδες, γιατί καταλαβαίνουμε ότι συσχετίζεται με πυραμίδες. Υποτίθεται ότι στην εν λόγω τοποθεσία υπήρχαν κάποιες πυραμίδες, χωρίς να γνωρίζουμε τις διαστάσεις των, τον χρόνο κατασκευής αλλά και τον χρόνο της κατεδάφισής των. Όμως, αναρωτούμαστε γιατί οι ξένες αποστολές ειδικών, που έφθασαν κάποτε και βρήκαν τα ίχνη τους, απέκρυψαν την θέση τους, αναφέροντας ότι δεν είναι ακόμη καιρός να τις πειράξουν. Ακόμη γιατί μια άλλη αποστολή αρχαιολόγων, από άλλα κράτη αργότερα, δεν θέλησαν ν’ αγγίξουν τις Αρχαίες Θαλάμαις, και προτίμησαν ν’ αποκρύψουν κάθε πληροφορία, σε τι συσχετίζονται μεταξύ τους και τι μας κρύβουν;
Ποιοι πολιτικοί εκείνης της εποχής συμφωνήσαν να μην προχωρήσουν σε ανακοινώσεις, και τι απέγιναν οι σημειώσεις του αείμνηστου δημοδιδάσκαλου Νικολάου Λάσκαρη που είχε κάνει μια εμπεριστατωμένη έρευνα για αυτή την υπόθεση, κατά την πρώτη δεκαετία του 1900 και την άφησε στην μονάκριβη κόρη του Αντωνία;
Θέλουμε να ξέρουμε τι απέγιναν τα κτιριακά υπολείμματα, που ήσαν τα θεμέλια των Πυραμίδων, και γιατί κατεστράφησαν οι λαξευμένοι ογκόλιθοί των. Προβαίνοντας σ’ αυτά κάποιοι θέλησαν μάλλον να εξαφανίσουν κάθε ίχνος ύπαρξης.

Κεντρική Σελίδα

Ο Τόπος μας

Παράδοση

Πολυμέσα

Ιστορία

Αναδημοσιεύσεις

Free Joomla! templates by Engine Templates